Πρὸς Κολοσσαεῖς

2
Θέλωa γὰρ ὑμᾶς εἰδέναιb ἡλίκονc ἀγῶναd ἔχωe ⸀ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳf καὶ ὅσοι οὐχ ἑόρακανg τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί,
2ἵνα παρακληθῶσινa αἱ καρδίαι αὐτῶν, ⸀συμβιβασθέντεςb ἐν ἀγάπῃ καὶ εἰς ⸂πᾶν πλοῦτος⸃c τῆς πληροφορίαςd τῆς συνέσεως,e εἰς ἐπίγνωσινf τοῦ μυστηρίουg τοῦ ⸀θεοῦ, Χριστοῦ,
3ἐν εἰσινa πάντες οἱ θησαυροὶb τῆς σοφίας ⸀καὶ γνώσεωςc ἀπόκρυφοι.d
4⸀τοῦτο λέγωa ἵνα ⸀μηδεὶς ὑμᾶς παραλογίζηταιb ἐν πιθανολογίᾳ.c
5εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειμι,a ἀλλὰ τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμι,b χαίρωνc καὶ βλέπωνd ὑμῶν τὴν τάξινe καὶ τὸ στερέωμαf τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως ὑμῶν.
6Ὡς οὖν παρελάβετεa τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε,b
7ἐρριζωμένοιa καὶ ἐποικοδομούμενοιb ἐν αὐτῷ καὶ ⸀βεβαιούμενοιc τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε,d ⸀περισσεύοντεςe ἐν εὐχαριστίᾳ.f
8Βλέπετεa μή τις ὑμᾶς ἔσταιb συλαγωγῶνc διὰ τῆς φιλοσοφίαςd καὶ κενῆςe ἀπάτηςf κατὰ τὴν παράδοσινg τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖαh τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν·
9ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖa πᾶν τὸ πλήρωμαb τῆς θεότητοςc σωματικῶς,d
10καὶ ἐστὲa ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι,b ὅς ἐστινc κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας,
11ἐν καὶ περιετμήθητεa περιτομῇ ἀχειροποιήτῳb ἐν τῇ ἀπεκδύσειc τοῦ ⸀σώματος τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ,
12συνταφέντεςa αὐτῷ ἐν τῷ ⸀βαπτισμῷ,b ἐν καὶ συνηγέρθητεc διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείαςd τοῦ θεοῦ τοῦ ἐγείραντοςe αὐτὸν ⸀ἐκ νεκρῶν·
13καὶ ὑμᾶς νεκροὺς ὄνταςa ⸀ἐν τοῖς παραπτώμασινb καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳc τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζωοποίησενd ὑμᾶς σὺν αὐτῷ· χαρισάμενοςe ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα,f
14ἐξαλείψαςa τὸ καθ’ ἡμῶν χειρόγραφονb τοῖς δόγμασινc ἦνd ὑπεναντίονe ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρκενf ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσαςg αὐτὸ τῷ σταυρῷ·h
15ἀπεκδυσάμενοςa τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας ἐδειγμάτισενb ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσαςc αὐτοὺς ἐν αὐτῷ.
16Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτωa ἐν βρώσειb ⸀ἢ ἐν πόσειc ἐν μέρει ἑορτῆςd νουμηνίαςe σαββάτων,
17 ἐστινa σκιὰb τῶν μελλόντων,c τὸ δὲ σῶμα ⸀τοῦ Χριστοῦ.
18μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτωa θέλωνb ἐν ταπεινοφροσύνῃc καὶ θρησκείᾳd τῶν ἀγγέλων, ⸀ἃ ἑόρακενe ἐμβατεύων,f εἰκῇg φυσιούμενοςh ὑπὸ τοῦ νοὸςi τῆς σαρκὸς αὐτοῦ,
19καὶ οὐ κρατῶνa τὴν κεφαλήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶνb καὶ συνδέσμωνc ἐπιχορηγούμενονd καὶ συμβιβαζόμενονe αὔξειf τὴν αὔξησινg τοῦ θεοῦ.
20Εἰ ἀπεθάνετεa σὺν Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείωνb τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντεςc ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε·d
21Μὴ ἅψῃa μηδὲ γεύσῃb μηδὲ θίγῃς,c
22 ἐστινa πάντα εἰς φθορὰνb τῇ ἀποχρήσει,c κατὰ τὰ ἐντάλματαd καὶ διδασκαλίαςe τῶν ἀνθρώπων;
23ἅτινά ἐστινa λόγον μὲν ἔχονταb σοφίας ἐν ἐθελοθρησκίᾳc καὶ ταπεινοφροσύνῃd καὶ ἀφειδίᾳe σώματος, οὐκ ἐν τιμῇ τινι πρὸς πλησμονὴνf τῆς σαρκός.