Πρὸς Κολοσσαεῖς

1
Παῦλος ἀπόστολος ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Τιμόθεοςa ἀδελφὸς
2τοῖς ἐν ⸀Κολοσσαῖςa ἁγίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ⸀ἡμῶν.
3Εὐχαριστοῦμενa τῷ ⸀θεῷ πατρὶ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πάντοτε ⸀περὶ ὑμῶν προσευχόμενοι,b
4ἀκούσαντεςa τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην ⸂ἣν ἔχετε⸃b εἰς πάντας τοὺς ἁγίους
5διὰ τὴν ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένηνa ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν προηκούσατεb ἐν τῷ λόγῳ τῆς ἀληθείας τοῦ εὐαγγελίου
6τοῦ παρόντοςa εἰς ὑμᾶς, καθὼς καὶ ἐν παντὶ τῷ ⸀κόσμῳ ἐστὶνb καρποφορούμενονc καὶ αὐξανόμενονd καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἠκούσατεe καὶ ἐπέγνωτεf τὴν χάριν τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ·
7⸀καθὼς ἐμάθετεa ἀπὸ Ἐπαφρᾶb τοῦ ἀγαπητοῦ συνδούλουc ἡμῶν, ὅς ἐστινd πιστὸς ὑπὲρ ⸀ἡμῶν διάκονοςe τοῦ Χριστοῦ,
8 καὶ δηλώσαςa ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν πνεύματι.
9Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἠκούσαμεν,a οὐ παυόμεθαb ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοιc καὶ αἰτούμενοιd ἵνα πληρωθῆτεe τὴν ἐπίγνωσινf τοῦ θελήματος αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ συνέσειg πνευματικῇ,h
10⸀περιπατῆσαιa ἀξίωςb τοῦ κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρεσκείανc ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντεςd καὶ αὐξανόμενοιe ⸂τῇ ἐπιγνώσει⸃f τοῦ θεοῦ,
11ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοιa κατὰ τὸ κράτοςb τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ὑπομονὴν καὶ μακροθυμίανc μετὰ χαρᾶς,
12εὐχαριστοῦντεςa τῷ πατρὶ τῷ ἱκανώσαντιb ⸀ὑμᾶς εἰς τὴν μερίδαc τοῦ κλήρουd τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτί,
13ὃς ἐρρύσατοa ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους καὶ μετέστησενb εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ υἱοῦ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ,
14ἐν ἔχομενa τὴν ἀπολύτρωσιν,b τὴν ἄφεσινc τῶν ἁμαρτιῶν·
15ὅς ἐστινa εἰκὼνb τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτου,c πρωτότοκοςd πάσης κτίσεως,e
16ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθηa τὰ ⸀πάντα ἐν τοῖς οὐρανοῖς ⸀καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰb καὶ τὰ ἀόρατα,c εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητεςd εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται·e
17καὶ αὐτός ἐστινa πρὸ πάντων καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκεν,b
18καὶ αὐτός ἐστινa κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας· ὅς ⸀ἐστινb ἀρχή, πρωτότοκοςc ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηταιd ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων,e
19ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησενa πᾶν τὸ πλήρωμαb κατοικῆσαιc
20καὶ δι’ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαιa τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσαςb διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦc αὐτοῦ, ⸂[δι’ αὐτοῦ]⸃ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ⸀ἐν τοῖς οὐρανοῖς·
21καὶ ὑμᾶς ποτε ὄνταςa ἀπηλλοτριωμένουςb καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳc ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς—
22νυνὶa δὲ ⸀ἀποκατηλλάγητεb ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου— παραστῆσαιc ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμουςd καὶ ἀνεγκλήτουςe κατενώπιονf αὐτοῦ,
23εἴ γεa ἐπιμένετεb τῇ πίστει τεθεμελιωμένοιc καὶ ἑδραῖοιd καὶ μὴ μετακινούμενοιe ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε,f τοῦ κηρυχθέντοςg ἐν ⸀πάσῃ κτίσειh τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμηνi ἐγὼ Παῦλος διάκονος.j
24Νῦν χαίρωa ἐν τοῖς παθήμασινb ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ἀνταναπληρῶc τὰ ὑστερήματαd τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐστινe ἐκκλησία,
25ἧς ἐγενόμηνa ἐγὼ διάκονοςb κατὰ τὴν οἰκονομίανc τοῦ θεοῦ τὴν δοθεῖσάνd μοι εἰς ὑμᾶς πληρῶσαιe τὸν λόγον τοῦ θεοῦ,
26τὸ μυστήριονa τὸ ἀποκεκρυμμένονb ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν,— ⸀νῦν δὲ ἐφανερώθηc τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ,
27οἷς ἠθέλησενa θεὸς γνωρίσαιb τί τὸ πλοῦτοςc τῆς δόξης τοῦ μυστηρίουd τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ⸀ὅ ἐστινe Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἐλπὶς τῆς δόξης·
28ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομενa νουθετοῦντεςb πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντεςc πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμενd πάντα ἄνθρωπον τέλειονe ἐν ⸀Χριστῷ·
29εἰς καὶ κοπιῶa ἀγωνιζόμενοςb κατὰ τὴν ἐνέργειανc αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένηνd ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει.