Πράξεις Ἀποστόλων

25
Φῆστοςa οὖν ἐπιβὰςb τῇ ἐπαρχείᾳc μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀνέβηd εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπὸ Καισαρείας,e
2  ἐνεφάνισάνa ⸀τε αὐτῷ ⸂οἱ ἀρχιερεῖς⸃ καὶ οἱ πρῶτοι τῶν Ἰουδαίων κατὰ τοῦ Παύλου, καὶ παρεκάλουνb αὐτὸν
3  αἰτούμενοιa χάριν κατ’ αὐτοῦ ὅπως μεταπέμψηταιb αὐτὸν εἰς Ἰερουσαλήμ, ἐνέδρανc ποιοῦντεςd ἀνελεῖνe αὐτὸν κατὰ τὴν ὁδόν.
4  ὁ μὲν οὖν Φῆστοςa ἀπεκρίθηb τηρεῖσθαιc τὸν Παῦλον ⸂εἰς Καισάρειαν⸃,d ἑαυτὸν δὲ μέλλεινe ἐν τάχειf ἐκπορεύεσθαι·g
5  Οἱ οὖν ⸂ἐν ὑμῖν, φησίν,a δυνατοὶ⸃ συγκαταβάντεςb εἴ τί ἐστινc ἐν τῷ ἀνδρὶ ⸀ἄτοπονd κατηγορείτωσανe αὐτοῦ.
6  Διατρίψαςa δὲ ἐν αὐτοῖς ἡμέρας ⸂οὐ πλείους ὀκτὼ⸃b ἢ δέκα,c καταβὰςd εἰς Καισάρειαν,e τῇ ἐπαύριονf καθίσαςg ἐπὶ τοῦ βήματοςh ἐκέλευσενi τὸν Παῦλον ἀχθῆναι.j
7  παραγενομένουa δὲ αὐτοῦ περιέστησανb ⸀αὐτὸν οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβεβηκότεςc Ἰουδαῖοι, πολλὰ καὶ βαρέαd αἰτιώματαe ⸀καταφέροντεςf ἃ οὐκ ἴσχυονg ἀποδεῖξαι,h
8  ⸂τοῦ Παύλου ἀπολογουμένου⸃a ὅτι Οὔτε εἰς τὸν νόμον τῶν Ἰουδαίων οὔτε εἰς τὸ ἱερὸν οὔτε εἰς Καίσαράb τι ἥμαρτον.c
9  ὁ Φῆστοςa δὲ ⸂θέλωνb τοῖς Ἰουδαίοις⸃ χάριν καταθέσθαιc ἀποκριθεὶςd τῷ Παύλῳ εἶπεν·e Θέλειςf εἰς Ἱεροσόλυμα ἀναβὰςg ἐκεῖ περὶ τούτων ⸀κριθῆναιh ἐπ’ ἐμοῦ;
10  εἶπενa δὲ ὁ Παῦλος· ⸂Ἐπὶ τοῦ βήματοςb Καίσαροςc ἑστώς⸃d εἰμι,e οὗ με δεῖf κρίνεσθαι.g Ἰουδαίους οὐδὲν ⸀ἠδίκησα,h ὡς καὶ σὺ κάλλιον ἐπιγινώσκεις.i
11  εἰ μὲν ⸀οὖν ἀδικῶa καὶ ἄξιον θανάτου πέπραχάb τι, οὐ παραιτοῦμαιc τὸ ἀποθανεῖν·d εἰ δὲ οὐδέν ἐστινe ὧν οὗτοι κατηγοροῦσίνf μου, οὐδείς με δύναταιg αὐτοῖς χαρίσασθαι·h Καίσαραi ἐπικαλοῦμαι.j
12  τότε ὁ Φῆστοςa συλλαλήσαςb μετὰ τοῦ συμβουλίουc ἀπεκρίθη·d Καίσαραe ἐπικέκλησαι,f ἐπὶ Καίσαραg πορεύσῃ.h
13  Ἡμερῶν δὲ διαγενομένωνa τινῶν Ἀγρίππαςb ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίκηc κατήντησανd εἰς Καισάρειανe ἀσπασάμενοιf τὸν Φῆστον.g
14  ὡς δὲ πλείους ἡμέρας ⸀διέτριβονa ἐκεῖ, ὁ Φῆστοςb τῷ βασιλεῖ ἀνέθετοc τὰ κατὰ τὸν Παῦλον λέγων·d Ἀνήρ τίς ἐστινe καταλελειμμένοςf ὑπὸ Φήλικοςg δέσμιος,h
15  περὶ οὗ γενομένουa μου εἰς Ἱεροσόλυμα ἐνεφάνισανb οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων, αἰτούμενοιc κατ’ αὐτοῦ ⸀καταδίκην·d
16  πρὸς οὓς ἀπεκρίθηνa ὅτι οὐκ ἔστινb ἔθοςc Ῥωμαίοιςd χαρίζεσθαίe τινα ⸀ἄνθρωπον πρὶνf ἢ ὁ κατηγορούμενοςg κατὰ πρόσωπον ἔχοιh τοὺς κατηγόρουςi τόπον τε ἀπολογίαςj λάβοιk περὶ τοῦ ἐγκλήματος.l
17  συνελθόντωνa ⸀οὖν ἐνθάδεb ἀναβολὴνc μηδεμίαν ποιησάμενοςd τῇ ἑξῆςe καθίσαςf ἐπὶ τοῦ βήματοςg ἐκέλευσαh ἀχθῆναιi τὸν ἄνδρα·
18  περὶ οὗ σταθέντεςa οἱ κατήγοροιb οὐδεμίαν αἰτίανc ⸀ἔφερονd ὧν ⸂ἐγὼ ὑπενόουν⸃e ⸀πονηρῶν,
19  ζητήματαa δέ τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιμονίαςb εἶχονc πρὸς αὐτὸν καὶ περί τινος Ἰησοῦ τεθνηκότος,d ὃν ἔφασκενe ὁ Παῦλος ζῆν.f
20  ἀπορούμενοςa δὲ ἐγὼ τὴν περὶ ⸀τούτων ζήτησινb ἔλεγονc εἰ βούλοιτοd πορεύεσθαιe εἰς ⸀Ἱεροσόλυμα κἀκεῖf κρίνεσθαιg περὶ τούτων.
21  τοῦ δὲ Παύλου ἐπικαλεσαμένουa τηρηθῆναιb αὐτὸν εἰς τὴν τοῦ Σεβαστοῦc διάγνωσιν,d ἐκέλευσαe τηρεῖσθαιf αὐτὸν ἕως οὗ ⸀ἀναπέμψωg αὐτὸν πρὸς Καίσαρα.h
22  Ἀγρίππαςa δὲ πρὸς τὸν ⸀Φῆστον·b Ἐβουλόμηνc καὶ αὐτὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀκοῦσαι.d ⸀Αὔριον,e φησίν,f ἀκούσῃg αὐτοῦ.
23  Τῇ οὖν ἐπαύριονa ἐλθόντοςb τοῦ Ἀγρίππαc καὶ τῆς Βερνίκηςd μετὰ πολλῆς φαντασίαςe καὶ εἰσελθόντωνf εἰς τὸ ἀκροατήριονg σύν ⸀τε χιλιάρχοιςh καὶ ἀνδράσιν τοῖς κατ’ ⸀ἐξοχὴνi τῆς πόλεως καὶ κελεύσαντοςj τοῦ Φήστουk ἤχθηl ὁ Παῦλος.
24  καί φησινa ὁ Φῆστος·b Ἀγρίππαc βασιλεῦ καὶ πάντες οἱ συμπαρόντεςd ἡμῖν ἄνδρες, θεωρεῖτεe τοῦτον περὶ οὗ ⸀ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων ⸀ἐνέτυχόνf μοι ἔν τε Ἱεροσολύμοις καὶ ἐνθάδε,g ⸀βοῶντεςh μὴ δεῖνi ⸂αὐτὸν ζῆν⸃j μηκέτι.k
25  ἐγὼ δὲ ⸀κατελαβόμηνa μηδὲν ἄξιον ⸂αὐτὸν θανάτου⸃ πεπραχέναι,b ⸀αὐτοῦ δὲ τούτου ἐπικαλεσαμένουc τὸν Σεβαστὸνd ἔκριναe ⸀πέμπειν.f
26  περὶ οὗ ἀσφαλέςa τι γράψαιb τῷ κυρίῳ οὐκ ἔχω·c διὸ προήγαγονd αὐτὸν ἐφ’ ὑμῶν καὶ μάλισταe ἐπὶ σοῦ, βασιλεῦ Ἀγρίππα,f ὅπως τῆς ἀνακρίσεωςg γενομένηςh σχῶi τί ⸀γράψω·j
27  ἄλογονa γάρ μοι δοκεῖb πέμπονταc δέσμιονd μὴ καὶ τὰς κατ’ αὐτοῦ αἰτίαςe σημᾶναι.f