Πράξεις Ἀποστόλων

20
Μετὰ δὲ τὸ παύσασθαιa τὸν θόρυβονb ⸀μεταπεμψάμενοςc ὁ Παῦλος τοὺς μαθητὰς καὶ ⸀παρακαλέσας,d ἀσπασάμενοςe ἐξῆλθενf ⸀πορεύεσθαιg ⸀εἰς Μακεδονίαν.h
2  διελθὼνa δὲ τὰ μέρη ἐκεῖνα καὶ παρακαλέσαςb αὐτοὺς λόγῳ πολλῷ ἦλθενc εἰς τὴν Ἑλλάδαd
3  ποιήσαςa τε μῆναςb τρεῖς· γενομένηςc ⸂ἐπιβουλῆςd αὐτῷ⸃ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων μέλλοντιe ἀνάγεσθαιf εἰς τὴν Συρίανg ἐγένετοh ⸀γνώμηςi τοῦ ὑποστρέφεινj διὰ Μακεδονίας.k
4  συνείπετοa δὲ ⸀αὐτῷ Σώπατροςb ⸀Πύρρουc Βεροιαῖος,d Θεσσαλονικέωνe δὲ Ἀρίσταρχοςf καὶ Σεκοῦνδος,g καὶ Γάϊοςh Δερβαῖοςi καὶ Τιμόθεος,j Ἀσιανοὶk δὲ Τυχικὸςl καὶ Τρόφιμος·m
5  οὗτοι ⸀δὲ ⸀προσελθόντεςa ἔμενονb ἡμᾶς ἐν Τρῳάδι·c
6  ἡμεῖς δὲ ἐξεπλεύσαμενa μετὰ τὰς ἡμέρας τῶν ἀζύμωνb ἀπὸ Φιλίππων,c καὶ ἤλθομενd πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν Τρῳάδαe ἄχρι ἡμερῶν πέντε, ⸀οὗ διετρίψαμενf ἡμέρας ἑπτά.
7  Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων συνηγμένωνa ⸀ἡμῶν κλάσαιb ἄρτον ὁ Παῦλος διελέγετοc αὐτοῖς, μέλλωνd ἐξιέναιe τῇ ἐπαύριον,f παρέτεινένg τε τὸν λόγον μέχριh μεσονυκτίου.i
8  ἦσανa δὲ λαμπάδεςb ἱκαναὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳc οὗ ἦμενd συνηγμένοι·e
9  ⸀καθεζόμενοςa δέ τις νεανίαςb ὀνόματι Εὔτυχοςc ἐπὶ τῆς θυρίδος,d καταφερόμενοςe ὕπνῳf βαθεῖg διαλεγομένουh τοῦ Παύλου ἐπὶ πλεῖον, κατενεχθεὶςi ἀπὸ τοῦ ὕπνουj ἔπεσενk ἀπὸ τοῦ τριστέγουl κάτωm καὶ ἤρθηn νεκρός.
10  καταβὰςa δὲ ὁ Παῦλος ἐπέπεσενb αὐτῷ καὶ συμπεριλαβὼνc εἶπεν·d Μὴ θορυβεῖσθε,e ἡ γὰρ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν.f
11  ἀναβὰςa δὲ καὶ κλάσαςb ⸀τὸν ἄρτον καὶ γευσάμενοςc ἐφ’ ἱκανόν τε ὁμιλήσαςd ἄχρι αὐγῆς,e οὕτως ἐξῆλθεν.f
12  ἤγαγονa δὲ τὸν παῖδαb ζῶντα,c καὶ παρεκλήθησανd οὐ μετρίως.e
13  Ἡμεῖς δὲ ⸀προελθόντεςa ⸀ἐπὶ τὸ πλοῖον ἀνήχθημενb ἐπὶ τὴν Ἆσσον,c ἐκεῖθενd μέλλοντεςe ἀναλαμβάνεινf τὸν Παῦλον, οὕτως γὰρ ⸂διατεταγμένοςg ἦν⸃h μέλλωνi αὐτὸς πεζεύειν.j
14  ὡς δὲ ⸀συνέβαλλενa ἡμῖν εἰς τὴν Ἆσσον,b ἀναλαβόντεςc αὐτὸν ἤλθομενd εἰς Μιτυλήνην,e
15  κἀκεῖθενa ἀποπλεύσαντεςb τῇ ἐπιούσῃc κατηντήσαμενd ⸀ἄντικρυςe Χίου,f τῇ δὲ ἑτέρᾳ παρεβάλομενg εἰς ⸀Σάμον,h τῇ ⸀δὲ ἐχομένῃi ἤλθομενj εἰς Μίλητον·k
16  ⸀κεκρίκειa γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαιb τὴν Ἔφεσον,c ὅπως μὴ γένηταιd αὐτῷ χρονοτριβῆσαιe ἐν τῇ Ἀσίᾳ,f ἔσπευδενg γὰρ εἰ δυνατὸν ⸀εἴηh αὐτῷ τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆςi γενέσθαιj εἰς Ἱεροσόλυμα.
17  Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτουa πέμψαςb εἰς Ἔφεσονc μετεκαλέσατοd τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας.
18  ὡς δὲ παρεγένοντοa πρὸς αὐτὸν εἶπενb αὐτοῖς· Ὑμεῖς ἐπίστασθεc ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ’ ἧς ἐπέβηνd εἰς τὴν Ἀσίανe πῶς μεθ’ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην,f
19  δουλεύωνa τῷ κυρίῳ μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνηςb ⸀καὶ δακρύωνc καὶ πειρασμῶνd τῶν συμβάντωνe μοι ἐν ταῖς ἐπιβουλαῖςf τῶν Ἰουδαίων·
20  ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάμηνa τῶν συμφερόντωνb τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαιc ὑμῖν καὶ διδάξαιd ὑμᾶς δημοσίᾳe καὶ κατ’ οἴκους,
21  διαμαρτυρόμενοςa Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησινb τὴν ⸀εἰς θεὸν μετάνοιανc καὶ ⸀πίστιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν ⸀Ἰησοῦν.
22  καὶ νῦν ἰδοὺ ⸂δεδεμένοςa ἐγὼ⸃ τῷ πνεύματι πορεύομαιb εἰς Ἰερουσαλήμ, τὰ ἐν αὐτῇ συναντήσοντάc ⸀μοι μὴ εἰδώς,d
23  πλὴν ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον κατὰ πόλιν διαμαρτύρεταίa ⸀μοι λέγονb ὅτι δεσμὰc ⸂καὶ θλίψεις με⸃ μένουσιν·d
24  ἀλλ’ οὐδενὸς ⸀λόγου ⸀ποιοῦμαιa τὴν ⸀ψυχὴν τιμίανb ἐμαυτῷ ὡς ⸀τελειῶσαιc τὸν δρόμονd ⸀μου καὶ τὴν διακονίαν ἣν ἔλαβονe παρὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ, διαμαρτύρασθαιf τὸ εὐαγγέλιον τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ.
25  Καὶ νῦν ἰδοὺ ἐγὼ οἶδαa ὅτι οὐκέτι ὄψεσθεb τὸ πρόσωπόν μου ὑμεῖς πάντες ἐν οἷς διῆλθονc κηρύσσωνd τὴν ⸀βασιλείαν.
26  ⸀διότιa μαρτύρομαιb ὑμῖν ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὅτι καθαρόςc ⸀εἰμιd ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων,
27  οὐ γὰρ ὑπεστειλάμηνa τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαιb ⸂πᾶσαν τὴν βουλὴνc τοῦ θεοῦ ὑμῖν⸃.
28  ⸀προσέχετεa ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ,b ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἔθετοc ἐπισκόπους,d ποιμαίνεινe τὴν ἐκκλησίαν τοῦ ⸀θεοῦ, ἣν περιεποιήσατοf διὰ τοῦ ⸂αἵματος τοῦ ἰδίου⸃.
29  ἐγὼ ⸀οἶδαa ὅτι εἰσελεύσονταιb μετὰ τὴν ἄφιξίνc μου λύκοιd βαρεῖςe εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοιf τοῦ ποιμνίου,g
30  καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονταιa ἄνδρες λαλοῦντεςb διεστραμμέναc τοῦ ἀποσπᾶνd τοὺς μαθητὰς ὀπίσω ⸀ἑαυτῶν·
31  διὸ γρηγορεῖτε,a μνημονεύοντεςb ὅτι τριετίανc νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμηνd μετὰ δακρύωνe νουθετῶνf ἕνα ἕκαστον.
32  καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαιa ⸀ὑμᾶς τῷ ⸀θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ, τῷ δυναμένῳb ⸀οἰκοδομῆσαιc καὶ δοῦναιd ⸀τὴν κληρονομίανe ἐν τοῖς ἡγιασμένοιςf πᾶσιν.
33  ἀργυρίουa ἢ χρυσίουb ἢ ἱματισμοῦc οὐδενὸς ἐπεθύμησα·d
34  αὐτοὶ γινώσκετεa ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσιb μετ’ ἐμοῦ ὑπηρέτησανc αἱ χεῖρες αὗται.
35  πάντα ὑπέδειξαa ὑμῖν ὅτι οὕτως κοπιῶνταςb δεῖc ἀντιλαμβάνεσθαιd τῶν ἀσθενούντων,e μνημονεύεινf τε τῶν λόγων τοῦ κυρίου Ἰησοῦ ὅτι αὐτὸς εἶπενg Μακάριόν ἐστινh μᾶλλον διδόναιi ἢ λαμβάνειν.j
36  Καὶ ταῦτα εἰπὼνa θεὶςb τὰ γόναταc αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο.d
37  ἱκανὸς δὲ ⸂κλαυθμὸςa ἐγένετο⸃b πάντων, καὶ ἐπιπεσόντεςc ἐπὶ τὸν τράχηλονd τοῦ Παύλου κατεφίλουνe αὐτόν,
38  ὀδυνώμενοιa μάλισταb ἐπὶ τῷ λόγῳ ᾧ εἰρήκειc ὅτι οὐκέτι μέλλουσινd τὸ πρόσωπον αὐτοῦ θεωρεῖν.e προέπεμπονf δὲ αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον.