Πράξεις Ἀποστόλων

2
Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαιa τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆςb ἦσανc ⸂πάντες ὁμοῦ⸃d ἐπὶ τὸ αὐτό,
2  καὶ ἐγένετοa ἄφνωb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχοςc ὥσπερ φερομένηςd πνοῆςe βιαίαςf καὶ ἐπλήρωσενg ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσανh καθήμενοι,i
3  καὶ ὤφθησανa αὐτοῖς διαμεριζόμεναιb γλῶσσαι ὡσεὶc πυρός, ⸂καὶ ἐκάθισεν⸃d ἐφ’ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν,
4  καὶ ἐπλήσθησανa ⸀πάντες πνεύματος ἁγίου, καὶ ἤρξαντοb λαλεῖνc ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ πνεῦμα ἐδίδουd ⸂ἀποφθέγγεσθαιe αὐτοῖς⸃.
5  Ἦσανa δὲ ⸀ἐν Ἰερουσαλὴμ κατοικοῦντεςb Ἰουδαῖοι, ἄνδρες εὐλαβεῖςc ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν·
6  γενομένηςa δὲ τῆς φωνῆς ταύτης συνῆλθεb τὸ πλῆθος καὶ συνεχύθη,c ὅτι ⸀ἤκουονd εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳe λαλούντωνf αὐτῶν·
7  ἐξίσταντοa ⸀δὲ καὶ ἐθαύμαζονb ⸀λέγοντες·c ⸀Οὐχ ἰδοὺ ⸀πάντες οὗτοί εἰσινd οἱ λαλοῦντεςe Γαλιλαῖοι;f
8  καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομενa ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳb ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν;c
9  Πάρθοιa καὶ Μῆδοιb καὶ Ἐλαμῖται,c καὶ οἱ κατοικοῦντεςd τὴν Μεσοποταμίαν,e Ἰουδαίαν τε καὶ Καππαδοκίαν,f Πόντονg καὶ τὴν Ἀσίαν,h
10  Φρυγίανa τε καὶ Παμφυλίαν,b Αἴγυπτονc καὶ τὰ μέρη τῆς Λιβύηςd τῆς κατὰ Κυρήνην,e καὶ οἱ ἐπιδημοῦντεςf Ῥωμαῖοι,g
11  Ἰουδαῖοί τε καὶ προσήλυτοι,a Κρῆτεςb καὶ Ἄραβες,c ἀκούομενd λαλούντωνe αὐτῶν ταῖς ἡμετέραιςf γλώσσαις τὰ μεγαλεῖαg τοῦ θεοῦ.
12  ἐξίσταντοa δὲ πάντες καὶ ⸀διηπόρουν,b ἄλλος πρὸς ἄλλον λέγοντες·c Τί ⸀θέλειd τοῦτο εἶναι;e
13  ἕτεροι δὲ ⸀διαχλευάζοντεςa ἔλεγονb ὅτι Γλεύκουςc μεμεστωμένοιd εἰσίν.e
14  Σταθεὶςa δὲ ⸀ὁ Πέτρος σὺν τοῖς ἕνδεκαb ἐπῆρενc τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεφθέγξατοd αὐτοῖς· Ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κατοικοῦντεςe Ἰερουσαλὴμ ⸀πάντες, τοῦτο ὑμῖν γνωστὸνf ἔστωg καὶ ἐνωτίσασθεh τὰ ῥήματά μου.
15  οὐ γὰρ ὡς ὑμεῖς ὑπολαμβάνετεa οὗτοι μεθύουσιν,b ἔστινc γὰρ ὥρα τρίτη τῆς ἡμέρας,
16  ἀλλὰ τοῦτό ἐστινa τὸ εἰρημένονb διὰ τοῦ προφήτου Ἰωήλ·c
17  Καὶ ἔσταιa ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγειb ὁ θεός, ἐκχεῶc ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσινd οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρεςe ὑμῶν, καὶ οἱ νεανίσκοιf ὑμῶν ὁράσειςg ὄψονται,h καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ⸀ἐνυπνίοιςi ἐνυπνιασθήσονται·j
18  καί γεa ἐπὶ τοὺς δούλους μου καὶ ἐπὶ τὰς δούλαςb μου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεῶc ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου, καὶ προφητεύσουσιν.d
19  καὶ δώσωa τέραταb ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνωc καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω,d αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδαe καπνοῦ·f
20  ὁ ἥλιος μεταστραφήσεταιa εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνηb εἰς αἷμα πρὶνc ⸀ἢ ⸀ἐλθεῖνd ἡμέραν κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ.e
21  καὶ ἔσταιa πᾶς ὃς ⸀ἐὰν ἐπικαλέσηταιb τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται.c
22  Ἄνδρες Ἰσραηλῖται,a ἀκούσατεb τοὺς λόγους τούτους. Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον,c ἄνδρα ⸂ἀποδεδειγμένονd ἀπὸ τοῦ θεοῦ⸃ εἰς ὑμᾶς δυνάμεσι καὶ τέρασιe καὶ σημείοις οἷς ἐποίησενf δι’ αὐτοῦ ὁ θεὸς ἐν μέσῳ ὑμῶν, ⸀καθὼς αὐτοὶ οἴδατε,g
23  τοῦτον τῇ ὡρισμένῃa βουλῇb καὶ προγνώσειc τοῦ θεοῦ ⸀ἔκδοτονd διὰ ⸀χειρὸς ἀνόμωνe προσπήξαντεςf ἀνείλατε,g
24  ὃν ὁ θεὸς ἀνέστησενa λύσαςb τὰς ὠδῖναςc τοῦ θανάτου, καθότιd οὐκ ἦνe δυνατὸν κρατεῖσθαιf αὐτὸν ὑπ’ αὐτοῦ·
25  Δαυὶδ γὰρ λέγειa εἰς αὐτόν· Προορώμηνb τὸν κύριον ἐνώπιόν μου διὰ παντός, ὅτι ἐκ δεξιῶν μού ἐστινc ἵνα μὴ σαλευθῶ.d
26  διὰ τοῦτο ηὐφράνθηa ⸂ἡ καρδία μου⸃ καὶ ἠγαλλιάσατοb ἡ γλῶσσά μου, ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασκηνώσειc ἐπ’ ἐλπίδι·
27  ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψειςa τὴν ψυχήν μου εἰς ⸀ᾅδην,b οὐδὲ δώσειςc τὸν ὅσιόνd σου ἰδεῖνe διαφθοράν.f
28  ἐγνώρισάςa μοι ὁδοὺς ζωῆς, πληρώσειςb με εὐφροσύνηςc μετὰ τοῦ προσώπου σου.
29  Ἄνδρες ἀδελφοί, ἐξὸνa εἰπεῖνb μετὰ παρρησίας πρὸς ὑμᾶς περὶ τοῦ πατριάρχουc Δαυὶδ, ὅτι καὶ ἐτελεύτησενd καὶ ἐτάφη,e καὶ τὸ μνῆμαf αὐτοῦ ἔστινg ἐν ἡμῖν ἄχρι τῆς ἡμέρας ταύτης·
30  προφήτης οὖν ὑπάρχων,a καὶ εἰδὼςb ὅτι ὅρκῳc ὤμοσενd αὐτῷ ὁ θεὸς ἐκ καρποῦ τῆς ὀσφύοςe ⸀αὐτοῦ καθίσαιf ἐπὶ ⸂τὸν θρόνον⸃ αὐτοῦ,
31  προϊδὼνa ἐλάλησενb περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ χριστοῦ ὅτι ⸂οὔτε ἐγκατελείφθη⸃c εἰς ⸀ᾅδηνd ⸀οὔτε ἡ σὰρξ αὐτοῦ εἶδενe διαφθοράν.f
32  τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ἀνέστησενa ὁ θεός, οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμενb μάρτυρες.
33  τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ θεοῦ ὑψωθεὶςa τήν τε ἐπαγγελίαν τοῦ ⸂πνεύματος τοῦ ἁγίου⸃ λαβὼνb παρὰ τοῦ πατρὸς ἐξέχεενc τοῦτο ⸀ὃ ⸀ὑμεῖς βλέπετεd καὶ ἀκούετε.e
34  οὐ γὰρ Δαυὶδ ἀνέβηa εἰς τοὺς οὐρανούς, λέγειb δὲ αὐτός· Εἶπενc ⸀ὁ κύριος τῷ κυρίῳ μου· Κάθουd ἐκ δεξιῶν μου,
35  ἕως ἂν θῶa τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιονb τῶν ποδῶν σου.
36  ἀσφαλῶςa οὖν γινωσκέτωb πᾶς οἶκος Ἰσραὴλ ὅτι καὶ κύριον ⸂αὐτὸν καὶ χριστὸν⸃ ⸂ἐποίησενc ὁ θεός⸃, τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε.d
37  Ἀκούσαντεςa δὲ κατενύγησανb ⸂τὴν καρδίαν⸃, εἶπόνc τε πρὸς τὸν Πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους· Τί ⸀ποιήσωμεν,d ἄνδρες ἀδελφοί;
38  Πέτρος δὲ ⸂πρὸς αὐτούς· Μετανοήσατε⸃,a καὶ βαπτισθήτωb ἕκαστος ὑμῶν ⸀ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσινc ⸀τῶν ἁμαρτιῶν ⸀ὑμῶν, καὶ λήμψεσθεd τὴν δωρεὰνe τοῦ ἁγίου πνεύματος·
39  ὑμῖν γάρ ἐστινa ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν καὶ πᾶσι τοῖς εἰς μακρὰνb ὅσους ἂν προσκαλέσηταιc κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν.
40  ἑτέροις τε λόγοις πλείοσιν διεμαρτύρατο,a καὶ παρεκάλειb ⸀αὐτοὺς λέγων·c Σώθητεd ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶςe ταύτης.
41  οἱ μὲν ⸀οὖν ἀποδεξάμενοιa τὸν λόγον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν,b καὶ προσετέθησανc ⸀ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶd τρισχίλιαι.e
42  ἦσανa δὲ προσκαρτεροῦντεςb τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ ⸀κοινωνίᾳ,c τῇ κλάσειd τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς.
43  ⸀Ἐγίνετοa δὲ πάσῃ ψυχῇ φόβος, πολλά ⸀τε τέραταb καὶ σημεῖα διὰ τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο.c
44  πάντες δὲ οἱ ⸀πιστεύοντεςa ⸂ἦσανb ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ⸃ εἶχονc ἅπαντα κοινά,d
45  καὶ τὰ κτήματαa καὶ τὰς ὑπάρξειςb ἐπίπρασκονc καὶ διεμέριζονd αὐτὰ πᾶσιν καθότιe ἄν τις χρείαν εἶχεν·f
46  καθ’ ἡμέραν τε προσκαρτεροῦντεςa ὁμοθυμαδὸνb ἐν τῷ ἱερῷ, κλῶντέςc τε κατ’ οἶκον ἄρτον, μετελάμβανονd τροφῆςe ἐν ἀγαλλιάσειf καὶ ἀφελότητιg καρδίας,
47  αἰνοῦντεςa τὸν θεὸν καὶ ἔχοντεςb χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν. ὁ δὲ κύριος προσετίθειc τοὺς σῳζομένουςd καθ’ ἡμέραν ⸂ἐπὶ τὸ αὐτό⸃.