Πράξεις Ἀποστόλων

15
Καί τινες κατελθόντεςa ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας ἐδίδασκονb τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι Ἐὰν μὴ ⸀περιτμηθῆτεc τῷ ἔθειd ⸀τῷ Μωϋσέως, οὐ δύνασθεe σωθῆναι.f
2γενομένηςa ⸀δὲ στάσεωςb καὶ ζητήσεωςc οὐκ ὀλίγης τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Βαρναβᾷd πρὸς αὐτοὺς ἔταξανe ἀναβαίνεινf Παῦλον καὶ Βαρναβᾶνg καί τινας ἄλλους ἐξ αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους καὶ πρεσβυτέρους εἰς Ἰερουσαλὴμ περὶ τοῦ ζητήματοςh τούτου.
3οἱ μὲν οὖν προπεμφθέντεςa ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας διήρχοντοb τήν ⸀τε Φοινίκηνc καὶ Σαμάρειανd ἐκδιηγούμενοιe τὴν ἐπιστροφὴνf τῶν ἐθνῶν, καὶ ἐποίουνg χαρὰν μεγάλην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς.
4παραγενόμενοιa δὲ εἰς ⸀Ἱεροσόλυμα ⸀παρεδέχθησανb ⸀ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, ἀνήγγειλάνc τε ὅσα θεὸς ἐποίησενd μετ’ αὐτῶν.
5ἐξανέστησανa δέ τινες τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεωςb τῶν Φαρισαίων πεπιστευκότες,c λέγοντεςd ὅτι δεῖe περιτέμνεινf αὐτοὺς παραγγέλλεινg τε τηρεῖνh τὸν νόμον Μωϋσέως.
6Συνήχθησάνa ⸀τε οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἰδεῖνb περὶ τοῦ λόγου τούτου.
7πολλῆς δὲ ⸀ζητήσεωςa γενομένηςb ἀναστὰςc Πέτρος εἶπενd πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐπίστασθεe ὅτι ἀφ’ ἡμερῶν ἀρχαίωνf ⸂ἐν ὑμῖν ἐξελέξατοg θεὸς⸃ διὰ τοῦ στόματός μου ἀκοῦσαιh τὰ ἔθνη τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου καὶ πιστεῦσαι,i
8καὶ καρδιογνώστηςa θεὸς ἐμαρτύρησενb αὐτοῖς ⸀δοὺςc τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον καθὼς καὶ ἡμῖν,
9καὶ ⸀οὐθὲν διέκρινενa μεταξὺb ἡμῶν τε καὶ αὐτῶν, τῇ πίστει καθαρίσαςc τὰς καρδίας αὐτῶν.
10νῦν οὖν τί πειράζετεa τὸν θεόν, ἐπιθεῖναιb ζυγὸνc ἐπὶ τὸν τράχηλονd τῶν μαθητῶν ὃν οὔτε οἱ πατέρες ἡμῶν οὔτε ἡμεῖς ἰσχύσαμενe βαστάσαι;f
11ἀλλὰ διὰ τῆς χάριτος τοῦ κυρίου Ἰησοῦ πιστεύομενa σωθῆναιb καθ’ ὃν τρόπονc κἀκεῖνοι.d
12Ἐσίγησενa δὲ πᾶν τὸ πλῆθος, καὶ ἤκουονb Βαρναβᾶc καὶ Παύλου ἐξηγουμένωνd ὅσα ἐποίησενe θεὸς σημεῖα καὶ τέραταf ἐν τοῖς ἔθνεσιν δι’ αὐτῶν.
13μετὰ δὲ τὸ σιγῆσαιa αὐτοὺς ἀπεκρίθηb Ἰάκωβος λέγων·c Ἄνδρες ἀδελφοί, ἀκούσατέd μου.
14Συμεὼνa ἐξηγήσατοb καθὼς πρῶτον θεὸς ἐπεσκέψατοc λαβεῖνd ἐξ ἐθνῶν ⸀λαὸν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
15καὶ τούτῳ συμφωνοῦσινa οἱ λόγοι τῶν προφητῶν, καθὼς γέγραπται·b
16Μετὰ ταῦτα ἀναστρέψωa καὶ ἀνοικοδομήσωb τὴν σκηνὴνc Δαυὶδ τὴν πεπτωκυῖανd καὶ τὰ ⸀κατεσκαμμέναe αὐτῆς ἀνοικοδομήσωf καὶ ἀνορθώσωg αὐτήν,
17ὅπως ἂν ἐκζητήσωσινa οἱ κατάλοιποιb τῶν ἀνθρώπων τὸν κύριον, καὶ πάντα τὰ ἔθνη ἐφ’ οὓς ἐπικέκληταιc τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτούς, λέγειd ⸀κύριος ποιῶνe ⸀ταῦτα
18γνωστὰa ἀπ’ ⸀αἰῶνος.
19διὸ ἐγὼ κρίνωa μὴ παρενοχλεῖνb τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφουσινc ἐπὶ τὸν θεόν,
20ἀλλὰ ἐπιστεῖλαιa αὐτοῖς τοῦ ⸀ἀπέχεσθαιb τῶν ἀλισγημάτωνc τῶν εἰδώλωνd καὶ τῆς πορνείαςe καὶ ⸀τοῦ πνικτοῦf καὶ τοῦ αἵματος·
21Μωϋσῆς γὰρ ἐκ γενεῶν ἀρχαίωνa κατὰ πόλιν τοὺς κηρύσσονταςb αὐτὸν ἔχειc ἐν ταῖς συναγωγαῖς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγινωσκόμενος.d
22Τότε ἔδοξεa τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν ὅλῃ τῇ ἐκκλησίᾳ ἐκλεξαμένουςb ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πέμψαιc εἰς Ἀντιόχειανd σὺν ⸀τῷ Παύλῳ καὶ Βαρναβᾷ,e Ἰούδαν τὸν ⸀καλούμενονf Βαρσαββᾶνg καὶ Σιλᾶν,h ἄνδρας ἡγουμένουςi ἐν τοῖς ἀδελφοῖς,
23γράψαντεςa διὰ χειρὸς ⸀αὐτῶν· Οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ⸀πρεσβύτεροι ἀδελφοὶ τοῖς κατὰ τὴν Ἀντιόχειανb καὶ Συρίανc καὶ Κιλικίανd ἀδελφοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν χαίρειν.e
24ἐπειδὴa ἠκούσαμενb ὅτι τινὲς ἐξ ἡμῶν ⸀ἐξελθόντεςc ἐτάραξανd ὑμᾶς λόγοις ἀνασκευάζοντεςe τὰς ψυχὰς ⸀ὑμῶν οἷς οὐ διεστειλάμεθα,f
25ἔδοξενa ἡμῖν γενομένοιςb ὁμοθυμαδὸνc ⸀ἐκλεξαμένοιςd ἄνδρας πέμψαιe πρὸς ὑμᾶς σὺν τοῖς ἀγαπητοῖς ἡμῶν Βαρναβᾷf καὶ Παύλῳ,
26ἀνθρώποις παραδεδωκόσιa τὰς ψυχὰς αὐτῶν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
27ἀπεστάλκαμενa οὖν Ἰούδαν καὶ Σιλᾶν,b καὶ αὐτοὺς διὰ λόγου ἀπαγγέλλονταςc τὰ αὐτά.
28ἔδοξενa γὰρ τῷ ⸂πνεύματι τῷ ἁγίῳ⸃ καὶ ἡμῖν μηδὲν πλέον ἐπιτίθεσθαιb ὑμῖν βάροςc πλὴν ⸂τούτων τῶν ἐπάναγκες⸃,d
29ἀπέχεσθαιa εἰδωλοθύτωνb καὶ αἵματος καὶ ⸀πνικτῶνc καὶ πορνείας·d ἐξ ὧν διατηροῦντεςe ἑαυτοὺς εὖf πράξετε.g ἔρρωσθε.h
30Οἱ μὲν οὖν ἀπολυθέντεςa ⸀κατῆλθονb εἰς Ἀντιόχειαν,c καὶ συναγαγόντεςd τὸ πλῆθος ἐπέδωκανe τὴν ἐπιστολήν·f
31ἀναγνόντεςa δὲ ἐχάρησανb ἐπὶ τῇ παρακλήσει.c
32Ἰούδας τε καὶ Σιλᾶς,a καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες,b διὰ λόγου πολλοῦ παρεκάλεσανc τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐπεστήριξαν·d
33ποιήσαντεςa δὲ χρόνον ἀπελύθησανb μετ’ εἰρήνης ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν πρὸς τοὺς ⸂ἀποστείλανταςc αὐτούς⸃.
35Παῦλος δὲ καὶ Βαρναβᾶςa διέτριβονb ἐν Ἀντιοχείᾳc διδάσκοντεςd καὶ εὐαγγελιζόμενοιe μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ κυρίου.
36Μετὰ δέ τινας ἡμέρας εἶπενa ⸂πρὸς Βαρναβᾶνb Παῦλος⸃· Ἐπιστρέψαντεςc δὴd ἐπισκεψώμεθαe τοὺς ⸀ἀδελφοὺς κατὰ ⸂πόλιν πᾶσαν⸃ ἐν αἷς κατηγγείλαμενf τὸν λόγον τοῦ κυρίου, πῶς ἔχουσιν.g
37Βαρναβᾶςa δὲ ⸀ἐβούλετοb συμπαραλαβεῖνc ⸀καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν καλούμενονd Μᾶρκον·e
38Παῦλος δὲ ἠξίου,a τὸν ἀποστάνταb ἀπ’ αὐτῶν ἀπὸ Παμφυλίαςc καὶ μὴ συνελθόνταd αὐτοῖς εἰς τὸ ἔργον, μὴ ⸀συμπαραλαμβάνεινe τοῦτον.
39ἐγένετοa ⸀δὲ παροξυσμὸςb ὥστε ἀποχωρισθῆναιc αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, τόν τε Βαρναβᾶνd παραλαβόνταe τὸν Μᾶρκονf ἐκπλεῦσαιg εἰς Κύπρον,h
40Παῦλος δὲ ἐπιλεξάμενοςa Σιλᾶνb ἐξῆλθενc παραδοθεὶςd τῇ χάριτι τοῦ ⸀κυρίου ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν,
41διήρχετοa δὲ τὴν Συρίανb καὶ ⸀τὴν Κιλικίανc ἐπιστηρίζωνd τὰς ἐκκλησίας.