Πράξεις Ἀποστόλων

11
Ἤκουσανa δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντεςb κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντοc τὸν λόγον τοῦ θεοῦ.
2⸂ὅτε δὲ⸃ ἀνέβηa Πέτρος εἰς ⸀Ἰερουσαλήμ, διεκρίνοντοb πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς
3λέγοντεςa ὅτι ⸂Εἰσῆλθεςb πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίανc ἔχονταςd καὶ συνέφαγες⸃e αὐτοῖς.
4ἀρξάμενοςa ⸀δὲ Πέτρος ἐξετίθετοb αὐτοῖς καθεξῆςc λέγων·d
5Ἐγὼ ἤμηνa ἐν πόλει Ἰόππῃb προσευχόμενοςc καὶ εἶδονd ἐν ἐκστάσειe ὅραμα,f καταβαῖνονg σκεῦόςh τι ὡς ὀθόνηνi μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένηνj ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθενk ἄχρι ἐμοῦ·
6εἰς ἣν ἀτενίσαςa κατενόουνb καὶ εἶδονc τὰ τετράποδαd τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰe καὶ τὰ πετεινὰf τοῦ οὐρανοῦ·
7ἤκουσαa δὲ ⸀καὶ φωνῆς λεγούσηςb μοι· Ἀναστάς,c Πέτρε, θῦσονd καὶ φάγε.e
8εἶπονa δέ· Μηδαμῶς,b κύριε, ⸀ὅτι κοινὸνc ἀκάθαρτον οὐδέποτεd εἰσῆλθενe εἰς τὸ στόμα μου.
9ἀπεκρίθηa δὲ ⸂φωνὴ ἐκ δευτέρου⸃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· θεὸς ἐκαθάρισενb σὺ μὴ κοίνου.c
10τοῦτο δὲ ἐγένετοa ἐπὶ τρίς,b καὶ ⸂ἀνεσπάσθηc πάλιν⸃ ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.
11καὶ ἰδοὺ ἐξαυτῆςa τρεῖς ἄνδρες ἐπέστησανb ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ⸀ἦμεν,c ἀπεσταλμένοιd ἀπὸ Καισαρείαςe πρός με.
12εἶπενa δὲ ⸂τὸ πνεῦμά μοι⸃ συνελθεῖνb αὐτοῖς μηδὲν ⸀διακρίναντα.c ἦλθονd δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξe ἀδελφοὶ οὗτοι, καὶ εἰσήλθομενf εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός.
13ἀπήγγειλενa ⸀δὲ ἡμῖν πῶς εἶδενb τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθένταc καὶ ⸀εἰπόντα·d Ἀπόστειλονe εἰς ⸀Ἰόππηνf καὶ μετάπεμψαιg Σίμωνα τὸν ἐπικαλούμενονh Πέτρον,
14ὃς λαλήσειa ῥήματα πρὸς σὲ ἐν οἷς σωθήσῃb σὺ καὶ πᾶς οἶκός σου.
15ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαίa με λαλεῖνb ἐπέπεσενc τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ’ αὐτοὺς ὥσπερ καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ.
16ἐμνήσθηνa δὲ τοῦ ῥήματος ⸀τοῦ κυρίου ὡς ἔλεγεν·b Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισενc ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθεd ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
17εἰ οὖν τὴν ἴσηνa δωρεὰνb ἔδωκενc αὐτοῖς θεὸς ὡς καὶ ἡμῖν πιστεύσασινd ἐπὶ τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ⸀ἐγὼ τίς ἤμηνe δυνατὸς κωλῦσαιf τὸν θεόν;
18ἀκούσαντεςa δὲ ταῦτα ἡσύχασανb καὶ ⸀ἐδόξασανc τὸν θεὸν λέγοντες·d ⸀Ἄρα καὶ τοῖς ἔθνεσιν θεὸς τὴν μετάνοιανe ⸂εἰς ζωὴν ἔδωκεν⸃.f
19Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντεςa ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένηςb ἐπὶ Στεφάνῳc διῆλθονd ἕως Φοινίκηςe καὶ Κύπρουf καὶ Ἀντιοχείαςg μηδενὶ λαλοῦντεςh τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις.
20ἦσανa δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοιb καὶ Κυρηναῖοι,c οἵτινες ⸀ἐλθόντεςd εἰς Ἀντιόχειανe ἐλάλουνf ⸀καὶ πρὸς τοὺς ⸀Ἑλληνιστάς,g εὐαγγελιζόμενοιh τὸν κύριον Ἰησοῦν.
21καὶ ἦνa χεὶρ κυρίου μετ’ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸςb ⸀ὁ πιστεύσαςc ἐπέστρεψενd ἐπὶ τὸν κύριον.
22ἠκούσθηa δὲ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ⸀οὔσηςb ἐν ⸀Ἰερουσαλὴμ περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλανc ⸀Βαρναβᾶνd ἕως Ἀντιοχείας·e
23ὃς παραγενόμενοςa καὶ ἰδὼνb τὴν χάριν ⸀τὴν τοῦ θεοῦ, ἐχάρηc καὶ παρεκάλειd πάντας τῇ προθέσειe τῆς καρδίας ⸀προσμένεινf τῷ κυρίῳ,
24ὅτι ἦνa ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρηςb πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως. καὶ προσετέθηc ὄχλος ἱκανὸς τῷ κυρίῳ.
25ἐξῆλθενa δὲ εἰς ⸀Ταρσὸνb ἀναζητῆσαιc Σαῦλον,d
26καὶ εὑρὼνa ⸀ἤγαγενb εἰς Ἀντιόχειαν.c ἐγένετοd δὲ ⸂αὐτοῖς καὶ⸃ ἐνιαυτὸνe ὅλον συναχθῆναιf ⸀ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαιg ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαιh τε ⸀πρώτωςi ἐν Ἀντιοχείᾳj τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς.k
27Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθονa ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν·b
28ἀναστὰςa δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἅγαβοςb ἐσήμανενc διὰ τοῦ πνεύματος λιμὸνd ⸀μεγάλην μέλλεινe ἔσεσθαιf ἐφ’ ὅλην τὴν οἰκουμένην·g ⸀ἥτις ἐγένετοh ἐπὶ ⸀Κλαυδίου.i
29τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς εὐπορεῖτόa τις ὥρισανb ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαιc τοῖς κατοικοῦσινd ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς·
30 καὶ ἐποίησανa ἀποστείλαντεςb πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρναβᾶc καὶ Σαύλου.d