Πρὸς Τιμόθεον βʹ

2
Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦa ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
2καὶ ἤκουσαςa παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθουb πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονταιc καὶ ἑτέρους διδάξαι.d
3⸀συγκακοπάθησονa ὡς καλὸς στρατιώτηςb ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃.
4οὐδεὶς στρατευόμενοςa ἐμπλέκεταιb ταῖς τοῦ βίουc πραγματείαις,d ἵνα τῷ στρατολογήσαντιe ἀρέσῃ·f
5ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇa τις, οὐ στεφανοῦταιb ἐὰν μὴ νομίμωςc ἀθλήσῃ·d
6τὸν κοπιῶνταa γεωργὸνb δεῖc πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν.d
7νόειa ⸀ὃ λέγω·b ⸀δώσειc γάρ σοι κύριος σύνεσινd ἐν πᾶσιν.
8Μνημόνευεa Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένονb ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυίδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου·
9ἐν κακοπαθῶa μέχριb δεσμῶνc ὡς κακοῦργος.d ἀλλὰ λόγος τοῦ θεοῦ οὐ δέδεται·e
10διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένωa διὰ τοὺς ἐκλεκτούς,b ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσινc τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.
11πιστὸς λόγος· εἰ γὰρ συναπεθάνομεν,a καὶ συζήσομεν·b
12εἰ ὑπομένομεν,a καὶ συμβασιλεύσομεν·b εἰ ⸀ἀρνησόμεθα,c κἀκεῖνοςd ἀρνήσεταιe ἡμᾶς·
13εἰ ἀπιστοῦμεν,a ἐκεῖνος πιστὸς μένει·b ⸀ἀρνήσασθαιc ἑαυτὸν οὐ δύναται.d
14Ταῦτα ὑπομίμνῃσκε,a διαμαρτυρόμενοςb ἐνώπιον τοῦ ⸀κυρίου, μὴ λογομαχεῖν,c ⸀ἐπ’ οὐδὲν χρήσιμον,d ἐπὶ καταστροφῇe τῶν ἀκουόντων.f
15σπούδασονa σεαυτὸν δόκιμονb παραστῆσαιc τῷ θεῷ, ἐργάτηνd ἀνεπαίσχυντον,e ὀρθοτομοῦνταf τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.
16τὰς δὲ βεβήλουςa κενοφωνίαςb περιΐστασο·c ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσινd ἀσεβείας,e
17καὶ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραιναa νομὴνb ἕξει·c ὧν ἐστινd Ὑμέναιοςe καὶ Φίλητος,f
18οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν,a ⸀λέγοντεςb ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι,c καὶ ἀνατρέπουσινd τήν τινων πίστιν.
19 μέντοιa στερεὸςb θεμέλιοςc τοῦ θεοῦ ἕστηκεν,d ἔχωνe τὴν σφραγῖδαf ταύτην· Ἔγνωg κύριος τοὺς ὄνταςh αὐτοῦ, καί· Ἀποστήτωi ἀπὸ ἀδικίαςj πᾶς ὀνομάζωνk τὸ ὄνομα κυρίου.
20Ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστινa μόνον σκεύηb χρυσᾶc καὶ ἀργυρᾶd ἀλλὰ καὶ ξύλιναe καὶ ὀστράκινα,f καὶ μὲν εἰς τιμὴν δὲ εἰς ἀτιμίαν·g
21ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάρῃa ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, ἔσταιb σκεῦοςc εἰς τιμήν, ἡγιασμένον,d ⸀εὔχρηστονe τῷ δεσπότῃ,f εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον.g
22τὰς δὲ νεωτερικὰςa ἐπιθυμίας φεῦγε,b δίωκεc δὲ δικαιοσύνην, πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην μετὰ τῶν ἐπικαλουμένωνd τὸν κύριον ἐκ καθαρᾶςe καρδίας.
23τὰς δὲ μωρὰςa καὶ ἀπαιδεύτουςb ζητήσειςc παραιτοῦ,d εἰδὼςe ὅτι γεννῶσιf μάχας·g
24δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖa μάχεσθαι,b ἀλλὰ ἤπιονc εἶναιd πρὸς πάντας, διδακτικόν,e ἀνεξίκακον,f
25ἐν πραΰτητιa παιδεύονταb τοὺς ἀντιδιατιθεμένους,c μήποτεd ⸀δώῃe αὐτοῖς θεὸς μετάνοιανf εἰς ἐπίγνωσινg ἀληθείας,
26καὶ ἀνανήψωσινa ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος,b ἐζωγρημένοιc ὑπ’ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα.