Πρὸς Θεσσαλονικεῖς βʹ

1
Παῦλος καὶ Σιλουανὸςa καὶ Τιμόθεοςb τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέωνc ἐν θεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ·
2χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ ⸀πατρὸς καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3Εὐχαριστεῖνa ὀφείλομενb τῷ θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί, καθὼς ἄξιόν ἐστιν,c ὅτι ὑπεραυξάνειd πίστις ὑμῶν καὶ πλεονάζειe ἀγάπη ἑνὸς ἑκάστου πάντων ὑμῶν εἰς ἀλλήλους,
4ὥστε ⸂αὐτοὺς ἡμᾶς⸃ ἐν ὑμῖν ⸀ἐγκαυχᾶσθαιa ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ θεοῦ ὑπὲρ τῆς ὑπομονῆς ὑμῶν καὶ πίστεως ἐν πᾶσιν τοῖς διωγμοῖςb ὑμῶν καὶ ταῖς θλίψεσιν αἷς ἀνέχεσθε,c
5ἔνδειγμαa τῆς δικαίας κρίσεως τοῦ θεοῦ, εἰς τὸ καταξιωθῆναιb ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ, ὑπὲρ ἧς καὶ πάσχετε,c
6εἴπερa δίκαιον παρὰ θεῷ ἀνταποδοῦναιb τοῖς θλίβουσινc ὑμᾶς θλῖψιν
7καὶ ὑμῖν τοῖς θλιβομένοιςa ἄνεσινb μεθ’ ἡμῶν ἐν τῇ ἀποκαλύψειc τοῦ κυρίου Ἰησοῦ ἀπ’ οὐρανοῦ μετ’ ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ
8ἐν ⸂φλογὶa πυρός⸃, διδόντοςb ἐκδίκησινc τοῖς μὴ εἰδόσιd θεὸν καὶ τοῖς μὴ ὑπακούουσινe τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ,
9οἵτινες δίκηνa τίσουσινb ὄλεθρονc αἰώνιον ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς ἰσχύοςd αὐτοῦ,
10ὅταν ἔλθῃa ἐνδοξασθῆναιb ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ καὶ θαυμασθῆναιc ἐν πᾶσιν τοῖς πιστεύσασιν,d ὅτι ἐπιστεύθηe τὸ μαρτύριονf ἡμῶν ἐφ’ ὑμᾶς, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
11εἰς καὶ προσευχόμεθαa πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἵνα ὑμᾶς ἀξιώσῃb τῆς κλήσεωςc θεὸς ἡμῶν καὶ πληρώσῃd πᾶσαν εὐδοκίανe ἀγαθωσύνηςf καὶ ἔργον πίστεως ἐν δυνάμει,
12ὅπως ἐνδοξασθῇa τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ἐν ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἐν αὐτῷ, κατὰ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
2
Ἐρωτῶμενa δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίαςb τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆςc ἐπ’ αὐτόν,
2εἰς τὸ μὴ ταχέωςa σαλευθῆναιb ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸςc ⸀μηδὲ θροεῖσθαιd μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι’ ἐπιστολῆςe ὡς δι’ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκενf ἡμέρα τοῦ ⸀κυρίου.
3μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃa κατὰ μηδένα τρόπον·b ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃc ἀποστασίαd πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇe ἄνθρωπος τῆς ⸀ἀνομίας,f υἱὸς τῆς ἀπωλείας,g
4 ἀντικείμενοςa καὶ ὑπεραιρόμενοςb ἐπὶ πάντα λεγόμενονc θεὸν σέβασμα,d ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ ⸀θεοῦ καθίσαιe ἀποδεικνύνταf ἑαυτὸν ὅτι ἔστινg θεός.
5οὐ μνημονεύετεa ὅτι ἔτι ὢνb πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγονc ὑμῖν;
6καὶ νῦν τὸ κατέχονa οἴδατε,b εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναιc αὐτὸν ἐν τῷ ⸀ἑαυτοῦ καιρῷ·
7τὸ γὰρ μυστήριονa ἤδη ἐνεργεῖταιb τῆς ἀνομίας·c μόνον κατέχωνd ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται.e
8καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεταιa ἄνομος,b ὃν κύριος ⸀Ἰησοῦς ⸀ἀνελεῖc τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσειd τῇ ἐπιφανείᾳe τῆς παρουσίαςf αὐτοῦ,
9οὗ ἐστινa παρουσίαb κατ’ ἐνέργειανc τοῦ Σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασινd ψεύδουςe
10καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃa ⸀ἀδικίαςb τοῖς ἀπολλυμένοις,c ἀνθ’d ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντοe εἰς τὸ σωθῆναιf αὐτούς·
11καὶ διὰ τοῦτο ⸀πέμπειa αὐτοῖς θεὸς ἐνέργειανb πλάνηςc εἰς τὸ πιστεῦσαιd αὐτοὺς τῷ ψεύδει,e
12ἵνα κριθῶσινa ⸀πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντεςb τῇ ἀληθείᾳ ἀλλὰ εὐδοκήσαντεςc ⸀τῇ ἀδικίᾳ.d
13Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομενa εὐχαριστεῖνb τῷ θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοιc ὑπὸ κυρίου, ὅτι εἵλατοd ὑμᾶς θεὸς ⸀ἀπαρχὴνe εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷf πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας,
14εἰς ⸀ὃ ἐκάλεσενa ὑμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν, εἰς περιποίησινb δόξης τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε,a καὶ κρατεῖτεb τὰς παραδόσειςc ἃς ἐδιδάχθητεd εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆςe ἡμῶν.
16Αὐτὸς δὲ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ⸀θεὸς ⸀ὁ πατὴρ ἡμῶν, ἀγαπήσαςa ἡμᾶς καὶ δοὺςb παράκλησινc αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι,
17παρακαλέσαιa ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ ⸀στηρίξαιb ἐν παντὶ ⸂ἔργῳ καὶ λόγῳ⸃ ἀγαθῷ.
3
Τὸ λοιπὸν προσεύχεσθε,a ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα λόγος τοῦ κυρίου τρέχῃb καὶ δοξάζηταιc καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς,
2καὶ ἵνα ῥυσθῶμενa ἀπὸ τῶν ἀτόπωνb καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων, οὐ γὰρ πάντων πίστις.
3πιστὸς δέ ἐστινa κύριος, ὃς στηρίξειb ὑμᾶς καὶ φυλάξειc ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
4πεποίθαμενa δὲ ἐν κυρίῳ ἐφ’ ὑμᾶς, ὅτι ⸀παραγγέλλομενb καὶ ποιεῖτεc καὶ ποιήσετε.d
5 δὲ κύριος κατευθύναιa ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
6Παραγγέλλομενa δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ⸀ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στέλλεσθαιb ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτωςc περιπατοῦντοςd καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσινe ἣν ⸀παρελάβοσανf παρ’ ἡμῶν.
7αὐτοὶ γὰρ οἴδατεa πῶς δεῖb μιμεῖσθαιc ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμενd ἐν ὑμῖν
8οὐδὲ δωρεὰνa ἄρτον ἐφάγομενb παρά τινος, ἀλλ’ ἐν κόπῳc καὶ μόχθῳd ⸂νυκτὸς καὶ ἡμέρας⸃ ἐργαζόμενοιe πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαίf τινα ὑμῶν·
9οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομενa ἐξουσίαν, ἀλλ’ ἵνα ἑαυτοὺς τύπονb δῶμενc ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαιd ἡμᾶς.
10καὶ γὰρ ὅτε ἦμενa πρὸς ὑμᾶς, τοῦτο παρηγγέλλομενb ὑμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θέλειc ἐργάζεσθαιd μηδὲ ἐσθιέτω.e
11ἀκούομενa γάρ τινας περιπατοῦνταςb ἐν ὑμῖν ἀτάκτως,c μηδὲν ἐργαζομένουςd ἀλλὰ περιεργαζομένους·e
12τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομενa καὶ παρακαλοῦμενb ⸂ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ⸃ ἵνα μετὰ ἡσυχίαςc ἐργαζόμενοιd τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.e
13ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ ⸀ἐγκακήσητεa καλοποιοῦντες.b
14Εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούειa τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς,b τοῦτον σημειοῦσθε,c ⸀μὴ ⸀συναναμίγνυσθαιd αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ·e
15καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε,a ἀλλὰ νουθετεῖτεb ὡς ἀδελφόν.
16Αὐτὸς δὲ κύριος τῆς εἰρήνης δῴηa ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ.b κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
17 ἀσπασμὸςa τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ἐστινb σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ·c οὕτως γράφω.d
18 χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ⸀ὑμῶν.