Πρὸς Θεσσαλονικεῖς βʹ

2
Ἐρωτῶμενa δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίαςb τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆςc ἐπ’ αὐτόν,
2εἰς τὸ μὴ ταχέωςa σαλευθῆναιb ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸςc ⸀μηδὲ θροεῖσθαιd μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι’ ἐπιστολῆςe ὡς δι’ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκενf ἡμέρα τοῦ ⸀κυρίου.
3μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃa κατὰ μηδένα τρόπον·b ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃc ἀποστασίαd πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇe ἄνθρωπος τῆς ⸀ἀνομίας,f υἱὸς τῆς ἀπωλείας,g
4 ἀντικείμενοςa καὶ ὑπεραιρόμενοςb ἐπὶ πάντα λεγόμενονc θεὸν σέβασμα,d ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ ⸀θεοῦ καθίσαιe ἀποδεικνύνταf ἑαυτὸν ὅτι ἔστινg θεός.
5οὐ μνημονεύετεa ὅτι ἔτι ὢνb πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγονc ὑμῖν;
6καὶ νῦν τὸ κατέχονa οἴδατε,b εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναιc αὐτὸν ἐν τῷ ⸀ἑαυτοῦ καιρῷ·
7τὸ γὰρ μυστήριονa ἤδη ἐνεργεῖταιb τῆς ἀνομίας·c μόνον κατέχωνd ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται.e
8καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεταιa ἄνομος,b ὃν κύριος ⸀Ἰησοῦς ⸀ἀνελεῖc τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσειd τῇ ἐπιφανείᾳe τῆς παρουσίαςf αὐτοῦ,
9οὗ ἐστινa παρουσίαb κατ’ ἐνέργειανc τοῦ Σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασινd ψεύδουςe
10καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃa ⸀ἀδικίαςb τοῖς ἀπολλυμένοις,c ἀνθ’d ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντοe εἰς τὸ σωθῆναιf αὐτούς·
11καὶ διὰ τοῦτο ⸀πέμπειa αὐτοῖς θεὸς ἐνέργειανb πλάνηςc εἰς τὸ πιστεῦσαιd αὐτοὺς τῷ ψεύδει,e
12ἵνα κριθῶσινa ⸀πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντεςb τῇ ἀληθείᾳ ἀλλὰ εὐδοκήσαντεςc ⸀τῇ ἀδικίᾳ.d
13Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομενa εὐχαριστεῖνb τῷ θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοιc ὑπὸ κυρίου, ὅτι εἵλατοd ὑμᾶς θεὸς ⸀ἀπαρχὴνe εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷf πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας,
14εἰς ⸀ὃ ἐκάλεσενa ὑμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν, εἰς περιποίησινb δόξης τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε,a καὶ κρατεῖτεb τὰς παραδόσειςc ἃς ἐδιδάχθητεd εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆςe ἡμῶν.
16Αὐτὸς δὲ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ⸀θεὸς ⸀ὁ πατὴρ ἡμῶν, ἀγαπήσαςa ἡμᾶς καὶ δοὺςb παράκλησινc αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι,
17παρακαλέσαιa ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ ⸀στηρίξαιb ἐν παντὶ ⸂ἔργῳ καὶ λόγῳ⸃ ἀγαθῷ.