Πἐτρου βʹ

1
⸀Συμεὼνa Πέτρος δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῖς ἰσότιμονb ἡμῖν λαχοῦσινc πίστιν ἐν δικαιοσύνῃ τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆροςd Ἰησοῦ Χριστοῦ·
2  χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείηa ἐν ἐπιγνώσειb τοῦ θεοῦ καὶ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν.
3  Ὡς πάντα ἡμῖν τῆς θείαςa δυνάμεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν καὶ εὐσέβειανb δεδωρημένηςc διὰ τῆς ἐπιγνώσεωςd τοῦ καλέσαντοςe ἡμᾶς ⸂ἰδίᾳ δόξῃ καὶ ἀρετῇ⸃,f
4  δι’ ὧν τὰ ⸂τίμιαa καὶ μέγισταb ἡμῖν⸃ ἐπαγγέλματαc δεδώρηται,d ἵνα διὰ τούτων γένησθεe θείαςf κοινωνοὶg φύσεως,h ἀποφυγόντεςi τῆς ἐν ⸀τῷ κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς.j
5  καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴνa πᾶσαν παρεισενέγκαντεςb ἐπιχορηγήσατεc ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν,d ἐν δὲ τῇ ἀρετῇe τὴν γνῶσιν,f
6  ἐν δὲ τῇ γνώσειa τὴν ἐγκράτειαν,b ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳc τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν,d
7  ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳa τὴν φιλαδελφίαν,b ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳc τὴν ἀγάπην·
8  ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχονταa καὶ πλεονάζονταb οὐκ ἀργοὺςc οὐδὲ ἀκάρπουςd καθίστησινe εἰς τὴν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπίγνωσιν·f
9  ᾧ γὰρ μὴ πάρεστινa ταῦτα, τυφλός ἐστινb μυωπάζων,c λήθηνd λαβὼνe τοῦ καθαρισμοῦf τῶν πάλαιg αὐτοῦ ⸀ἁμαρτημάτων.h
10  διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατεa βεβαίανb ὑμῶν τὴν κλῆσινc καὶ ἐκλογὴνd ποιεῖσθαι·e ταῦτα γὰρ ποιοῦντεςf οὐ μὴ πταίσητέg ποτε·
11  οὕτως γὰρ πλουσίωςa ἐπιχορηγηθήσεταιb ὑμῖν ἡ εἴσοδοςc εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆροςd Ἰησοῦ Χριστοῦ.
12  Διὸ ⸀μελλήσωa ἀεὶb ὑμᾶς ὑπομιμνῄσκεινc περὶ τούτων, καίπερd εἰδόταςe καὶ ἐστηριγμένουςf ἐν τῇ παρούσῃg ἀληθείᾳ.
13  δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι,a ἐφ’ ὅσον εἰμὶb ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι,c διεγείρεινd ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει,e
14  εἰδὼςa ὅτι ταχινήb ἐστινc ἡ ἀπόθεσιςd τοῦ σκηνώματόςe μου, καθὼς καὶ ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσένf μοι·
15  σπουδάσωa δὲ καὶ ἑκάστοτεb ἔχεινc ὑμᾶς μετὰ τὴν ἐμὴν ἔξοδονd τὴν τούτων μνήμηνe ποιεῖσθαι.f
16  Οὐ γὰρ σεσοφισμένοιςa μύθοιςb ἐξακολουθήσαντεςc ἐγνωρίσαμενd ὑμῖν τὴν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν,e ἀλλ’ ἐπόπταιf γενηθέντεςg τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος.h
17  λαβὼνa γὰρ παρὰ θεοῦ πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσηςb αὐτῷ τοιᾶσδεc ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦςd δόξης· ⸂Ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός μου οὗτός ἐστιν⸃,e εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα—f
18  καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμενa ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσανb σὺν αὐτῷ ὄντεςc ἐν τῷ ⸂ἁγίῳ ὄρει⸃.
19  καὶ ἔχομενa βεβαιότερονb τὸν προφητικὸνc λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτεd προσέχοντεςe ὡς λύχνῳf φαίνοντιg ἐν αὐχμηρῷh τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃi καὶ φωσφόροςj ἀνατείλῃk ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν·
20  τοῦτο πρῶτον γινώσκοντεςa ὅτι πᾶσα προφητείαb γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεωςc οὐ γίνεται,d
21  οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθηa ⸂προφητείαb ποτέ⸃, ἀλλὰ ὑπὸ πνεύματος ἁγίου φερόμενοιc ἐλάλησανd ⸀ἀπὸ θεοῦ ἄνθρωποι.