Πρὸς Κορινθίους βʹ

6
Συνεργοῦντεςa δὲ καὶ παρακαλοῦμενb μὴ εἰς κενὸνc τὴν χάριν τοῦ θεοῦ δέξασθαιd ὑμᾶς·
2λέγειa γάρ· Καιρῷ δεκτῷb ἐπήκουσάc σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησάd σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος,e ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας·
3μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντεςa προσκοπήν,b ἵνα μὴ μωμηθῇc διακονία,
4ἀλλ’ ἐν παντὶ ⸀συνιστάνοντεςa ἑαυτοὺς ὡς θεοῦ διάκονοι·b ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις,c ἐν στενοχωρίαις,d
5ἐν πληγαῖς,a ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις,b ἐν κόποις,c ἐν ἀγρυπνίαις,d ἐν νηστείαις,e
6ἐν ἁγνότητι,a ἐν γνώσει,b ἐν μακροθυμίᾳ,c ἐν χρηστότητι,d ἐν πνεύματι ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ,e
7ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει θεοῦ· διὰ τῶν ὅπλωνa τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν,b
8διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας,a διὰ δυσφημίαςb καὶ εὐφημίας·c ὡς πλάνοιd καὶ ἀληθεῖς,e
9ὡς ἀγνοούμενοιa καὶ ἐπιγινωσκόμενοι,b ὡς ἀποθνῄσκοντεςc καὶ ἰδοὺ ζῶμεν,d ὡς παιδευόμενοιe καὶ μὴ θανατούμενοι,f
10ὡς λυπούμενοιa ἀεὶb δὲ χαίροντες,c ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες,d ὡς μηδὲν ἔχοντεςe καὶ πάντα κατέχοντες.f
11Τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγενa πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι,b καρδία ἡμῶν πεπλάτυνται·c
12οὐ στενοχωρεῖσθεa ἐν ἡμῖν, στενοχωρεῖσθεb δὲ ἐν τοῖς σπλάγχνοιςc ὑμῶν·
13τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιμισθίαν,a ὡς τέκνοις λέγω,b πλατύνθητεc καὶ ὑμεῖς.
14Μὴ γίνεσθεa ἑτεροζυγοῦντεςb ἀπίστοις·c τίς γὰρ μετοχὴd δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ,e ⸂ἢ τίς⸃ κοινωνίαf φωτὶ πρὸς σκότος;
15τίς δὲ συμφώνησιςa ⸀Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ,b τίς μερὶςc πιστῷ μετὰ ἀπίστου;d
16τίς δὲ συγκατάθεσιςa ναῷ θεοῦ μετὰ εἰδώλων;b ⸂ἡμεῖς γὰρ ναὸς θεοῦ ἐσμεν⸃c ζῶντος·d καθὼς εἶπενe θεὸς ὅτι Ἐνοικήσωf ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω,g καὶ ἔσομαιh αὐτῶν θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταίi ⸀μου λαός.
17διὸ ἐξέλθατεa ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε,b λέγειc κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε·d κἀγὼ εἰσδέξομαιe ὑμᾶς·
18καὶ ἔσομαιa ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέb μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας,c λέγειd κύριος παντοκράτωρ.e