3
Ἀρχόμεθαa
πάλιν ἑαυτοὺς ⸀συνιστάνειν;b
⸀ἢ μὴ χρῄζομενc
ὥς τινες συστατικῶνd
ἐπιστολῶνe
πρὸς ὑμᾶς ἢ ἐξ ⸀ὑμῶν;
2
ἡ ἐπιστολὴa
ἡμῶν ὑμεῖς ἐστε,b
ἐγγεγραμμένηc
ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, γινωσκομένηd
καὶ ἀναγινωσκομένηe
ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων·
3
φανερούμενοιa
ὅτι ἐστὲb
ἐπιστολὴc
Χριστοῦ διακονηθεῖσαd
ὑφ’ ἡμῶν, ἐγγεγραμμένηe
οὐ μέλανιf
ἀλλὰ πνεύματι θεοῦ ζῶντος,g
οὐκ ἐν πλαξὶνh
λιθίναιςi
ἀλλ’ ἐν πλαξὶνj
καρδίαις σαρκίναις.k
4
Πεποίθησινa
δὲ τοιαύτην ἔχομενb
διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν θεόν.
5
οὐχ ὅτι ⸂ἀφ’ ἑαυτῶν ἱκανοί ἐσμεν⸃a
λογίσασθαίb
τι ὡς ἐξ ⸀αὑτῶν, ἀλλ’ ἡ ἱκανότηςc
ἡμῶν ἐκ τοῦ θεοῦ,
6
ὃς καὶ ἱκάνωσενa
ἡμᾶς διακόνουςb
καινῆς διαθήκης, οὐ γράμματοςc
ἀλλὰ πνεύματος, τὸ γὰρ γράμμαd
ἀποκτέννει,e
τὸ δὲ πνεῦμα ζῳοποιεῖ.f
7
Εἰ δὲ ἡ διακονία τοῦ θανάτου ἐν ⸀γράμμασινa
⸀ἐντετυπωμένηb
λίθοις ἐγενήθηc
ἐν δόξῃ, ὥστε μὴ δύνασθαιd
ἀτενίσαιe
τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ πρόσωπον Μωϋσέως διὰ τὴν δόξαν τοῦ προσώπου αὐτοῦ τὴν καταργουμένην,f
8
πῶς οὐχὶ μᾶλλον ἡ διακονία τοῦ πνεύματος ἔσταιa
ἐν δόξῃ;
9
εἰ γὰρ ⸂τῇ διακονίᾳ⸃ τῆς κατακρίσεωςa
δόξα, πολλῷ μᾶλλον περισσεύειb
ἡ διακονία τῆς ⸀δικαιοσύνης δόξῃ.
10
καὶ γὰρ οὐ δεδόξασταιa
τὸ δεδοξασμένονb
ἐν τούτῳ τῷ μέρει ⸀εἵνεκενc
τῆς ὑπερβαλλούσηςd
δόξης·
11
εἰ γὰρ τὸ καταργούμενονa
διὰ δόξης, πολλῷ μᾶλλον τὸ μένονb
ἐν δόξῃ.
12
Ἔχοντεςa
οὖν τοιαύτην ἐλπίδα πολλῇ παρρησίᾳ χρώμεθα,b
13
καὶ οὐ καθάπερa
Μωϋσῆς ἐτίθειb
κάλυμμαc
ἐπὶ τὸ πρόσωπον ⸀αὐτοῦ, πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαιd
τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ τέλος τοῦ καταργουμένου.e
14
ἀλλὰ ἐπωρώθηa
τὰ νοήματαb
αὐτῶν. ἄχρι γὰρ τῆς σήμερον ⸀ἡμέρας τὸ αὐτὸ κάλυμμαc
ἐπὶ τῇ ἀναγνώσειd
τῆς παλαιᾶςe
διαθήκης μένειf
μὴ ἀνακαλυπτόμενον,g
⸀ὅτι ἐν Χριστῷ καταργεῖται,h
15
ἀλλ’ ἕως σήμερον ἡνίκαa
⸂ἂν ἀναγινώσκηται⸃b
Μωϋσῆς κάλυμμαc
ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται·d
16
ἡνίκαa
⸂δὲ ἐὰν⸃ ἐπιστρέψῃb
πρὸς κύριον, περιαιρεῖταιc
τὸ κάλυμμα.d
17
ὁ δὲ κύριος τὸ πνεῦμά ἐστιν·a
οὗ δὲ τὸ πνεῦμα ⸀κυρίου, ἐλευθερία.b
18
ἡμεῖς δὲ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳa
προσώπῳ τὴν δόξαν κυρίου κατοπτριζόμενοιb
τὴν αὐτὴν εἰκόναc
μεταμορφούμεθαd
ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν, καθάπερe
ἀπὸ κυρίου πνεύματος.