Πρὸς Κορινθίους βʹ

12
Καυχᾶσθαιa ⸀δεῖ·b οὐ ⸂συμφέρονc μέν⸃, ἐλεύσομαιd ⸀δὲ εἰς ὀπτασίαςe καὶ ἀποκαλύψειςf κυρίου.
2οἶδαa ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων—b εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα,c εἴτε ἐκτὸςd τοῦ σώματος οὐκ οἶδα,e θεὸς οἶδεν—f ἁρπαγένταg τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ.
3καὶ οἶδαa τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον— εἴτε ἐν σώματι εἴτε ⸀χωρὶς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα,b θεὸς οἶδεν—c
4ὅτι ἡρπάγηa εἰς τὸν παράδεισονb καὶ ἤκουσενc ἄρρηταd ῥήματα οὐκ ἐξὸνe ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.f
5ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι,a ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαιb εἰ μὴ ἐν ταῖς ⸀ἀσθενείαις.c
6ἐὰν γὰρ θελήσωa καυχήσασθαι,b οὐκ ἔσομαιc ἄφρων,d ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ·e φείδομαιf δέ, μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηταιg ὑπὲρ βλέπειh με ἀκούειi ⸀τι ἐξ ἐμοῦ,
7καὶ τῇ ὑπερβολῇa τῶν ἀποκαλύψεων.b ⸀διὸ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι,c ἐδόθηd μοι σκόλοψe τῇ σαρκί, ἄγγελος ⸀Σατανᾶ, ἵνα με κολαφίζῃ,f ⸂ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι⸃.g
8ὑπὲρ τούτου τρὶςa τὸν κύριον παρεκάλεσαb ἵνα ἀποστῇc ἀπ’ ἐμοῦ·
9καὶ εἴρηκένa μοι· Ἀρκεῖb σοι χάρις μου· γὰρ ⸀δύναμις ἐν ἀσθενείᾳc ⸀τελεῖται.d ἥδισταe οὖν μᾶλλον καυχήσομαιf ἐν ταῖς ἀσθενείαιςg ⸀μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃh ἐπ’ ἐμὲ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
10διὸ εὐδοκῶa ἐν ἀσθενείαις,b ἐν ὕβρεσιν,c ἐν ἀνάγκαις,d ἐν διωγμοῖςe ⸀καὶ στενοχωρίαις,f ὑπὲρ Χριστοῦ· ὅταν γὰρ ἀσθενῶ,g τότε δυνατός εἰμι.h
11Γέγοναa ⸀ἄφρων·b ὑμεῖς με ἠναγκάσατε·c ἐγὼ γὰρ ὤφειλονd ὑφ’ ὑμῶν συνίστασθαι.e οὐδὲν γὰρ ὑστέρησαf τῶν ὑπερλίανg ἀποστόλων, εἰ καὶ οὐδέν εἰμι·h
12τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου κατειργάσθηa ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ ⸀ὑπομονῇ, σημείοις ⸀τε καὶ τέρασινb καὶ δυνάμεσιν.
13τί γάρ ἐστινa ⸀ἡσσώθητεb ὑπὲρ τὰς λοιπὰς ἐκκλησίας, εἰ μὴ ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησαc ὑμῶν; χαρίσασθέd μοι τὴν ἀδικίανe ταύτην.
14Ἰδοὺ τρίτον ⸀τοῦτο ἑτοίμωςa ἔχωb ἐλθεῖνc πρὸς ὑμᾶς, καὶ οὐ ⸀καταναρκήσω·d οὐ γὰρ ζητῶe τὰ ὑμῶν ἀλλὰ ὑμᾶς, οὐ γὰρ ὀφείλειf τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσινg θησαυρίζειν,h ἀλλὰ οἱ γονεῖςi τοῖς τέκνοις.
15ἐγὼ δὲ ἥδισταa δαπανήσωb καὶ ἐκδαπανηθήσομαιc ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν. ⸀εἰ περισσοτέρωςd ὑμᾶς ⸀ἀγαπῶν,e ἧσσονf ἀγαπῶμαι;g
16ἔστωa δέ, ἐγὼ οὐ κατεβάρησαb ὑμᾶς· ἀλλὰ ὑπάρχωνc πανοῦργοςd δόλῳe ὑμᾶς ἔλαβον.f
17μή τινα ὧν ἀπέσταλκαa πρὸς ὑμᾶς, δι’ αὐτοῦ ἐπλεονέκτησαb ὑμᾶς;
18παρεκάλεσαa Τίτονb καὶ συναπέστειλαc τὸν ἀδελφόν· μήτιd ἐπλεονέκτησενe ὑμᾶς Τίτος;f οὐ τῷ αὐτῷ πνεύματι περιεπατήσαμεν;g οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσιν;h
19⸀Πάλαιa δοκεῖτεb ὅτι ὑμῖν ἀπολογούμεθα;c ⸀κατέναντιd θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.e τὰ δὲ πάντα, ἀγαπητοί, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν οἰκοδομῆς,f
20φοβοῦμαιa γὰρ μή πως ἐλθὼνb οὐχ οἵουςc θέλωd εὕρωe ὑμᾶς, κἀγὼ εὑρεθῶf ὑμῖν οἷονg οὐ θέλετε,h μή πως ⸀ἔρις,i ⸀ζῆλος,j θυμοί,k ἐριθεῖαι,l καταλαλιαί,m ψιθυρισμοί,n φυσιώσεις,o ἀκαταστασίαι·p
21μὴ πάλιν ⸂ἐλθόντοςa μου⸃ ⸀ταπεινώσῃb ⸀με θεός μου πρὸς ὑμᾶς, καὶ πενθήσωc πολλοὺς τῶν προημαρτηκότωνd καὶ μὴ μετανοησάντωνe ἐπὶ τῇ ἀκαθαρσίᾳf καὶ πορνείᾳg καὶ ἀσελγείᾳh ἔπραξαν.i