Πρὸς Τιμόθεον αʹ

4
Τὸ δὲ πνεῦμα ῥητῶςa λέγειb ὅτι ἐν ὑστέροιςc καιροῖς ἀποστήσονταίd τινες τῆς πίστεως, προσέχοντεςe πνεύμασι πλάνοιςf καὶ διδασκαλίαιςg δαιμονίων
2ἐν ὑποκρίσειa ψευδολόγων,b κεκαυστηριασμένωνc τὴν ἰδίαν συνείδησιν,
3κωλυόντωνa γαμεῖν,b ἀπέχεσθαιc βρωμάτωνd θεὸς ἔκτισενe εἰς μετάλημψινf μετὰ εὐχαριστίαςg τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσιh τὴν ἀλήθειαν.
4ὅτι πᾶν κτίσμαa θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητονb μετὰ εὐχαριστίαςc λαμβανόμενον,d
5ἁγιάζεταιa γὰρ διὰ λόγου θεοῦ καὶ ἐντεύξεως.b
6Ταῦτα ὑποτιθέμενοςa τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃb διάκονοςc ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃, ἐντρεφόμενοςd τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίαςe παρηκολούθηκας,f
7τοὺς δὲ βεβήλουςa καὶ γραώδειςb μύθουςc παραιτοῦ.d γύμναζεe δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν·f
8 γὰρ σωματικὴa γυμνασίαb πρὸς ὀλίγον ἐστὶνc ὠφέλιμος,d δὲ εὐσέβειαe πρὸς πάντα ὠφέλιμόςf ἐστιν,g ἐπαγγελίαν ἔχουσαh ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης.i
9πιστὸς λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆςa ἄξιος,
10εἰς τοῦτο ⸀γὰρ κοπιῶμενa καὶ ⸀ὀνειδιζόμεθα,b ὅτι ἠλπίκαμενc ἐπὶ θεῷ ζῶντι,d ὅς ἐστινe σωτὴρf πάντων ἀνθρώπων, μάλισταg πιστῶν.
11Παράγγελλεa ταῦτα καὶ δίδασκε.b
12μηδείς σου τῆς νεότητοςa καταφρονείτω,b ἀλλὰ τύποςc γίνουd τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ,e ἐν ⸀ἀγάπῃ, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.f
13ἕως ἔρχομαιa πρόσεχεb τῇ ἀναγνώσει,c τῇ παρακλήσει,d τῇ διδασκαλίᾳ.e
14μὴ ἀμέλειa τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος,b ἐδόθηc σοι διὰ προφητείαςd μετὰ ἐπιθέσεωςe τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.f
15ταῦτα μελέτα,a ἐν τούτοις ἴσθι,b ἵνα σου προκοπὴc φανερὰd ⸀ᾖe πᾶσιν·
16ἔπεχεa σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ·b ἐπίμενεc αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶνd καὶ σεαυτὸν σώσειςe καὶ τοὺς ἀκούοντάςf σου.