Πρὸς Τιμόθεον αʹ

2
Παρακαλῶa οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαιb δεήσεις,c προσευχάς, ἐντεύξεις,d εὐχαριστίας,e ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων,
2ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇa ὄντων,b ἵνα ἤρεμονc καὶ ἡσύχιονd βίονe διάγωμενf ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳg καὶ σεμνότητι.h
3⸀τοῦτο καλὸν καὶ ἀπόδεκτονa ἐνώπιον τοῦ σωτῆροςb ἡμῶν θεοῦ,
4ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλειa σωθῆναιb καὶ εἰς ἐπίγνωσινc ἀληθείας ἐλθεῖν.d
5εἷς γὰρ θεός, εἷς καὶ μεσίτηςa θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς,
6 δοὺςa ἑαυτὸν ἀντίλυτρονb ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριονc καιροῖς ἰδίοις·
7εἰς ἐτέθηνa ἐγὼ κῆρυξb καὶ ἀπόστολος— ἀλήθειαν ⸀λέγω,c οὐ ψεύδομαι—d διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.
8Βούλομαιa οὖν προσεύχεσθαιb τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, ἐπαίρονταςc ὁσίουςd χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ ⸀διαλογισμοῦ.e
9ὡσαύτωςa ⸀καὶ γυναῖκας ἐν καταστολῇb κοσμίῳc μετὰ αἰδοῦςd καὶ σωφροσύνηςe κοσμεῖνf ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασινg ⸀καὶ ⸀χρυσίῳh μαργαρίταιςi ἱματισμῷj πολυτελεῖ,k
10ἀλλ’ πρέπειa γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναιςb θεοσέβειαν,c δι’ ἔργων ἀγαθῶν.
11γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳa μανθανέτωb ἐν πάσῃ ὑποταγῇ·c
12⸂διδάσκεινa δὲ γυναικὶ⸃ οὐκ ἐπιτρέπω,b οὐδὲ αὐθεντεῖνc ἀνδρός, ἀλλ’ εἶναιd ἐν ἡσυχίᾳ.e
13Ἀδὰμa γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη,b εἶταc Εὕα·d
14καὶ Ἀδὰμa οὐκ ἠπατήθη,b δὲ γυνὴ ⸀ἐξαπατηθεῖσαc ἐν παραβάσειd γέγονεν.e
15σωθήσεταιa δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας,b ἐὰν μείνωσινc ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷd μετὰ σωφροσύνης.e