Πρὸς Θεσσαλονικεῖς αʹ

1
Παῦλος καὶ Σιλουανὸςa καὶ Τιμόθεοςb τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέωνc ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ ⸀εἰρήνη.
2  Εὐχαριστοῦμενa τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν ⸀μνείανb ποιούμενοιc ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτωςd
3  μνημονεύοντεςa ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπουb τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν,
4  εἰδότες,a ἀδελφοὶ ἠγαπημένοιb ὑπὸ ⸀θεοῦ, τὴν ἐκλογὴνc ὑμῶν,
5  ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθηa εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν πνεύματι ἁγίῳ ⸀καὶ πληροφορίᾳb πολλῇ, καθὼς οἴδατεc οἷοιd ἐγενήθημενe ⸀ἐν ὑμῖν δι’ ὑμᾶς·
6  καὶ ὑμεῖς μιμηταὶa ἡμῶν ἐγενήθητεb καὶ τοῦ κυρίου, δεξάμενοιc τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς πνεύματος ἁγίου,
7  ὥστε γενέσθαιa ὑμᾶς ⸀τύπονb πᾶσιν τοῖς πιστεύουσινc ἐν τῇ Μακεδονίᾳd καὶ ⸀ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ.e
8  ἀφ’ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηταιa ὁ λόγος τοῦ κυρίου οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳb ⸀καὶ Ἀχαΐᾳ,c ⸀ἀλλ’ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἐξελήλυθεν,d ὥστε μὴ χρείαν ⸂ἔχεινe ἡμᾶς⸃ λαλεῖνf τι·
9  αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλλουσινa ὁποίανb εἴσοδονc ἔσχομενd πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατεe πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλωνf δουλεύεινg θεῷ ζῶντιh καὶ ἀληθινῷ,i
10  καὶ ἀναμένεινa τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρενb ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόμενονc ἡμᾶς ⸀ἐκ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.d
2
Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε,a ἀδελφοί, τὴν εἴσοδονb ἡμῶν τὴν πρὸς ὑμᾶς ὅτι οὐ κενὴc γέγονεν,d
2  ἀλλὰ προπαθόντεςa καὶ ὑβρισθέντεςb καθὼς οἴδατεc ἐν Φιλίπποιςd ἐπαρρησιασάμεθαe ἐν τῷ θεῷ ἡμῶν λαλῆσαιf πρὸς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἐν πολλῷ ἀγῶνι.g
3  ἡ γὰρ παράκλησιςa ἡμῶν οὐκ ἐκ πλάνηςb οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίαςc ⸀οὐδὲ ἐν δόλῳ,d
4  ἀλλὰ καθὼς δεδοκιμάσμεθαa ὑπὸ τοῦ θεοῦ πιστευθῆναιb τὸ εὐαγγέλιον οὕτως λαλοῦμεν,c οὐχ ὡς ἀνθρώποις ἀρέσκοντεςd ἀλλὰ ⸀θεῷ τῷ δοκιμάζοντιe τὰς καρδίας ἡμῶν.
5  οὔτε γάρ ποτε ἐν λόγῳ κολακείαςa ἐγενήθημεν,b καθὼς οἴδατε,c οὔτε ⸀ἐν προφάσειd πλεονεξίας,e θεὸς μάρτυς,
6  οὔτε ζητοῦντεςa ἐξ ἀνθρώπων δόξαν, οὔτε ἀφ’ ὑμῶν οὔτε ἀπ’ ἄλλων,
7  δυνάμενοιa ἐν βάρειb εἶναιc ὡς Χριστοῦ ἀπόστολοι· ἀλλὰ ἐγενήθημενd ⸀ἤπιοιe ἐν μέσῳ ὑμῶν, ὡς ⸀ἐὰν τροφὸςf θάλπῃg τὰ ἑαυτῆς τέκνα·
8  οὕτως ὁμειρόμενοιa ὑμῶν εὐδοκοῦμενb μεταδοῦναιc ὑμῖν οὐ μόνον τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχάς, διότιd ἀγαπητοὶ ἡμῖν ⸀ἐγενήθητε.e
9  Μνημονεύετεa γάρ, ἀδελφοί, τὸν κόπονb ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον·c ⸀νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοιd πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαίe τινα ὑμῶν ἐκηρύξαμενf εἰς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ.
10  ὑμεῖς μάρτυρες καὶ ὁ θεός, ὡς ὁσίωςa καὶ δικαίωςb καὶ ἀμέμπτωςc ὑμῖν τοῖς πιστεύουσινd ἐγενήθημεν,e
11  καθάπερa οἴδατεb ὡς ἕνα ἕκαστον ὑμῶν ὡς πατὴρ τέκνα ἑαυτοῦ
12  παρακαλοῦντεςa ὑμᾶς καὶ παραμυθούμενοιb καὶ μαρτυρόμενοι,c εἰς τὸ ⸀περιπατεῖνd ὑμᾶς ἀξίωςe τοῦ θεοῦ τοῦ καλοῦντοςf ὑμᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν.
13  ⸀Καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς εὐχαριστοῦμενa τῷ θεῷ ἀδιαλείπτως,b ὅτι παραλαβόντεςc λόγον ἀκοῆςd παρ’ ἡμῶν τοῦ θεοῦ ἐδέξασθεe οὐ λόγον ἀνθρώπων ἀλλὰ καθὼς ⸂ἀληθῶςf ἐστὶν⸃g λόγον θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖταιh ἐν ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν.i
14  ὑμεῖς γὰρ μιμηταὶa ἐγενήθητε,b ἀδελφοί, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ θεοῦ τῶν οὐσῶνc ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετεd καὶ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλετῶνe καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων
15  τῶν καὶ τὸν κύριον ἀποκτεινάντωνa Ἰησοῦν καὶ ⸀τοὺς προφήτας καὶ ἡμᾶς ἐκδιωξάντων,b καὶ θεῷ μὴ ἀρεσκόντων,c καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐναντίων,d
16  κωλυόντωνa ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσιν λαλῆσαιb ἵνα σωθῶσιν,c εἰς τὸ ἀναπληρῶσαιd αὐτῶν τὰς ἁμαρτίας πάντοτε. ἔφθασενe δὲ ἐπ’ αὐτοὺς ἡ ⸀ὀργὴ εἰς τέλος.
17  Ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, ἀπορφανισθέντεςa ἀφ’ ὑμῶν πρὸς καιρὸν ὥρας, προσώπῳ οὐ καρδίᾳ, περισσοτέρωςb ἐσπουδάσαμενc τὸ πρόσωπον ὑμῶν ἰδεῖνd ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ.
18  ⸀διότιa ἠθελήσαμενb ἐλθεῖνc πρὸς ὑμᾶς, ἐγὼ μὲν Παῦλος καὶ ἅπαξd καὶ δίς,e καὶ ἐνέκοψενf ἡμᾶς ὁ Σατανᾶς.
19  τίς γὰρ ἡμῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέφανοςa καυχήσεως—b ἢ οὐχὶ καὶ ὑμεῖς— ἔμπροσθεν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ;c
20  ὑμεῖς γάρ ἐστεa ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά.
3
Διὸ μηκέτιa στέγοντεςb εὐδοκήσαμενc καταλειφθῆναιd ἐν Ἀθήναιςe μόνοι,
2  καὶ ἐπέμψαμενa Τιμόθεον,b τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ ⸀συνεργὸνc τοῦ ⸀θεοῦ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαιd ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαιe ⸀ὑπὲρ τῆς πίστεως ὑμῶν
3  τὸ μηδένα σαίνεσθαιa ἐν ταῖς θλίψεσιν ταύταις. αὐτοὶ γὰρ οἴδατεb ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα·c
4  καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν,a προελέγομενb ὑμῖν ὅτι μέλλομενc θλίβεσθαι,d καθὼς καὶ ἐγένετοe καὶ οἴδατε.f
5  διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτιa στέγωνb ἔπεμψαc εἰς τὸ γνῶναιd τὴν πίστιν ὑμῶν, μή πως ἐπείρασενe ὑμᾶς ὁ πειράζωνf καὶ εἰς κενὸνg γένηταιh ὁ κόποςi ἡμῶν.
6  Ἄρτι δὲ ἐλθόντοςa Τιμοθέουb πρὸς ἡμᾶς ἀφ’ ὑμῶν καὶ εὐαγγελισαμένουc ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετεd μνείανe ἡμῶν ἀγαθὴν πάντοτε ἐπιποθοῦντεςf ἡμᾶς ἰδεῖνg καθάπερh καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς,
7  διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν,a ἀδελφοί, ἐφ’ ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ ⸂ἀνάγκῃb καὶ θλίψει⸃ ἡμῶν διὰ τῆς ὑμῶν πίστεως,
8  ὅτι νῦν ζῶμενa ἐὰν ὑμεῖς στήκετεb ἐν κυρίῳ.
9  τίνα γὰρ εὐχαριστίανa δυνάμεθαb τῷ θεῷ ἀνταποδοῦναιc περὶ ὑμῶν ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομενd δι’ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ ἡμῶν,
10  νυκτὸς καὶ ἡμέρας ὑπερεκπερισσοῦa δεόμενοιb εἰς τὸ ἰδεῖνc ὑμῶν τὸ πρόσωπον καὶ καταρτίσαιd τὰ ὑστερήματαe τῆς πίστεως ὑμῶν;
11  Αὐτὸς δὲ ὁ θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ⸀Ἰησοῦς κατευθύναιa τὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς·
12  ὑμᾶς δὲ ὁ κύριος πλεονάσαιa καὶ περισσεύσαιb τῇ ἀγάπῃ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερc καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς,
13  εἰς τὸ στηρίξαιa ὑμῶν τὰς καρδίας ἀμέμπτουςb ἐν ἁγιωσύνῃc ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν ἐν τῇ παρουσίᾳd τοῦ κυρίου ἡμῶν ⸀Ἰησοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων ⸀αὐτοῦ.
4
Λοιπὸν ⸀οὖν, ἀδελφοί, ἐρωτῶμενa ὑμᾶς καὶ παρακαλοῦμενb ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ, ⸀ἵνα καθὼς παρελάβετεc παρ’ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖd ὑμᾶς περιπατεῖνe καὶ ἀρέσκεινf θεῷ, ⸂καθὼς καὶ περιπατεῖτε⸃,g ἵνα περισσεύητεh μᾶλλον.
2  οἴδατεa γὰρ τίνας παραγγελίαςb ἐδώκαμενc ὑμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ.
3  τοῦτο γάρ ἐστινa θέλημα τοῦ θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸςb ὑμῶν, ἀπέχεσθαιc ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας,d
4  εἰδέναιa ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦοςb κτᾶσθαιc ἐν ἁγιασμῷd καὶ τιμῇ,
5  μὴ ἐν πάθειa ἐπιθυμίας καθάπερb καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδόταc τὸν θεόν,
6  τὸ μὴ ὑπερβαίνεινa καὶ πλεονεκτεῖνb ἐν τῷ πράγματιc τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότιd ἔκδικοςe ⸀κύριος περὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ προείπαμενf ὑμῖν καὶ διεμαρτυράμεθα.g
7  οὐ γὰρ ἐκάλεσενa ἡμᾶς ὁ θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳb ἀλλ’ ἐν ἁγιασμῷ.c
8  τοιγαροῦνa ὁ ἀθετῶνb οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖc ἀλλὰ τὸν θεὸν τὸν ⸀καὶ ⸀διδόνταd τὸ πνεῦμα αὐτοῦ τὸ ἅγιον εἰς ὑμᾶς.
9  Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίαςa οὐ χρείαν ἔχετεb γράφεινc ὑμῖν, αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς θεοδίδακτοίd ἐστεe εἰς τὸ ἀγαπᾶνf ἀλλήλους·
10  καὶ γὰρ ποιεῖτεa αὐτὸ εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ὅλῃ τῇ Μακεδονίᾳ.b παρακαλοῦμενc δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, περισσεύεινd μᾶλλον,
11  καὶ φιλοτιμεῖσθαιa ἡσυχάζεινb καὶ πράσσεινc τὰ ἴδια καὶ ἐργάζεσθαιd ⸀ταῖς χερσὶν ὑμῶν, καθὼς ὑμῖν παρηγγείλαμεν,e
12  ἵνα περιπατῆτεa εὐσχημόνωςb πρὸς τοὺς ἔξω καὶ μηδενὸς χρείαν ἔχητε.c
13  Οὐ θέλομενa δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,b ἀδελφοί, περὶ τῶν ⸀κοιμωμένων,c ἵνα μὴ λυπῆσθεd καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντεςe ἐλπίδα.
14  εἰ γὰρ πιστεύομενa ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανενb καὶ ἀνέστη,c οὕτως καὶ ὁ θεὸς τοὺς κοιμηθένταςd διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξειe σὺν αὐτῷ.
15  τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομενa ἐν λόγῳ κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντεςb οἱ περιλειπόμενοιc εἰς τὴν παρουσίανd τοῦ κυρίου οὐ μὴ φθάσωμενe τοὺς κοιμηθέντας·f
16  ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος ἐν κελεύσματι,a ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλουb καὶ ἐν σάλπιγγιc θεοῦ, καταβήσεταιd ἀπ’ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονταιe πρῶτον,
17  ἔπειταa ἡμεῖς οἱ ζῶντεςb οἱ περιλειπόμενοιc ἅμαd σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθαe ἐν νεφέλαιςf εἰς ἀπάντησινg τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα·h καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα.i
18  ὥστε παρακαλεῖτεa ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.
5
Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετεa ὑμῖν γράφεσθαι,b
2  αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶςa οἴδατεb ⸀ὅτι ἡμέρα κυρίου ὡς κλέπτηςc ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται.d
3  ⸀ὅταν λέγωσιν·a Εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια,b τότε αἰφνίδιοςc αὐτοῖς ἐφίσταταιd ὄλεθροςe ὥσπερ ἡ ὠδὶνf τῇ ἐν γαστρὶg ἐχούσῃ,h καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν.i
4  ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστὲa ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς ⸀κλέπτηςb καταλάβῃ,c
5  πάντες ⸀γὰρ ὑμεῖς υἱοὶ φωτός ἐστεa καὶ υἱοὶ ἡμέρας. οὐκ ἐσμὲνb νυκτὸς οὐδὲ σκότους·
6  ἄρα οὖν μὴ καθεύδωμενa ⸀ὡς οἱ λοιποί, ἀλλὰ γρηγορῶμενb καὶ νήφωμεν.c
7  οἱ γὰρ καθεύδοντεςa νυκτὸς καθεύδουσιν,b καὶ οἱ μεθυσκόμενοιc νυκτὸς μεθύουσιν·d
8  ἡμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντεςa νήφωμεν,b ἐνδυσάμενοιc θώρακαd πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίανe ἐλπίδα σωτηρίας·
9  ὅτι οὐκ ἔθετοa ἡμᾶς ὁ θεὸς εἰς ὀργὴν ἀλλὰ εἰς περιποίησινb σωτηρίας διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
10  τοῦ ἀποθανόντοςa ⸀περὶ ἡμῶν ἵνα εἴτε γρηγορῶμενb εἴτε καθεύδωμενc ἅμαd σὺν αὐτῷ ζήσωμεν.e
11  διὸ παρακαλεῖτεa ἀλλήλους καὶ οἰκοδομεῖτεb εἷς τὸν ἕνα, καθὼς καὶ ποιεῖτε.c
12  Ἐρωτῶμενa δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, εἰδέναιb τοὺς κοπιῶνταςc ἐν ὑμῖν καὶ προϊσταμένουςd ὑμῶν ἐν κυρίῳ καὶ νουθετοῦνταςe ὑμᾶς,
13  καὶ ἡγεῖσθαιa αὐτοὺς ⸀ὑπερεκπερισσοῦb ἐν ἀγάπῃ διὰ τὸ ἔργον αὐτῶν. εἰρηνεύετεc ἐν ⸀ἑαυτοῖς.
14  παρακαλοῦμενa δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, νουθετεῖτεb τοὺς ἀτάκτους,c παραμυθεῖσθεd τοὺς ὀλιγοψύχους,e ἀντέχεσθεf τῶν ἀσθενῶν,g μακροθυμεῖτεh πρὸς πάντας.
15  ὁρᾶτεa μή τις κακὸν ἀντὶb κακοῦ τινι ἀποδῷ,c ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν ⸀διώκετεd εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας.
16  πάντοτε χαίρετε,a
17  ἀδιαλείπτωςa προσεύχεσθε,b
18  ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε·a τοῦτο γὰρ θέλημα θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς.
19  τὸ πνεῦμα μὴ σβέννυτε,a
20  προφητείαςa μὴ ἐξουθενεῖτε·b
21  πάντα δὲ δοκιμάζετε,a τὸ καλὸν κατέχετε,b
22  ἀπὸ παντὸς εἴδουςa πονηροῦ ἀπέχεσθε.b
23  Αὐτὸς δὲ ὁ θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαιa ὑμᾶς ὁλοτελεῖς,b καὶ ὁλόκληρονc ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτωςd ἐν τῇ παρουσίᾳe τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη.f
24  πιστὸς ὁ καλῶνa ὑμᾶς, ὃς καὶ ποιήσει.b
25  Ἀδελφοί, ⸀προσεύχεσθεa περὶ ἡμῶν.
26  ἀσπάσασθεa τοὺς ἀδελφοὺς πάντας ἐν φιλήματιb ἁγίῳ.
27  ⸀ἐνορκίζωa ὑμᾶς τὸν κύριον ἀναγνωσθῆναιb τὴν ἐπιστολὴνc πᾶσιν ⸀τοῖς ἀδελφοῖς.
28  ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ’ ⸀ὑμῶν.