Πρὸς Θεσσαλονικεῖς αʹ

4
Λοιπὸν ⸀οὖν, ἀδελφοί, ἐρωτῶμενa ὑμᾶς καὶ παρακαλοῦμενb ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ, ⸀ἵνα καθὼς παρελάβετεc παρ’ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖd ὑμᾶς περιπατεῖνe καὶ ἀρέσκεινf θεῷ, ⸂καθὼς καὶ περιπατεῖτε⸃,g ἵνα περισσεύητεh μᾶλλον.
2οἴδατεa γὰρ τίνας παραγγελίαςb ἐδώκαμενc ὑμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ.
3τοῦτο γάρ ἐστινa θέλημα τοῦ θεοῦ, ἁγιασμὸςb ὑμῶν, ἀπέχεσθαιc ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας,d
4εἰδέναιa ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦοςb κτᾶσθαιc ἐν ἁγιασμῷd καὶ τιμῇ,
5μὴ ἐν πάθειa ἐπιθυμίας καθάπερb καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδόταc τὸν θεόν,
6τὸ μὴ ὑπερβαίνεινa καὶ πλεονεκτεῖνb ἐν τῷ πράγματιc τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότιd ἔκδικοςe ⸀κύριος περὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ προείπαμενf ὑμῖν καὶ διεμαρτυράμεθα.g
7οὐ γὰρ ἐκάλεσενa ἡμᾶς θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳb ἀλλ’ ἐν ἁγιασμῷ.c
8τοιγαροῦνa ἀθετῶνb οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖc ἀλλὰ τὸν θεὸν τὸν ⸀καὶ ⸀διδόνταd τὸ πνεῦμα αὐτοῦ τὸ ἅγιον εἰς ὑμᾶς.
9Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίαςa οὐ χρείαν ἔχετεb γράφεινc ὑμῖν, αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς θεοδίδακτοίd ἐστεe εἰς τὸ ἀγαπᾶνf ἀλλήλους·
10καὶ γὰρ ποιεῖτεa αὐτὸ εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ὅλῃ τῇ Μακεδονίᾳ.b παρακαλοῦμενc δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, περισσεύεινd μᾶλλον,
11καὶ φιλοτιμεῖσθαιa ἡσυχάζεινb καὶ πράσσεινc τὰ ἴδια καὶ ἐργάζεσθαιd ⸀ταῖς χερσὶν ὑμῶν, καθὼς ὑμῖν παρηγγείλαμεν,e
12ἵνα περιπατῆτεa εὐσχημόνωςb πρὸς τοὺς ἔξω καὶ μηδενὸς χρείαν ἔχητε.c
13Οὐ θέλομενa δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,b ἀδελφοί, περὶ τῶν ⸀κοιμωμένων,c ἵνα μὴ λυπῆσθεd καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντεςe ἐλπίδα.
14εἰ γὰρ πιστεύομενa ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανενb καὶ ἀνέστη,c οὕτως καὶ θεὸς τοὺς κοιμηθένταςd διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξειe σὺν αὐτῷ.
15τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομενa ἐν λόγῳ κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντεςb οἱ περιλειπόμενοιc εἰς τὴν παρουσίανd τοῦ κυρίου οὐ μὴ φθάσωμενe τοὺς κοιμηθέντας·f
16ὅτι αὐτὸς κύριος ἐν κελεύσματι,a ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλουb καὶ ἐν σάλπιγγιc θεοῦ, καταβήσεταιd ἀπ’ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονταιe πρῶτον,
17ἔπειταa ἡμεῖς οἱ ζῶντεςb οἱ περιλειπόμενοιc ἅμαd σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθαe ἐν νεφέλαιςf εἰς ἀπάντησινg τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα·h καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα.i
18ὥστε παρακαλεῖτεa ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.