3
Διὸ μηκέτιa
στέγοντεςb
εὐδοκήσαμενc
καταλειφθῆναιd
ἐν Ἀθήναιςe
μόνοι,
2
καὶ ἐπέμψαμενa
Τιμόθεον,b
τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ ⸀συνεργὸνc
τοῦ ⸀θεοῦ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαιd
ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαιe
⸀ὑπὲρ τῆς πίστεως ὑμῶν
3
τὸ μηδένα σαίνεσθαιa
ἐν ταῖς θλίψεσιν ταύταις. αὐτοὶ γὰρ οἴδατεb
ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα·c
4
καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν,a
προελέγομενb
ὑμῖν ὅτι μέλλομενc
θλίβεσθαι,d
καθὼς καὶ ἐγένετοe
καὶ οἴδατε.f
5
διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτιa
στέγωνb
ἔπεμψαc
εἰς τὸ γνῶναιd
τὴν πίστιν ὑμῶν, μή πως ἐπείρασενe
ὑμᾶς ὁ πειράζωνf
καὶ εἰς κενὸνg
γένηταιh
ὁ κόποςi
ἡμῶν.
6
Ἄρτι δὲ ἐλθόντοςa
Τιμοθέουb
πρὸς ἡμᾶς ἀφ’ ὑμῶν καὶ εὐαγγελισαμένουc
ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετεd
μνείανe
ἡμῶν ἀγαθὴν πάντοτε ἐπιποθοῦντεςf
ἡμᾶς ἰδεῖνg
καθάπερh
καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς,
7
διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν,a
ἀδελφοί, ἐφ’ ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ ⸂ἀνάγκῃb
καὶ θλίψει⸃ ἡμῶν διὰ τῆς ὑμῶν πίστεως,
8
ὅτι νῦν ζῶμενa
ἐὰν ὑμεῖς στήκετεb
ἐν κυρίῳ.
9
τίνα γὰρ εὐχαριστίανa
δυνάμεθαb
τῷ θεῷ ἀνταποδοῦναιc
περὶ ὑμῶν ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομενd
δι’ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ ἡμῶν,
10
νυκτὸς καὶ ἡμέρας ὑπερεκπερισσοῦa
δεόμενοιb
εἰς τὸ ἰδεῖνc
ὑμῶν τὸ πρόσωπον καὶ καταρτίσαιd
τὰ ὑστερήματαe
τῆς πίστεως ὑμῶν;
11
Αὐτὸς δὲ ὁ θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ⸀Ἰησοῦς κατευθύναιa
τὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς·
12
ὑμᾶς δὲ ὁ κύριος πλεονάσαιa
καὶ περισσεύσαιb
τῇ ἀγάπῃ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερc
καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς,
13
εἰς τὸ στηρίξαιa
ὑμῶν τὰς καρδίας ἀμέμπτουςb
ἐν ἁγιωσύνῃc
ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν ἐν τῇ παρουσίᾳd
τοῦ κυρίου ἡμῶν ⸀Ἰησοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων ⸀αὐτοῦ.