Πἐτρου αʹ

1
Πέτρος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκλεκτοῖςa παρεπιδήμοιςb διασπορᾶςc Πόντου,d Γαλατίας,e Καππαδοκίας,f Ἀσίας,g καὶ Βιθυνίας,h
2κατὰ πρόγνωσινa θεοῦ πατρός, ἐν ἁγιασμῷb πνεύματος, εἰς ὑπακοὴνc καὶ ῥαντισμὸνd αἵματος Ἰησοῦ Χριστοῦ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη.e
3Εὐλογητὸςa θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεοςb ἀναγεννήσαςc ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσανd δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν,
4εἰς κληρονομίανa ἄφθαρτονb καὶ ἀμίαντονc καὶ ἀμάραντον,d τετηρημένηνe ἐν οὐρανοῖς εἰς ὑμᾶς
5τοὺς ἐν δυνάμει θεοῦ φρουρουμένουςa διὰ πίστεως εἰς σωτηρίαν ἑτοίμηνb ἀποκαλυφθῆναιc ἐν καιρῷ ἐσχάτῳ.
6ἐν ἀγαλλιᾶσθε,a ὀλίγον ἄρτι εἰ ⸀δέονb λυπηθέντεςc ἐν ποικίλοιςd πειρασμοῖς,e
7ἵνα τὸ δοκίμιονa ὑμῶν τῆς πίστεως ⸀πολυτιμότερονb χρυσίουc τοῦ ἀπολλυμένουd διὰ πυρὸς δὲ δοκιμαζομένουe εὑρεθῇf εἰς ἔπαινονg καὶ ⸂δόξαν καὶ τιμὴν⸃ ἐν ἀποκαλύψειh Ἰησοῦ Χριστοῦ.
8ὃν οὐκ ⸀ἰδόντεςa ἀγαπᾶτε,b εἰς ὃν ἄρτι μὴ ὁρῶντεςc πιστεύοντεςd δὲ ⸀ἀγαλλιᾶσθεe χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳf καὶ δεδοξασμένῃ,g
9κομιζόμενοιa τὸ τέλος τῆς πίστεως ⸀ὑμῶν σωτηρίαν ψυχῶν.
10Περὶ ἧς σωτηρίας ἐξεζήτησανa καὶ ἐξηραύνησανb προφῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφητεύσαντες,c
11ἐραυνῶντεςa εἰς τίνα ποῖον καιρὸν ἐδήλουb τὸ ἐν αὐτοῖς πνεῦμα Χριστοῦ προμαρτυρόμενονc τὰ εἰς Χριστὸν παθήματαd καὶ τὰς μετὰ ταῦτα δόξας·
12οἷς ἀπεκαλύφθηa ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς ὑμῖν δὲ διηκόνουνb αὐτά, νῦν ἀνηγγέληc ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένωνd ⸀ὑμᾶς πνεύματι ἁγίῳ ἀποσταλέντιe ἀπ’ οὐρανοῦ, εἰς ἐπιθυμοῦσινf ἄγγελοι παρακύψαι.g
13Διὸ ἀναζωσάμενοιa τὰς ὀσφύαςb τῆς διανοίαςc ὑμῶν, νήφοντεςd τελείως,e ἐλπίσατεf ἐπὶ τὴν φερομένηνg ὑμῖν χάριν ἐν ἀποκαλύψειh Ἰησοῦ Χριστοῦ.
14ὡς τέκνα ὑπακοῆς,a μὴ συσχηματιζόμενοιb ταῖς πρότερονc ἐν τῇ ἀγνοίᾳd ὑμῶν ἐπιθυμίαις,
15ἀλλὰ κατὰ τὸν καλέσανταa ὑμᾶς ἅγιον καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇb γενήθητε,c
16διότιa γέγραπταιb ⸀ὅτι Ἅγιοι ⸀ἔσεσθε,c ὅτι ἐγὼ ⸀ἅγιος.
17Καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθεa τὸν ἀπροσωπολήμπτωςb κρίνονταc κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον, ἐν φόβῳ τὸν τῆς παροικίαςd ὑμῶν χρόνον ἀναστράφητε·e
18εἰδότεςa ὅτι οὐ φθαρτοῖς,b ἀργυρίῳc χρυσίῳ,d ἐλυτρώθητεe ἐκ τῆς ματαίαςf ὑμῶν ἀναστροφῆςg πατροπαραδότου,h
19ἀλλὰ τιμίῳa αἵματι ὡς ἀμνοῦb ἀμώμουc καὶ ἀσπίλουd Χριστοῦ,
20προεγνωσμένουa μὲν πρὸ καταβολῆςb κόσμου, φανερωθέντοςc δὲ ἐπ’ ⸀ἐσχάτου τῶν χρόνων δι’ ὑμᾶς
21τοὺς δι’ αὐτοῦ ⸀πιστοὺς εἰς θεὸν τὸν ἐγείρανταa αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ δόξαν αὐτῷ δόντα,b ὥστε τὴν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐλπίδα εἶναιc εἰς θεόν.
22Τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἡγνικότεςa ἐν τῇ ὑπακοῇb τῆς ⸀ἀληθείας εἰς φιλαδελφίανc ἀνυπόκριτονd ⸀ἐκ καρδίας ἀλλήλους ἀγαπήσατεe ἐκτενῶς,f
23ἀναγεγεννημένοιa οὐκ ἐκ σπορᾶςb φθαρτῆςc ἀλλὰ ἀφθάρτου,d διὰ λόγου ζῶντοςe θεοῦ καὶ ⸀μένοντος·f
24διότιa πᾶσα σὰρξ ὡς χόρτος,b καὶ πᾶσα δόξα ⸀αὐτῆς ὡς ἄνθοςc χόρτου·d ἐξηράνθηe χόρτος,f καὶ τὸ ⸀ἄνθοςg ἐξέπεσεν·h
25τὸ δὲ ῥῆμα κυρίου μένειa εἰς τὸν αἰῶνα. τοῦτο δέ ἐστινb τὸ ῥῆμα τὸ εὐαγγελισθὲνc εἰς ὑμᾶς.
2
Ἀποθέμενοιa οὖν πᾶσαν κακίανb καὶ πάντα δόλονc καὶ ⸀ὑποκρίσειςd καὶ φθόνουςe καὶ πάσας καταλαλιάς,f
2ὡς ἀρτιγέννηταa βρέφηb τὸ λογικὸνc ἄδολονd γάλαe ἐπιποθήσατε,f ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτεg ⸂εἰς σωτηρίαν⸃,
3⸀εἰ ἐγεύσασθεa ὅτι χρηστὸςb κύριος.
4Πρὸς ὃν προσερχόμενοι,a λίθον ζῶντα,b ὑπὸ ἀνθρώπων μὲν ἀποδεδοκιμασμένονc παρὰ δὲ θεῷ ἐκλεκτὸνd ἔντιμονe
5καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντεςa οἰκοδομεῖσθεb οἶκος πνευματικὸςc ⸀εἰς ἱεράτευμαd ἅγιον, ἀνενέγκαιe πνευματικὰςf θυσίαςg ⸀εὐπροσδέκτουςh θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ·
6διότιa περιέχειb ⸀ἐν γραφῇ· Ἰδοὺ τίθημιc ἐν Σιὼνd λίθον ⸂ἀκρογωνιαῖονe ἐκλεκτὸν⸃f ἔντιμον,g καὶ πιστεύωνh ἐπ’ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ.i
7ὑμῖν οὖν τιμὴ τοῖς πιστεύουσιν·a ⸀ἀπιστοῦσινb δὲ ⸀λίθος ὃν ἀπεδοκίμασανc οἱ οἰκοδομοῦντεςd οὗτος ἐγενήθηe εἰς κεφαλὴν γωνίαςf
8καὶ λίθος προσκόμματοςa καὶ πέτραb σκανδάλου·c οἳ προσκόπτουσινd τῷ λόγῳ ἀπειθοῦντες·e εἰς καὶ ἐτέθησαν.f
9Ὑμεῖς δὲ γένοςa ἐκλεκτόν,b βασίλειονc ἱεράτευμα,d ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν,e ὅπως τὰς ἀρετὰςf ἐξαγγείλητεg τοῦ ἐκ σκότους ὑμᾶς καλέσαντοςh εἰς τὸ θαυμαστὸνi αὐτοῦ φῶς·
10οἵ ποτε οὐ λαὸς νῦν δὲ λαὸς θεοῦ, οἱ οὐκ ἠλεημένοιa νῦν δὲ ἐλεηθέντες.b
11Ἀγαπητοί, παρακαλῶa ὡς παροίκουςb καὶ παρεπιδήμουςc ἀπέχεσθαιd τῶν σαρκικῶνe ἐπιθυμιῶν, αἵτινες στρατεύονταιf κατὰ τῆς ψυχῆς·
12τὴν ἀναστροφὴνa ὑμῶν ⸂ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἔχοντεςb καλήν⸃, ἵνα, ἐν καταλαλοῦσινc ὑμῶν ὡς κακοποιῶν,d ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ⸀ἐποπτεύοντεςe δοξάσωσιf τὸν θεὸν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆς.g
13⸀Ὑποτάγητεa πάσῃ ἀνθρωπίνῃb κτίσειc διὰ τὸν κύριον· εἴτε βασιλεῖ ὡς ὑπερέχοντι,d
14εἴτε ἡγεμόσινa ὡς δι’ αὐτοῦ πεμπομένοιςb εἰς ἐκδίκησινc κακοποιῶνd ἔπαινονe δὲ ἀγαθοποιῶνf
15(ὅτι οὕτως ἐστὶνa τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, ἀγαθοποιοῦνταςb φιμοῦνc τὴν τῶν ἀφρόνωνd ἀνθρώπων ἀγνωσίαν)·e
16ὡς ἐλεύθεροι,a καὶ μὴ ὡς ἐπικάλυμμαb ἔχοντεςc τῆς κακίαςd τὴν ἐλευθερίαν,e ἀλλ’ ὡς ⸂θεοῦ δοῦλοι⸃.
17πάντας τιμήσατε,a τὴν ἀδελφότηταb ⸀ἀγαπᾶτε,c τὸν θεὸν φοβεῖσθε,d τὸν βασιλέα τιμᾶτε.e
18Οἱ οἰκέταιa ὑποτασσόμενοιb ἐν παντὶ φόβῳ τοῖς δεσπόταις,c οὐ μόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ ἐπιεικέσινd ἀλλὰ καὶ τοῖς σκολιοῖς.e
19τοῦτο γὰρ χάρις εἰ διὰ συνείδησιν θεοῦ ὑποφέρειa τις λύπαςb πάσχωνc ἀδίκως·d
20ποῖον γὰρ κλέοςa εἰ ἁμαρτάνοντεςb καὶ κολαφιζόμενοιc ὑπομενεῖτε;d ἀλλ’ εἰ ἀγαθοποιοῦντεςe καὶ πάσχοντεςf ὑπομενεῖτε,g τοῦτο χάρις παρὰ θεῷ.
21εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε,a ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθενb ὑπὲρ ⸀ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνωνc ὑπογραμμὸνd ἵνα ἐπακολουθήσητεe τοῖς ἴχνεσινf αὐτοῦ·
22ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησενa οὐδὲ εὑρέθηb δόλοςc ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ·
23ὃς λοιδορούμενοςa οὐκ ἀντελοιδόρει,b πάσχωνc οὐκ ἠπείλει,d παρεδίδουe δὲ τῷ κρίνοντιf δικαίως·g
24ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκενa ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον,b ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοιc τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν·d οὗ τῷ ⸀μώλωπιe ἰάθητε.f
25ἦτεa γὰρ ὡς πρόβατα ⸀πλανώμενοι,b ἀλλὰ ἐπεστράφητεc νῦν ἐπὶ τὸν ποιμέναd καὶ ἐπίσκοπονe τῶν ψυχῶν ὑμῶν.
3
⸀Ὁμοίως γυναῖκες ὑποτασσόμεναιa τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα ⸀καὶ εἴ τινες ἀπειθοῦσινb τῷ λόγῳ διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆςc ἄνευd λόγου κερδηθήσονταιe
2ἐποπτεύσαντεςa τὴν ἐν φόβῳ ἁγνὴνb ἀναστροφὴνc ὑμῶν.
3ὧν ἔστωa οὐχ ἔξωθενb ἐμπλοκῆςc τριχῶνd καὶ περιθέσεωςe χρυσίωνf ἐνδύσεωςg ἱματίων κόσμος,
4ἀλλ’ κρυπτὸςa τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳb τοῦ ⸂πραέωςc καὶ ἡσυχίου⸃d πνεύματος, ἐστινe ἐνώπιον τοῦ θεοῦ πολυτελές.f
5οὕτως γάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες αἱ ἐλπίζουσαιa ⸀εἰς θεὸν ἐκόσμουνb ἑαυτάς, ὑποτασσόμεναιc τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν,
6ὡς Σάρραa ⸀ὑπήκουσενb τῷ Ἀβραάμ, κύριον αὐτὸν καλοῦσα·c ἧς ἐγενήθητεd τέκνα ἀγαθοποιοῦσαιe καὶ μὴ φοβούμεναιf μηδεμίαν πτόησιν.g
7Οἱ ἄνδρες ὁμοίως συνοικοῦντεςa κατὰ γνῶσιν,b ὡς ἀσθενεστέρῳc σκεύειd τῷ γυναικείῳe ἀπονέμοντεςf τιμήν, ὡς καὶ ⸀συγκληρονόμοιςg χάριτος ζωῆς, εἰς τὸ μὴ ἐγκόπτεσθαιh τὰς προσευχὰς ὑμῶν.
8Τὸ δὲ τέλος πάντες ὁμόφρονες,a συμπαθεῖς,b φιλάδελφοι,c εὔσπλαγχνοι,d ⸀ταπεινόφρονες,e
9μὴ ἀποδιδόντεςa κακὸν ἀντὶb κακοῦ λοιδορίανc ἀντὶd λοιδορίαςe τοὐναντίονf δὲ ⸀εὐλογοῦντες,g ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητεh ἵνα εὐλογίανi κληρονομήσητε.j
10 γὰρ θέλωνa ζωὴν ἀγαπᾶνb καὶ ἰδεῖνc ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτωd τὴν ⸀γλῶσσαν ἀπὸ κακοῦ καὶ ⸀χείληe τοῦ μὴ λαλῆσαιf δόλον,g
11ἐκκλινάτωa ⸀δὲ ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτωb ἀγαθόν, ζητησάτωc εἰρήνην καὶ διωξάτωd αὐτήν·
12ὅτι ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησινa αὐτῶν, πρόσωπον δὲ κυρίου ἐπὶ ποιοῦνταςb κακά.
13Καὶ τίς κακώσωνa ὑμᾶς ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ ⸀ζηλωταὶb γένησθε;c
14ἀλλ’ εἰ καὶ πάσχοιτεa διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι. τὸν δὲ φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτεb μηδὲ ταραχθῆτε,c
15κύριον δὲ τὸν ⸀Χριστὸν ἁγιάσατεa ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ⸀ἕτοιμοιb ἀεὶc πρὸς ἀπολογίανd παντὶ τῷ αἰτοῦντιe ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος,
16⸀ἀλλὰ μετὰ πραΰτητοςa καὶ φόβου, συνείδησιν ἔχοντεςb ἀγαθήν, ἵνα ἐν ⸀καταλαλεῖσθεc καταισχυνθῶσινd οἱ ἐπηρεάζοντεςe ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν.f
17κρεῖττονa γὰρ ἀγαθοποιοῦντας,b εἰ θέλοιc τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, πάσχεινd κακοποιοῦντας.e
18ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξa περὶ ἁμαρτιῶν ⸀ἔπαθεν,b δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων,c ἵνα ⸀ὑμᾶς προσαγάγῃd τῷ θεῷ, θανατωθεὶςe μὲν σαρκὶ ζῳοποιηθεὶςf δὲ πνεύματι·
19ἐν καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασιν πορευθεὶςa ἐκήρυξεν,b
20ἀπειθήσασίνa ποτε ὅτε ἀπεξεδέχετοb τοῦ θεοῦ μακροθυμίαc ἐν ἡμέραις Νῶεd κατασκευαζομένηςe κιβωτοῦf εἰς ἣν ⸀ὀλίγοι, τοῦτ’ ἔστινg ὀκτὼh ψυχαί, διεσώθησανi δι’ ὕδατος.
21 ⸂καὶ ὑμᾶς ἀντίτυπονa νῦν⸃ σῴζειb βάπτισμα,c οὐ σαρκὸς ἀπόθεσιςd ῥύπουe ἀλλὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς ἐπερώτημαf εἰς θεόν, δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ,
22ὅς ἐστινa ἐν ⸀δεξιᾷ θεοῦ πορευθεὶςb εἰς οὐρανὸν ὑποταγέντωνc αὐτῷ ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων.
4
Χριστοῦ οὖν ⸀παθόντοςa σαρκὶ καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιανb ὁπλίσασθε,c ὅτι ⸀παθὼνd σαρκὶ πέπαυταιe ⸀ἁμαρτίας,
2εἰς τὸ μηκέτιa ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις ἀλλὰ θελήματι θεοῦ τὸν ἐπίλοιπονb ἐν σαρκὶ βιῶσαιc χρόνον.
3ἀρκετὸςa ⸀γὰρ παρεληλυθὼςb ⸀χρόνος τὸ ⸀βούλημαc τῶν ἐθνῶν ⸀κατειργάσθαι,d πεπορευμένουςe ἐν ἀσελγείαις,f ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις,g κώμοις,h πότοις,i καὶ ἀθεμίτοιςj εἰδωλολατρίαις.k
4ἐν ξενίζονταιa μὴ συντρεχόντωνb ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίαςc ἀνάχυσιν,d βλασφημοῦντες·e
5οἳ ἀποδώσουσινa λόγον τῷ ἑτοίμωςb ⸂ἔχοντιc κρῖναι⸃d ζῶνταςe καὶ νεκρούς·
6εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθηa ἵνα κριθῶσιb μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκὶ ζῶσιc δὲ κατὰ θεὸν πνεύματι.
7Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικεν.a σωφρονήσατεb οὖν καὶ νήψατεc ⸀εἰς προσευχάς·
8πρὸ ⸀πάντων τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆa ἔχοντες,b ὅτι ἀγάπη ⸀καλύπτειc πλῆθος ἁμαρτιῶν·
9φιλόξενοιa εἰς ἀλλήλους ἄνευb ⸀γογγυσμοῦ·c
10ἕκαστος καθὼς ἔλαβενa χάρισμα,b εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντεςc ὡς καλοὶ οἰκονόμοιd ποικίληςe χάριτος θεοῦ·
11εἴ τις λαλεῖ,a ὡς λόγιαb θεοῦ· εἴ τις διακονεῖ,c ὡς ἐξ ἰσχύοςd ⸀ἧς χορηγεῖe θεός· ἵνα ἐν πᾶσιν δοξάζηταιf θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐστινg δόξα καὶ τὸ κράτοςh εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
12Ἀγαπητοί, μὴ ξενίζεσθεa τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσειb πρὸς πειρασμὸνc ὑμῖν γινομένῃd ὡς ξένουe ὑμῖν συμβαίνοντος,f
13ἀλλὰ καθὸa κοινωνεῖτεb τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασινc χαίρετε,d ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψειe τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτεf ἀγαλλιώμενοι.g
14εἰ ὀνειδίζεσθεa ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, μακάριοι, ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ τὸ τοῦ θεοῦ πνεῦμα ἐφ’ ὑμᾶς ⸀ἀναπαύεται.b
15μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτωa ὡς φονεὺςb κλέπτηςc κακοποιὸςd ὡς ἀλλοτριεπίσκοπος·e
16εἰ δὲ ὡς Χριστιανός,a μὴ αἰσχυνέσθω,b δοξαζέτωc δὲ τὸν θεὸν ἐν τῷ ⸀ὀνόματι τούτῳ.
17ὅτι καιρὸς τοῦ ἄρξασθαιa τὸ κρίμαb ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ’ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντωνc τῷ τοῦ θεοῦ εὐαγγελίῳ;
18καὶ εἰ δίκαιος μόλιςa σῴζεται,b ⸀ὁ ἀσεβὴςc καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;d
19ὥστε καὶ οἱ πάσχοντεςa κατὰ τὸ θέλημα τοῦ ⸀θεοῦ πιστῷ κτίστῃb παρατιθέσθωσανc τὰς ψυχὰς ⸀αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.d
5
Πρεσβυτέρους ⸀οὖν ἐν ὑμῖν παρακαλῶa συμπρεσβύτεροςb καὶ μάρτυς τῶν τοῦ Χριστοῦ παθημάτων,c καὶ τῆς μελλούσηςd ἀποκαλύπτεσθαιe δόξης κοινωνός,f
2ποιμάνατεa τὸ ἐν ὑμῖν ποίμνιονb τοῦ θεοῦ, ⸀ἐπισκοποῦντεςc μὴ ἀναγκαστῶςd ἀλλὰ ἑκουσίωςe ⸂κατὰ θεόν⸃, μηδὲ αἰσχροκερδῶςf ἀλλὰ προθύμως,g
3μηδ’ ὡς κατακυριεύοντεςa τῶν κλήρωνb ἀλλὰ τύποιc γινόμενοιd τοῦ ποιμνίου·e
4καὶ φανερωθέντοςa τοῦ ἀρχιποίμενοςb κομιεῖσθεc τὸν ἀμαράντινονd τῆς δόξης στέφανον.e
5ὁμοίως, νεώτεροι,a ὑποτάγητεb πρεσβυτέροις. πάντες δὲ ⸀ἀλλήλοις τὴν ταπεινοφροσύνηνc ἐγκομβώσασθε,d ὅτι θεὸς ὑπερηφάνοιςe ἀντιτάσσεταιf ταπεινοῖςg δὲ δίδωσινh χάριν.
6Ταπεινώθητεa οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰνb χεῖρα τοῦ θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃc ἐν καιρῷ,
7πᾶσαν τὴν μέριμνανa ὑμῶν ἐπιρίψαντεςb ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλειc περὶ ὑμῶν.
8νήψατε,a γρηγορήσατε.b ἀντίδικοςc ὑμῶν διάβολος ὡς λέωνd ὠρυόμενοςe περιπατεῖf ζητῶνg ⸀τινα ⸀καταπιεῖν·h
9 ἀντίστητεa στερεοὶb τῇ πίστει, εἰδότεςc τὰ αὐτὰ τῶν παθημάτωνd τῇ ἐν ⸀τῷ κόσμῳ ὑμῶν ἀδελφότητιe ἐπιτελεῖσθαι.f
10 δὲ θεὸς πάσης χάριτος, καλέσαςa ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν ἐν ⸀Χριστῷ, ὀλίγον παθόνταςb αὐτὸς ⸀καταρτίσει,c στηρίξει,d σθενώσει,e ⸀θεμελιώσει.f
11⸀αὐτῷ τὸ κράτοςa εἰς τοὺς αἰῶνας ⸂τῶν αἰώνων⸃· ἀμήν.
12Διὰ Σιλουανοῦa ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίζομαι,b δι’ ὀλίγων ἔγραψα,c παρακαλῶνd καὶ ἐπιμαρτυρῶνe ταύτην εἶναιf ἀληθῆg χάριν τοῦ θεοῦ· εἰς ἣν ⸀στῆτε.h
13ἀσπάζεταιa ὑμᾶς ἐν Βαβυλῶνιb συνεκλεκτὴc καὶ Μᾶρκοςd υἱός μου.
14ἀσπάσασθεa ἀλλήλους ἐν φιλήματιb ἀγάπης. εἰρήνη ὑμῖν πᾶσιν τοῖς ἐν ⸀Χριστῷ.