Πἐτρου αʹ

4
Χριστοῦ οὖν ⸀παθόντοςa σαρκὶ καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιανb ὁπλίσασθε,c ὅτι ⸀παθὼνd σαρκὶ πέπαυταιe ⸀ἁμαρτίας,
2εἰς τὸ μηκέτιa ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις ἀλλὰ θελήματι θεοῦ τὸν ἐπίλοιπονb ἐν σαρκὶ βιῶσαιc χρόνον.
3ἀρκετὸςa ⸀γὰρ παρεληλυθὼςb ⸀χρόνος τὸ ⸀βούλημαc τῶν ἐθνῶν ⸀κατειργάσθαι,d πεπορευμένουςe ἐν ἀσελγείαις,f ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις,g κώμοις,h πότοις,i καὶ ἀθεμίτοιςj εἰδωλολατρίαις.k
4ἐν ξενίζονταιa μὴ συντρεχόντωνb ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίαςc ἀνάχυσιν,d βλασφημοῦντες·e
5οἳ ἀποδώσουσινa λόγον τῷ ἑτοίμωςb ⸂ἔχοντιc κρῖναι⸃d ζῶνταςe καὶ νεκρούς·
6εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθηa ἵνα κριθῶσιb μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκὶ ζῶσιc δὲ κατὰ θεὸν πνεύματι.
7Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικεν.a σωφρονήσατεb οὖν καὶ νήψατεc ⸀εἰς προσευχάς·
8πρὸ ⸀πάντων τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆa ἔχοντες,b ὅτι ἀγάπη ⸀καλύπτειc πλῆθος ἁμαρτιῶν·
9φιλόξενοιa εἰς ἀλλήλους ἄνευb ⸀γογγυσμοῦ·c
10ἕκαστος καθὼς ἔλαβενa χάρισμα,b εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντεςc ὡς καλοὶ οἰκονόμοιd ποικίληςe χάριτος θεοῦ·
11εἴ τις λαλεῖ,a ὡς λόγιαb θεοῦ· εἴ τις διακονεῖ,c ὡς ἐξ ἰσχύοςd ⸀ἧς χορηγεῖe θεός· ἵνα ἐν πᾶσιν δοξάζηταιf θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐστινg δόξα καὶ τὸ κράτοςh εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
12Ἀγαπητοί, μὴ ξενίζεσθεa τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσειb πρὸς πειρασμὸνc ὑμῖν γινομένῃd ὡς ξένουe ὑμῖν συμβαίνοντος,f
13ἀλλὰ καθὸa κοινωνεῖτεb τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασινc χαίρετε,d ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψειe τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτεf ἀγαλλιώμενοι.g
14εἰ ὀνειδίζεσθεa ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, μακάριοι, ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ τὸ τοῦ θεοῦ πνεῦμα ἐφ’ ὑμᾶς ⸀ἀναπαύεται.b
15μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτωa ὡς φονεὺςb κλέπτηςc κακοποιὸςd ὡς ἀλλοτριεπίσκοπος·e
16εἰ δὲ ὡς Χριστιανός,a μὴ αἰσχυνέσθω,b δοξαζέτωc δὲ τὸν θεὸν ἐν τῷ ⸀ὀνόματι τούτῳ.
17ὅτι καιρὸς τοῦ ἄρξασθαιa τὸ κρίμαb ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ’ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντωνc τῷ τοῦ θεοῦ εὐαγγελίῳ;
18καὶ εἰ δίκαιος μόλιςa σῴζεται,b ⸀ὁ ἀσεβὴςc καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;d
19ὥστε καὶ οἱ πάσχοντεςa κατὰ τὸ θέλημα τοῦ ⸀θεοῦ πιστῷ κτίστῃb παρατιθέσθωσανc τὰς ψυχὰς ⸀αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.d