Πἐτρου αʹ

2
Ἀποθέμενοιa οὖν πᾶσαν κακίανb καὶ πάντα δόλονc καὶ ⸀ὑποκρίσειςd καὶ φθόνουςe καὶ πάσας καταλαλιάς,f
2ὡς ἀρτιγέννηταa βρέφηb τὸ λογικὸνc ἄδολονd γάλαe ἐπιποθήσατε,f ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτεg ⸂εἰς σωτηρίαν⸃,
3⸀εἰ ἐγεύσασθεa ὅτι χρηστὸςb κύριος.
4Πρὸς ὃν προσερχόμενοι,a λίθον ζῶντα,b ὑπὸ ἀνθρώπων μὲν ἀποδεδοκιμασμένονc παρὰ δὲ θεῷ ἐκλεκτὸνd ἔντιμονe
5καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντεςa οἰκοδομεῖσθεb οἶκος πνευματικὸςc ⸀εἰς ἱεράτευμαd ἅγιον, ἀνενέγκαιe πνευματικὰςf θυσίαςg ⸀εὐπροσδέκτουςh θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ·
6διότιa περιέχειb ⸀ἐν γραφῇ· Ἰδοὺ τίθημιc ἐν Σιὼνd λίθον ⸂ἀκρογωνιαῖονe ἐκλεκτὸν⸃f ἔντιμον,g καὶ πιστεύωνh ἐπ’ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ.i
7ὑμῖν οὖν τιμὴ τοῖς πιστεύουσιν·a ⸀ἀπιστοῦσινb δὲ ⸀λίθος ὃν ἀπεδοκίμασανc οἱ οἰκοδομοῦντεςd οὗτος ἐγενήθηe εἰς κεφαλὴν γωνίαςf
8καὶ λίθος προσκόμματοςa καὶ πέτραb σκανδάλου·c οἳ προσκόπτουσινd τῷ λόγῳ ἀπειθοῦντες·e εἰς καὶ ἐτέθησαν.f
9Ὑμεῖς δὲ γένοςa ἐκλεκτόν,b βασίλειονc ἱεράτευμα,d ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν,e ὅπως τὰς ἀρετὰςf ἐξαγγείλητεg τοῦ ἐκ σκότους ὑμᾶς καλέσαντοςh εἰς τὸ θαυμαστὸνi αὐτοῦ φῶς·
10οἵ ποτε οὐ λαὸς νῦν δὲ λαὸς θεοῦ, οἱ οὐκ ἠλεημένοιa νῦν δὲ ἐλεηθέντες.b
11Ἀγαπητοί, παρακαλῶa ὡς παροίκουςb καὶ παρεπιδήμουςc ἀπέχεσθαιd τῶν σαρκικῶνe ἐπιθυμιῶν, αἵτινες στρατεύονταιf κατὰ τῆς ψυχῆς·
12τὴν ἀναστροφὴνa ὑμῶν ⸂ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἔχοντεςb καλήν⸃, ἵνα, ἐν καταλαλοῦσινc ὑμῶν ὡς κακοποιῶν,d ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ⸀ἐποπτεύοντεςe δοξάσωσιf τὸν θεὸν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆς.g
13⸀Ὑποτάγητεa πάσῃ ἀνθρωπίνῃb κτίσειc διὰ τὸν κύριον· εἴτε βασιλεῖ ὡς ὑπερέχοντι,d
14εἴτε ἡγεμόσινa ὡς δι’ αὐτοῦ πεμπομένοιςb εἰς ἐκδίκησινc κακοποιῶνd ἔπαινονe δὲ ἀγαθοποιῶνf
15(ὅτι οὕτως ἐστὶνa τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, ἀγαθοποιοῦνταςb φιμοῦνc τὴν τῶν ἀφρόνωνd ἀνθρώπων ἀγνωσίαν)·e
16ὡς ἐλεύθεροι,a καὶ μὴ ὡς ἐπικάλυμμαb ἔχοντεςc τῆς κακίαςd τὴν ἐλευθερίαν,e ἀλλ’ ὡς ⸂θεοῦ δοῦλοι⸃.
17πάντας τιμήσατε,a τὴν ἀδελφότηταb ⸀ἀγαπᾶτε,c τὸν θεὸν φοβεῖσθε,d τὸν βασιλέα τιμᾶτε.e
18Οἱ οἰκέταιa ὑποτασσόμενοιb ἐν παντὶ φόβῳ τοῖς δεσπόταις,c οὐ μόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ ἐπιεικέσινd ἀλλὰ καὶ τοῖς σκολιοῖς.e
19τοῦτο γὰρ χάρις εἰ διὰ συνείδησιν θεοῦ ὑποφέρειa τις λύπαςb πάσχωνc ἀδίκως·d
20ποῖον γὰρ κλέοςa εἰ ἁμαρτάνοντεςb καὶ κολαφιζόμενοιc ὑπομενεῖτε;d ἀλλ’ εἰ ἀγαθοποιοῦντεςe καὶ πάσχοντεςf ὑπομενεῖτε,g τοῦτο χάρις παρὰ θεῷ.
21εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε,a ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθενb ὑπὲρ ⸀ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνωνc ὑπογραμμὸνd ἵνα ἐπακολουθήσητεe τοῖς ἴχνεσινf αὐτοῦ·
22ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησενa οὐδὲ εὑρέθηb δόλοςc ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ·
23ὃς λοιδορούμενοςa οὐκ ἀντελοιδόρει,b πάσχωνc οὐκ ἠπείλει,d παρεδίδουe δὲ τῷ κρίνοντιf δικαίως·g
24ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκενa ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον,b ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοιc τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν·d οὗ τῷ ⸀μώλωπιe ἰάθητε.f
25ἦτεa γὰρ ὡς πρόβατα ⸀πλανώμενοι,b ἀλλὰ ἐπεστράφητεc νῦν ἐπὶ τὸν ποιμέναd καὶ ἐπίσκοπονe τῶν ψυχῶν ὑμῶν.