Πρὸς Κορινθίους αʹ

9
Οὐκ εἰμὶa ⸂ἐλεύθερος;b οὐκ εἰμὶc ἀπόστολος⸃; οὐχὶ ⸀Ἰησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἑόρακα;d οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστεe ἐν κυρίῳ;
2εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶa ἀπόστολος, ἀλλά γεb ὑμῖν εἰμι,c γὰρ σφραγίςd ⸂μου τῆς⸃ ἀποστολῆςe ὑμεῖς ἐστεf ἐν κυρίῳ.
3 ἐμὴ ἀπολογίαa τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσίνb ⸂ἐστινc αὕτη⸃.
4μὴ οὐκ ἔχομενa ἐξουσίαν φαγεῖνb καὶ ⸀πεῖν;c
5μὴ οὐκ ἔχομενa ἐξουσίαν ἀδελφὴνb γυναῖκα περιάγειν,c ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ κυρίου καὶ Κηφᾶς;d
6 μόνος ἐγὼ καὶ Βαρναβᾶςa οὐκ ἔχομενb ἐξουσίαν ⸀μὴ ἐργάζεσθαι;c
7τίς στρατεύεταιa ἰδίοις ὀψωνίοιςb ποτέ; τίς φυτεύειc ἀμπελῶναd καὶ ⸂τὸν καρπὸν⸃ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει;e ⸀τίς ποιμαίνειf ποίμνηνg καὶ ἐκ τοῦ γάλακτοςh τῆς ποίμνηςi οὐκ ἐσθίει;j
8Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶa ⸂καὶ νόμος ταῦτα οὐ⸃ λέγει;b
9ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται·a Οὐ ⸀κημώσειςb βοῦνc ἀλοῶντα.d μὴ τῶν βοῶνe μέλειf τῷ θεῷ,
10 δι’ ἡμᾶς πάντωςa λέγει;b δι’ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη,c ὅτι ⸂ὀφείλειd ἐπ’ ἐλπίδι⸃ ἀροτριῶνe ἀροτριᾶν,f καὶ ἀλοῶνg ⸂ἐπ’ ἐλπίδι τοῦ μετέχειν⸃.h
11εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰa ἐσπείραμεν,b μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰc θερίσομεν;d
12εἰ ἄλλοι τῆς ⸂ὑμῶν ἐξουσίας⸃ μετέχουσιν,a οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; Ἀλλ’ οὐκ ἐχρησάμεθαb τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομενc ἵνα μή ⸂τινα ἐγκοπὴν⸃d δῶμενe τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.
13οὐκ οἴδατεa ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαζόμενοιb ⸀τὰ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσθίουσιν,c οἱ τῷ θυσιαστηρίῳd ⸀παρεδρεύοντεςe τῷ θυσιαστηρίῳf συμμερίζονται;g
14οὕτως καὶ κύριος διέταξενa τοῖς τὸ εὐαγγέλιον καταγγέλλουσινb ἐκ τοῦ εὐαγγελίου ζῆν.c
15Ἐγὼ δὲ ⸂οὐ κέχρημαιa οὐδενὶ⸃ τούτων. οὐκ ἔγραψαb δὲ ταῦτα ἵνα οὕτως γένηταιc ἐν ἐμοί, καλὸν γάρ μοι μᾶλλον ἀποθανεῖνd ἤ— τὸ καύχημάe μου ⸂οὐδεὶς κενώσει⸃.f
16ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι,a οὐκ ἔστινb μοι καύχημα,c ἀνάγκηd γάρ μοι ἐπίκειται·e οὐαὶ ⸀γάρ μοί ἐστινf ἐὰν μὴ ⸀εὐαγγελίσωμαι.g
17εἰ γὰρ ἑκὼνa τοῦτο πράσσω,b μισθὸνc ἔχω·d εἰ δὲ ἄκων,e οἰκονομίανf πεπίστευμαι.g
18τίς οὖν ⸀μού ἐστινa μισθός;b ἵνα εὐαγγελιζόμενοςc ἀδάπανονd θήσωe τὸ ⸀εὐαγγέλιον, εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαιf τῇ ἐξουσίᾳ μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
19Ἐλεύθεροςa γὰρ ὢνb ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα,c ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω·d
20καὶ ἐγενόμηνa τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ἰουδαίους κερδήσω·b τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, ⸂μὴ ὢνc αὐτὸς ὑπὸ νόμον⸃, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον κερδήσω·d
21τοῖς ἀνόμοιςa ὡς ἄνομος,b μὴ ὢνc ἄνομοςd ⸀θεοῦ ἀλλ’ ἔννομοςe ⸀Χριστοῦ, ἵνα ⸀κερδάνωf ⸀τοὺς ἀνόμους·g
22ἐγενόμηνa τοῖς ⸀ἀσθενέσινb ἀσθενής,c ἵνα τοὺς ἀσθενεῖςd κερδήσω·e τοῖς πᾶσιν ⸀γέγοναf πάντα, ἵνα πάντωςg τινὰς σώσω.h
23⸀πάντα δὲ ποιῶa διὰ τὸ εὐαγγέλιον, ἵνα συγκοινωνὸςb αὐτοῦ γένωμαι.c
24Οὐκ οἴδατεa ὅτι οἱ ἐν σταδίῳb τρέχοντεςc πάντες μὲν τρέχουσιν,d εἷς δὲ λαμβάνειe τὸ βραβεῖον;f οὕτως τρέχετεg ἵνα καταλάβητε.h
25πᾶς δὲ ἀγωνιζόμενοςa πάντα ἐγκρατεύεται,b ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸνc στέφανονd λάβωσιν,e ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον.f
26ἐγὼ τοίνυνa οὕτως τρέχωb ὡς οὐκ ἀδήλως,c οὕτως πυκτεύωd ὡς οὐκ ἀέραe δέρων·f
27ἀλλὰ ὑπωπιάζωa μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ,b μή πως ἄλλοις κηρύξαςc αὐτὸς ἀδόκιμοςd γένωμαι.e