Πρὸς Κορινθίους αʹ

15
Γνωρίζωa δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον εὐηγγελισάμηνb ὑμῖν, καὶ παρελάβετε,c ἐν καὶ ἑστήκατε,d
2δι’ οὗ καὶ σῴζεσθε,a τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμηνb ὑμῖν, εἰ κατέχετε,c ἐκτὸςd εἰ μὴ εἰκῇe ἐπιστεύσατε.f
3Παρέδωκαa γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις, καὶ παρέλαβον,b ὅτι Χριστὸς ἀπέθανενc ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,
4καὶ ὅτι ἐτάφη,a καὶ ὅτι ἐγήγερταιb τῇ ⸂ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ⸃ κατὰ τὰς γραφάς,
5καὶ ὅτι ὤφθηa Κηφᾷ,b εἶταc τοῖς δώδεκα·
6ἔπειταa ὤφθηb ἐπάνωc πεντακοσίοιςd ἀδελφοῖς ἐφάπαξ,e ἐξ ὧν οἱ ⸀πλείονες μένουσινf ἕως ἄρτι, τινὲς ⸀δὲ ἐκοιμήθησαν·g
7ἔπειταa ὤφθηb Ἰακώβῳ, εἶταc τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν·
8ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶa τῷ ἐκτρώματιb ὤφθηc κἀμοί.
9ἐγὼ γάρ εἰμιa ἐλάχιστοςb τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶc ἱκανὸς καλεῖσθαιd ἀπόστολος, διότιe ἐδίωξαf τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ·
10χάριτι δὲ θεοῦ εἰμιa εἰμι,b καὶ χάρις αὐτοῦ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴc ἐγενήθη,d ἀλλὰ περισσότερονe αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα,f οὐκ ἐγὼ δὲ ἀλλὰ χάρις τοῦ θεοῦ ⸀ἡ σὺν ἐμοί.
11εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτως κηρύσσομενa καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.b
12Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεταιa ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται,b πῶς λέγουσινc ⸂ἐν ὑμῖν τινες⸃ ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν;d
13εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν,a οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·b
14εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται,a κενὸνb ⸀ἄρα τὸ κήρυγμαc ἡμῶν, ⸀κενὴd καὶ πίστις ⸀ὑμῶν,
15εὑρισκόμεθαa δὲ καὶ ψευδομάρτυρεςb τοῦ θεοῦ, ὅτι ἐμαρτυρήσαμενc κατὰ τοῦ θεοῦ ὅτι ἤγειρενd τὸν Χριστόν, ὃν οὐκ ἤγειρενe εἴπερf ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται.g
16εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται,a οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·b
17εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται,a ματαίαb πίστις ⸀ὑμῶν, ἔτι ἐστὲc ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.
18ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντεςa ἐν Χριστῷ ἀπώλοντο.b
19εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ⸂ἐν Χριστῷ ἠλπικότεςa ἐσμὲν⸃b μόνον, ἐλεεινότεροιc πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν.d
20Νυνὶa δὲ Χριστὸς ἐγήγερταιb ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴc τῶν ⸀κεκοιμημένων.d
21ἐπειδὴa γὰρ δι’ ἀνθρώπου ⸀θάνατος, καὶ δι’ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν·
22ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμa πάντες ἀποθνῄσκουσιν,b οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζῳοποιηθήσονται.c
23ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίῳ τάγματι·a ἀπαρχὴb Χριστός, ἔπειταc οἱ τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳd αὐτοῦ·
24εἶταa τὸ τέλος, ὅταν ⸀παραδιδῷb τὴν βασιλείαν τῷ θεῷ καὶ πατρί, ὅταν καταργήσῃc πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν,
25δεῖa γὰρ αὐτὸν βασιλεύεινb ἄχρι ⸀οὗ θῇc πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
26ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖταιa θάνατος,
27πάντα γὰρ ὑπέταξενa ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃb ὅτι πάντα ὑποτέτακται,c δῆλονd ὅτι ἐκτὸςe τοῦ ὑποτάξαντοςf αὐτῷ τὰ πάντα.
28ὅταν δὲ ὑποταγῇa αὐτῷ τὰ πάντα, ⸀τότε αὐτὸς υἱὸς ὑποταγήσεταιb τῷ ὑποτάξαντιc αὐτῷ τὰ πάντα, ἵνα d θεὸς ⸀πάντα ἐν πᾶσιν.
29Ἐπεὶa τί ποιήσουσινb οἱ βαπτιζόμενοιc ὑπὲρ τῶν νεκρῶν; εἰ ὅλωςd νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται,e τί καὶ βαπτίζονταιf ὑπὲρ ⸀αὐτῶν;
30τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομενa πᾶσαν ὥραν;
31καθ’ ἡμέραν ἀποθνῄσκω,a νὴb τὴν ὑμετέρανc ⸀καύχησιν,d ἣν ἔχωe ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν.
32εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομάχησαa ἐν Ἐφέσῳ,b τί μοι τὸ ὄφελος;c εἰ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται,d Φάγωμενe καὶ πίωμεν,f αὔριονg γὰρ ἀποθνῄσκομεν.h
33μὴ πλανᾶσθε·a φθείρουσινb ἤθηc χρηστὰd ὁμιλίαιe κακαί.
34ἐκνήψατεa δικαίωςb καὶ μὴ ἁμαρτάνετε,c ἀγνωσίανd γὰρ θεοῦ τινες ἔχουσιν·e πρὸς ἐντροπὴνf ὑμῖν ⸀λαλῶ.g
35Ἀλλὰ ἐρεῖa τις· Πῶς ἐγείρονταιb οἱ νεκροί, ποίῳ δὲ σώματι ἔρχονται;c
36⸀ἄφρων,a σὺ σπείρεις,b οὐ ζῳοποιεῖταιc ἐὰν μὴ ἀποθάνῃ·d
37καὶ σπείρεις,a οὐ τὸ σῶμα τὸ γενησόμενονb σπείρειςc ἀλλὰ γυμνὸνd κόκκονe εἰ τύχοιf σίτουg τινος τῶν λοιπῶν·
38 δὲ θεὸς ⸂δίδωσινa αὐτῷ⸃ σῶμα καθὼς ἠθέλησεν,b καὶ ἑκάστῳ τῶν σπερμάτων ⸀ἴδιον σῶμα.
39οὐ πᾶσα σὰρξ αὐτὴ σάρξ, ἀλλὰ ἄλλη μὲν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν,a ἄλλη δὲ ⸂σὰρξ πτηνῶν⸃,b ἄλλη δὲ ⸀ἰχθύων.c
40καὶ σώματα ἐπουράνια,a καὶ σώματα ἐπίγεια·b ἀλλὰ ἑτέρα μὲν τῶν ἐπουρανίωνc δόξα, ἑτέρα δὲ τῶν ἐπιγείων.d
41ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης,a καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων,b ἀστὴρc γὰρ ἀστέροςd διαφέρειe ἐν δόξῃ.
42Οὕτως καὶ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. σπείρεταιa ἐν φθορᾷ,b ἐγείρεταιc ἐν ἀφθαρσίᾳ·d
43σπείρεταιa ἐν ἀτιμίᾳ,b ἐγείρεταιc ἐν δόξῃ· σπείρεταιd ἐν ἀσθενείᾳ,e ἐγείρεταιf ἐν δυνάμει·
44σπείρεταιa σῶμα ψυχικόν,b ἐγείρεταιc σῶμα πνευματικόν.d ⸀Εἰ ἔστινe σῶμα ψυχικόν,f ⸂ἔστινg καὶ⸃ πνευματικόν.h
45οὕτως καὶ γέγραπται·a Ἐγένετοb πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμc εἰς ψυχὴν ζῶσαν·d ἔσχατος Ἀδὰμe εἰς πνεῦμα ζῳοποιοῦν.f
46ἀλλ’ οὐ πρῶτον τὸ πνευματικὸνa ἀλλὰ τὸ ψυχικόν,b ἔπειταc τὸ πνευματικόν.d
47 πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός,a δεύτερος ⸀ἄνθρωπος ἐξ οὐρανοῦ.
48οἷοςa χοϊκός,b τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί,c καὶ οἷοςd ἐπουράνιος,e τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι·f
49καὶ καθὼς ἐφορέσαμενa τὴν εἰκόναb τοῦ χοϊκοῦ,c ⸀φορέσομενd καὶ τὴν εἰκόναe τοῦ ἐπουρανίου.f
50Τοῦτο δέ φημι,a ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαιb οὐ ⸀δύναται,c οὐδὲ φθορὰd τὴν ἀφθαρσίανe κληρονομεῖ.f
51ἰδοὺ μυστήριονa ὑμῖν λέγω·b ⸀πάντες οὐ κοιμηθησόμεθαc πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα,d
52ἐν ἀτόμῳ,a ἐν ῥιπῇb ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι·c σαλπίσειd γάρ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονταιe ἄφθαρτοι,f καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα.g
53δεῖa γὰρ τὸ φθαρτὸνb τοῦτο ἐνδύσασθαιc ἀφθαρσίανd καὶ τὸ θνητὸνe τοῦτο ἐνδύσασθαιf ἀθανασίαν.g
54ὅταν δὲ τὸ ⸂φθαρτὸνa τοῦτο ἐνδύσηταιb ἀφθαρσίανc καὶ τὸ⸃ θνητὸνd τοῦτο ἐνδύσηταιe ⸀ἀθανασίαν,f τότε γενήσεταιg λόγος γεγραμμένος·h Κατεπόθηi θάνατος εἰς νῖκος.j
55ποῦ σου, θάνατε, τὸ ⸂νῖκος;a ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον⸃;b
56τὸ δὲ κέντρονa τοῦ θανάτου ἁμαρτία, δὲ δύναμις τῆς ἁμαρτίας νόμος·
57τῷ δὲ θεῷ χάρις τῷ διδόντιa ἡμῖν τὸ νῖκοςb διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
58Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἑδραῖοιa γίνεσθε,b ἀμετακίνητοι,c περισσεύοντεςd ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ κυρίου πάντοτε, εἰδότεςe ὅτι κόποςf ὑμῶν οὐκ ἔστινg κενὸςh ἐν κυρίῳ.