Πρὸς Κορινθίους αʹ

14
Διώκετεa τὴν ἀγάπην, ζηλοῦτεb δὲ τὰ πνευματικά,c μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε.d
2 γὰρ λαλῶνa γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖb ⸀ἀλλὰ θεῷ, οὐδεὶς γὰρ ἀκούει,c πνεύματι δὲ λαλεῖd μυστήρια·e
3 δὲ προφητεύωνa ἀνθρώποις λαλεῖb οἰκοδομὴνc καὶ παράκλησινd καὶ παραμυθίαν.e
4 λαλῶνa γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ·b δὲ προφητεύωνc ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ.d
5θέλωa δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖνb γλώσσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε·c μείζων ⸀δὲ προφητεύωνd λαλῶνe γλώσσαις, ἐκτὸςf εἰ μὴ ⸀διερμηνεύῃ,g ἵνα ἐκκλησία οἰκοδομὴνh λάβῃ.i
6⸀Νῦν δέ, ἀδελφοί, ἐὰν ἔλθωa πρὸς ὑμᾶς γλώσσαις λαλῶν,b τί ὑμᾶς ὠφελήσω,c ἐὰν μὴ ὑμῖν λαλήσωd ἐν ἀποκαλύψειe ἐν γνώσειf ἐν προφητείᾳg ἐν διδαχῇ;
7ὅμωςa τὰ ἄψυχαb φωνὴν διδόντα,c εἴτε αὐλὸςd εἴτε κιθάρα,e ἐὰν διαστολὴνf τοῖς φθόγγοιςg μὴ ⸀δῷ,h πῶς γνωσθήσεταιi τὸ αὐλούμενονj τὸ κιθαριζόμενον;k
8καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλονa ⸂φωνὴν σάλπιγξ⸃b δῷ,c τίς παρασκευάσεταιd εἰς πόλεμον;e
9οὕτως καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημονa λόγον δῶτε,b πῶς γνωσθήσεταιc τὸ λαλούμενον;d ἔσεσθεe γὰρ εἰς ἀέραf λαλοῦντες.g
10τοσαῦταa εἰ τύχοιb γένηc φωνῶν ⸀εἰσινd ἐν κόσμῳ, καὶ ⸀οὐδὲν ἄφωνον·e
11ἐὰν οὖν μὴ εἰδῶa τὴν δύναμιν τῆς φωνῆς, ἔσομαιb τῷ λαλοῦντιc βάρβαροςd καὶ λαλῶνe ἐν ἐμοὶ βάρβαρος.f
12οὕτως καὶ ὑμεῖς, ἐπεὶa ζηλωταίb ἐστεc πνευμάτων, πρὸς τὴν οἰκοδομὴνd τῆς ἐκκλησίας ζητεῖτεe ἵνα περισσεύητε.f
13⸀Διὸ λαλῶνa γλώσσῃ προσευχέσθωb ἵνα διερμηνεύῃ.c
14ἐὰν γὰρ προσεύχωμαιa γλώσσῃ, τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται,b δὲ νοῦςc μου ἄκαρπόςd ἐστιν.e
15τί οὖν ἐστιν;a προσεύξομαιb τῷ πνεύματι, προσεύξομαιc δὲ καὶ τῷ νοΐ·d ψαλῶe τῷ πνεύματι, ψαλῶf δὲ καὶ τῷ νοΐ·g
16ἐπεὶa ἐὰν ⸀εὐλογῇςb ⸀πνεύματι, ἀναπληρῶνc τὸν τόπον τοῦ ἰδιώτουd πῶς ἐρεῖe τὸ Ἀμήν ἐπὶ τῇ σῇf εὐχαριστίᾳ;g ἐπειδὴh τί λέγειςi οὐκ οἶδεν·j
17σὺ μὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς,a ἀλλ’ ἕτερος οὐκ οἰκοδομεῖται.b
18εὐχαριστῶa τῷ ⸀θεῷ, πάντων ὑμῶν μᾶλλον ⸀γλώσσαις ⸀λαλῶ·b
19ἀλλὰ ἐν ἐκκλησίᾳ θέλωa πέντε λόγους ⸂τῷ νοΐ⸃b μου λαλῆσαι,c ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω,d μυρίουςe λόγους ἐν γλώσσῃ.
20Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθεa ταῖς φρεσίν,b ἀλλὰ τῇ κακίᾳc νηπιάζετε,d ταῖς δὲ φρεσὶνe τέλειοιf γίνεσθε.g
21ἐν τῷ νόμῳ γέγραπταιa ὅτι Ἐν ἑτερογλώσσοιςb καὶ ἐν χείλεσινc ⸀ἑτέρων λαλήσωd τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ οὐδ’ οὕτως εἰσακούσονταίe μου, λέγειf κύριος.
22ὥστε αἱ γλῶσσαι εἰς σημεῖόν εἰσινa οὐ τοῖς πιστεύουσινb ἀλλὰ τοῖς ἀπίστοις,c δὲ προφητείαd οὐ τοῖς ἀπίστοιςe ἀλλὰ τοῖς πιστεύουσιν.f
23ἐὰν οὖν συνέλθῃa ἐκκλησία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ πάντες ⸂λαλῶσινb γλώσσαις⸃, εἰσέλθωσινc δὲ ἰδιῶταιd ἄπιστοι,e οὐκ ἐροῦσινf ὅτι μαίνεσθε;g
24ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν,a εἰσέλθῃb δέ τις ἄπιστοςc ἰδιώτης,d ἐλέγχεταιe ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεταιf ὑπὸ πάντων,
25⸀τὰ κρυπτὰa τῆς καρδίας αὐτοῦ φανερὰb γίνεται,c καὶ οὕτως πεσὼνd ἐπὶ πρόσωπον προσκυνήσειe τῷ θεῷ, ἀπαγγέλλωνf ὅτι ⸂Ὄντωςg θεὸς⸃ ἐν ὑμῖν ἐστιν.h
26Τί οὖν ἐστιν,a ἀδελφοί; ὅταν συνέρχησθε,b ⸀ἕκαστος ψαλμὸνc ἔχει,d διδαχὴν ἔχει,e ⸂ἀποκάλυψινf ἔχει,g γλῶσσαν⸃ ἔχει,h ἑρμηνείανi ἔχει·j πάντα πρὸς οἰκοδομὴνk γινέσθω.l
27εἴτε γλώσσῃ τις λαλεῖ,a κατὰ δύο τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰb μέρος, καὶ εἷς διερμηνευέτω·c
28ἐὰν δὲ μὴ a ⸀διερμηνευτής,b σιγάτωc ἐν ἐκκλησίᾳ, ἑαυτῷ δὲ λαλείτωd καὶ τῷ θεῷ.
29προφῆται δὲ δύο τρεῖς λαλείτωσαν,a καὶ οἱ ἄλλοι διακρινέτωσαν·b
30ἐὰν δὲ ἄλλῳ ἀποκαλυφθῇa καθημένῳ,b πρῶτος σιγάτω.c
31δύνασθεa γὰρ καθ’ ἕνα πάντες προφητεύειν,b ἵνα πάντες μανθάνωσινc καὶ πάντες παρακαλῶνταιd
32(καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑποτάσσεται,a
33οὐ γάρ ἐστινa ἀκαταστασίαςb θεὸς ἀλλὰ εἰρήνης), ὡς ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων.
34Αἱ ⸀γυναῖκες ἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν,a οὐ γὰρ ⸀ἐπιτρέπεταιb αὐταῖς λαλεῖν·c ἀλλὰ ⸀ὑποτασσέσθωσαν,d καθὼς καὶ νόμος λέγει.e
35εἰ δέ τι ⸀μαθεῖνa θέλουσιν,b ἐν οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν,c αἰσχρὸνd γάρ ἐστινe γυναικὶ ⸂λαλεῖνf ἐν ἐκκλησίᾳ⸃.
36 ἀφ’ ὑμῶν λόγος τοῦ θεοῦ ἐξῆλθεν,a εἰς ὑμᾶς μόνους κατήντησεν;b
37Εἴ τις δοκεῖa προφήτης εἶναιb πνευματικός,c ἐπιγινωσκέτωd γράφωe ὑμῖν ὅτι κυρίου ⸀ἐστὶν·f
38εἰ δέ τις ἀγνοεῖ,a ⸀ἀγνοεῖται.b
39ὥστε, ἀδελφοί ⸀μου, ζηλοῦτεa τὸ προφητεύειν,b καὶ τὸ λαλεῖνc ⸂μὴ κωλύετεd γλώσσαις⸃·
40πάντα ⸀δὲ εὐσχημόνωςa καὶ κατὰ τάξινb γινέσθω.c