10
Οὐ θέλωa
⸀γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,b
ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέληνc
ἦσανd
καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον,e
2
καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ⸀ἐβαπτίσαντοa
ἐν τῇ νεφέλῃb
καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ,
3
καὶ πάντες τὸ αὐτὸ ⸂πνευματικὸνa
βρῶμα⸃b
ἔφαγονc
4
καὶ πάντες τὸ αὐτὸ ⸂πνευματικὸνa
ἔπιονb
πόμα⸃,c
ἔπινονd
γὰρ ἐκ πνευματικῆςe
ἀκολουθούσηςf
πέτρας,g
ἡ ⸂πέτραh
δὲ⸃ ἦνi
ὁ Χριστός·
5
ἀλλ’ οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν ηὐδόκησενa
ὁ θεός, κατεστρώθησανb
γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
6
Ταῦτα δὲ τύποιa
ἡμῶν ἐγενήθησαν,b
εἰς τὸ μὴ εἶναιc
ἡμᾶς ἐπιθυμητὰςd
κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοιe
ἐπεθύμησαν.f
7
μηδὲ εἰδωλολάτραιa
γίνεσθε,b
καθώς τινες αὐτῶν· ὥσπερ γέγραπται·c
Ἐκάθισενd
ὁ λαὸς φαγεῖνe
καὶ πεῖν,f
καὶ ἀνέστησανg
παίζειν.h
8
μηδὲ πορνεύωμεν,a
καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν,b
καὶ ἔπεσανc
μιᾷ ἡμέρᾳ εἴκοσιd
τρεῖς χιλιάδες.e
9
μηδὲ ἐκπειράζωμενa
τὸν ⸀Χριστόν, ⸀καθώς τινες αὐτῶν ἐπείρασαν,b
καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεωνc
⸀ἀπώλλυντο.d
10
μηδὲ γογγύζετε,a
⸀καθάπερb
τινὲς αὐτῶν ἐγόγγυσαν,c
καὶ ἀπώλοντοd
ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ.e
11
ταῦτα ⸀δὲ ⸂τυπικῶςa
συνέβαινεν⸃b
ἐκείνοις, ἐγράφηc
δὲ πρὸς νουθεσίανd
ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων ⸀κατήντηκεν.e
12
ὥστε ὁ δοκῶνa
ἑστάναιb
βλεπέτωc
μὴ πέσῃ,d
13
πειρασμὸςa
ὑμᾶς οὐκ εἴληφενb
εἰ μὴ ἀνθρώπινος·c
πιστὸς δὲ ὁ θεός, ὃς οὐκ ἐάσειd
ὑμᾶς πειρασθῆναιe
ὑπὲρ ὃ δύνασθε,f
ἀλλὰ ποιήσειg
σὺν τῷ πειρασμῷh
καὶ τὴν ἔκβασινi
τοῦ ⸀δύνασθαιj
ὑπενεγκεῖν.k
14
Διόπερ,a
ἀγαπητοί μου, φεύγετεb
ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρίας.c
15
ὡς φρονίμοιςa
λέγω·b
κρίνατεc
ὑμεῖς ὅ φημι.d
16
τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίαςa
ὃ εὐλογοῦμεν,b
οὐχὶ κοινωνίαc
⸂ἐστὶνd
τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ⸃; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν,e
οὐχὶ κοινωνίαf
τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν;g
17
ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν,a
οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν.b
18
βλέπετεa
τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα· ⸀οὐχ οἱ ἐσθίοντεςb
τὰς θυσίαςc
κοινωνοὶd
τοῦ θυσιαστηρίουe
εἰσίν;f
19
τί οὖν φημι;a
ὅτι ⸂εἰδωλόθυτόνb
τί ἐστιν,c
ἢ ὅτι εἴδωλόν⸃d
τί ἐστιν;e
20
ἀλλ’ ὅτι ἃ ⸀θύουσιν,a
δαιμονίοις ⸂καὶ οὐ θεῷ θύουσιν⸃,b
οὐ θέλωc
δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺςd
τῶν δαιμονίων γίνεσθαι.e
21
οὐ δύνασθεa
ποτήριον κυρίου πίνεινb
καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθεc
τραπέζηςd
κυρίου μετέχεινe
καὶ τραπέζηςf
δαιμονίων.
22
ἢ παραζηλοῦμενa
τὸν κύριον; μὴ ἰσχυρότεροιb
αὐτοῦ ἐσμεν;c
23
⸀Πάντα ἔξεστιν·a
ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει.b
⸁πάντα ἔξεστιν·c
ἀλλ’ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ.d
24
μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτωa
ἀλλὰ τὸ τοῦ ⸀ἑτέρου.
25
πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳa
πωλούμενονb
ἐσθίετεc
μηδὲν ἀνακρίνοντεςd
διὰ τὴν συνείδησιν,
26
τοῦ ⸂κυρίου γὰρ⸃ ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμαa
αὐτῆς.
27
⸀εἴ τις καλεῖa
ὑμᾶς τῶν ἀπίστωνb
καὶ θέλετεc
πορεύεσθαι,d
πᾶν τὸ παρατιθέμενονe
ὑμῖν ἐσθίετεf
μηδὲν ἀνακρίνοντεςg
διὰ τὴν συνείδησιν·
28
ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ·a
Τοῦτο ⸀ἱερόθυτόνb
ἐστιν,c
μὴ ἐσθίετεd
δι’ ἐκεῖνον τὸν μηνύσανταe
καὶ τὴν ⸀συνείδησιν·
29
συνείδησιν δὲ λέγωa
οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου· ἱνατίb
γὰρ ἡ ἐλευθερίαc
μου κρίνεταιd
ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως;
30
εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω,a
τί βλασφημοῦμαιb
ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῶ;c
31
Εἴτε οὖν ἐσθίετεa
εἴτε πίνετεb
εἴτε τι ποιεῖτε,c
πάντα εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε.d
32
ἀπρόσκοποιa
⸂καὶ Ἰουδαίοις γίνεσθε⸃b
καὶ Ἕλλησινc
καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ,
33
καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω,a
μὴ ζητῶνb
τὸ ἐμαυτοῦ ⸀σύμφορονc
ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν, ἵνα σωθῶσιν.d