Πρὸς Κορινθίους αʹ

10
Οὐ θέλωa ⸀γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,b ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέληνc ἦσανd καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον,e
2καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ⸀ἐβαπτίσαντοa ἐν τῇ νεφέλῃb καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ,
3καὶ πάντες τὸ αὐτὸ ⸂πνευματικὸνa βρῶμα⸃b ἔφαγονc
4καὶ πάντες τὸ αὐτὸ ⸂πνευματικὸνa ἔπιονb πόμα⸃,c ἔπινονd γὰρ ἐκ πνευματικῆςe ἀκολουθούσηςf πέτρας,g ⸂πέτραh δὲ⸃ ἦνi Χριστός·
5ἀλλ’ οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν ηὐδόκησενa θεός, κατεστρώθησανb γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
6Ταῦτα δὲ τύποιa ἡμῶν ἐγενήθησαν,b εἰς τὸ μὴ εἶναιc ἡμᾶς ἐπιθυμητὰςd κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοιe ἐπεθύμησαν.f
7μηδὲ εἰδωλολάτραιa γίνεσθε,b καθώς τινες αὐτῶν· ὥσπερ γέγραπται·c Ἐκάθισενd λαὸς φαγεῖνe καὶ πεῖν,f καὶ ἀνέστησανg παίζειν.h
8μηδὲ πορνεύωμεν,a καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν,b καὶ ἔπεσανc μιᾷ ἡμέρᾳ εἴκοσιd τρεῖς χιλιάδες.e
9μηδὲ ἐκπειράζωμενa τὸν ⸀Χριστόν, ⸀καθώς τινες αὐτῶν ἐπείρασαν,b καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεωνc ⸀ἀπώλλυντο.d
10μηδὲ γογγύζετε,a ⸀καθάπερb τινὲς αὐτῶν ἐγόγγυσαν,c καὶ ἀπώλοντοd ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ.e
11ταῦτα ⸀δὲ ⸂τυπικῶςa συνέβαινεν⸃b ἐκείνοις, ἐγράφηc δὲ πρὸς νουθεσίανd ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων ⸀κατήντηκεν.e
12ὥστε δοκῶνa ἑστάναιb βλεπέτωc μὴ πέσῃ,d
13πειρασμὸςa ὑμᾶς οὐκ εἴληφενb εἰ μὴ ἀνθρώπινος·c πιστὸς δὲ θεός, ὃς οὐκ ἐάσειd ὑμᾶς πειρασθῆναιe ὑπὲρ δύνασθε,f ἀλλὰ ποιήσειg σὺν τῷ πειρασμῷh καὶ τὴν ἔκβασινi τοῦ ⸀δύνασθαιj ὑπενεγκεῖν.k
14Διόπερ,a ἀγαπητοί μου, φεύγετεb ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρίας.c
15ὡς φρονίμοιςa λέγω·b κρίνατεc ὑμεῖς φημι.d
16τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίαςa εὐλογοῦμεν,b οὐχὶ κοινωνίαc ⸂ἐστὶνd τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ⸃; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν,e οὐχὶ κοινωνίαf τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν;g
17ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν,a οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν.b
18βλέπετεa τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα· ⸀οὐχ οἱ ἐσθίοντεςb τὰς θυσίαςc κοινωνοὶd τοῦ θυσιαστηρίουe εἰσίν;f
19τί οὖν φημι;a ὅτι ⸂εἰδωλόθυτόνb τί ἐστιν,c ὅτι εἴδωλόν⸃d τί ἐστιν;e
20ἀλλ’ ὅτι ⸀θύουσιν,a δαιμονίοις ⸂καὶ οὐ θεῷ θύουσιν⸃,b οὐ θέλωc δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺςd τῶν δαιμονίων γίνεσθαι.e
21οὐ δύνασθεa ποτήριον κυρίου πίνεινb καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθεc τραπέζηςd κυρίου μετέχεινe καὶ τραπέζηςf δαιμονίων.
22 παραζηλοῦμενa τὸν κύριον; μὴ ἰσχυρότεροιb αὐτοῦ ἐσμεν;c
23⸀Πάντα ἔξεστιν·a ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει.b ⸁πάντα ἔξεστιν·c ἀλλ’ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ.d
24μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτωa ἀλλὰ τὸ τοῦ ⸀ἑτέρου.
25πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳa πωλούμενονb ἐσθίετεc μηδὲν ἀνακρίνοντεςd διὰ τὴν συνείδησιν,
26τοῦ ⸂κυρίου γὰρ⸃ γῆ καὶ τὸ πλήρωμαa αὐτῆς.
27⸀εἴ τις καλεῖa ὑμᾶς τῶν ἀπίστωνb καὶ θέλετεc πορεύεσθαι,d πᾶν τὸ παρατιθέμενονe ὑμῖν ἐσθίετεf μηδὲν ἀνακρίνοντεςg διὰ τὴν συνείδησιν·
28ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ·a Τοῦτο ⸀ἱερόθυτόνb ἐστιν,c μὴ ἐσθίετεd δι’ ἐκεῖνον τὸν μηνύσανταe καὶ τὴν ⸀συνείδησιν·
29συνείδησιν δὲ λέγωa οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου· ἱνατίb γὰρ ἐλευθερίαc μου κρίνεταιd ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως;
30εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω,a τί βλασφημοῦμαιb ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῶ;c
31Εἴτε οὖν ἐσθίετεa εἴτε πίνετεb εἴτε τι ποιεῖτε,c πάντα εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε.d
32ἀπρόσκοποιa ⸂καὶ Ἰουδαίοις γίνεσθε⸃b καὶ Ἕλλησινc καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ,
33καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω,a μὴ ζητῶνb τὸ ἐμαυτοῦ ⸀σύμφορονc ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν, ἵνα σωθῶσιν.d