۱۰
Ἀμὴν ἀμὴν λέγωا
ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενοςب
διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴνپ
τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνت
ἀλλαχόθενث
ἐκεῖνος κλέπτηςج
ἐστὶνچ
καὶ λῃστής·ح
۲
ὁ δὲ εἰσερχόμενοςا
διὰ τῆς θύρας ποιμήνب
ἐστινپ
τῶν προβάτων.
۳
τούτῳ ὁ θυρωρὸςا
ἀνοίγει,ب
καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούειپ
καὶ τὰ ἴδια πρόβατα ⸀φωνεῖت
κατ’ ὄνομα καὶ ἐξάγειث
αὐτά.
۴
⸀ὅταν τὰ ἴδια ⸀πάντα ἐκβάλῃ,ا
ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται,ب
καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ,پ
ὅτι οἴδασινت
τὴν φωνὴν αὐτοῦ·
۵
ἀλλοτρίῳا
δὲ οὐ μὴ ⸀ἀκολουθήσουσινب
ἀλλὰ φεύξονταιپ
ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασιت
τῶν ἀλλοτρίωνث
τὴν φωνήν.
۶
ταύτην τὴν παροιμίανا
εἶπενب
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσανپ
τίνα ⸀ἦνت
ἃ ἐλάλειث
αὐτοῖς.
۷
Εἶπενا
οὖν πάλιν ⸀αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωب
ὑμῖν ⸀ὅτι ἐγώ εἰμιپ
ἡ θύρα τῶν προβάτων.
۸
πάντες ὅσοι ἦλθονا
⸂πρὸ ἐμοῦ⸃ κλέπταιب
εἰσὶνپ
καὶ λῃσταί·ت
ἀλλ’ οὐκ ἤκουσανث
αὐτῶν τὰ πρόβατα.
۹
ἐγώ εἰμιا
ἡ θύρα· δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃب
σωθήσεταιپ
καὶ εἰσελεύσεταιت
καὶ ἐξελεύσεταιث
καὶ νομὴνج
εὑρήσει.چ
۱۰
ὁ κλέπτηςا
οὐκ ἔρχεταιب
εἰ μὴ ἵνα κλέψῃپ
καὶ θύσῃت
καὶ ἀπολέσῃ·ث
ἐγὼ ἦλθονج
ἵνα ζωὴν ἔχωσινچ
καὶ περισσὸνح
ἔχωσιν.خ
۱۱
Ἐγώ εἰμιا
ὁ ποιμὴνب
ὁ καλός· ὁ ποιμὴνپ
ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησινت
ὑπὲρ τῶν προβάτων·
۱۲
ὁ ⸀μισθωτὸςا
καὶ οὐκ ὢνب
ποιμήν,پ
οὗ οὐκ ⸀ἔστινت
τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖث
τὸν λύκονج
ἐρχόμενονچ
καὶ ἀφίησινح
τὰ πρόβατα καὶ φεύγει—خ
καὶ ὁ λύκοςد
ἁρπάζειذ
αὐτὰ καὶ ⸀σκορπίζει—ر
۱۳
⸀ὅτι μισθωτόςا
ἐστινب
καὶ οὐ μέλειپ
αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
۱۴
ἐγώ εἰμιا
ὁ ποιμὴνب
ὁ καλός, καὶ γινώσκωپ
τὰ ἐμὰ καὶ ⸂γινώσκουσίت
με τὰ ἐμά⸃,
۱۵
καθὼς γινώσκειا
με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκωب
τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημιپ
ὑπὲρ τῶν προβάτων.
۱۶
καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχωا
ἃ οὐκ ἔστινب
ἐκ τῆς αὐλῆςپ
ταύτης· κἀκεῖναت
⸂δεῖث
με⸃ ἀγαγεῖν,ج
καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν,چ
καὶ ⸀γενήσονταιح
μία ποίμνη,خ
εἷς ποιμήν.د
۱۷
διὰ τοῦτό ⸂με ὁ πατὴρ⸃ ἀγαπᾷا
ὅτι ἐγὼ τίθημιب
τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβωپ
αὐτήν.
۱۸
οὐδεὶς ⸀αἴρειا
αὐτὴν ἀπ’ ἐμοῦ, ἀλλ’ ἐγὼ τίθημιب
αὐτὴν ἀπ’ ἐμαυτοῦ. ἐξουσίαν ἔχωپ
θεῖναιت
αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχωث
πάλιν λαβεῖνج
αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβονچ
παρὰ τοῦ πατρός μου.
۱۹
⸀Σχίσμαا
πάλιν ἐγένετοب
ἐν τοῖς Ἰουδαίοις διὰ τοὺς λόγους τούτους.
۲۰
ἔλεγονا
δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· Δαιμόνιον ἔχειب
καὶ μαίνεται·پ
τί αὐτοῦ ἀκούετε;ت
۲۱
⸀ἄλλοι ἔλεγον·ا
Ταῦτα τὰ ῥήματα οὐκ ἔστινب
δαιμονιζομένου·پ
μὴ δαιμόνιον δύναταιت
τυφλῶν ὀφθαλμοὺς ⸀ἀνοῖξαι;ث
۲۲
Ἐγένετοا
⸀τότε τὰ ἐγκαίνιαب
ἐν ⸀τοῖς Ἱεροσολύμοις· ⸀χειμὼνپ
ἦν,ت
۲۳
καὶ περιεπάτειا
ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷب
⸀τοῦ Σολομῶνος.پ
۲۴
ἐκύκλωσανا
οὖν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγονب
αὐτῷ· Ἕως πότε τὴν ψυχὴν ἡμῶν αἴρεις;پ
εἰ σὺ εἶت
ὁ χριστός, εἰπὲث
ἡμῖν παρρησίᾳ.
۲۵
ἀπεκρίθηا
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἶπονب
ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε·پ
τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶت
ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου ταῦτα μαρτυρεῖث
περὶ ἐμοῦ·
۲۶
ἀλλὰ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε,ا
⸂ὅτι οὐκ⸃ ἐστὲب
ἐκ τῶν προβάτων τῶν ⸀ἐμῶν.
۲۷
τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ⸀ἀκούουσιν,ا
κἀγὼ γινώσκωب
αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσίνپ
μοι,
۲۸
κἀγὼ ⸂δίδωμιا
αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον⸃, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνταιب
εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσειپ
τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου.
۲۹
ὁ πατήρ μου ⸀ὃ δέδωκένا
⸀μοι ⸂πάντων μεῖζων⸃ ἐστιν,ب
καὶ οὐδεὶς δύναταιپ
ἁρπάζεινت
ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ⸀πατρός.
۳۰
ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν.ا
۳۱
Ἐβάστασανا
⸀οὖν πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσινب
αὐτόν.
۳۲
ἀπεκρίθηا
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πολλὰ ⸂ἔργα καλὰ ἔδειξαب
ὑμῖν⸃ ἐκ τοῦ ⸀πατρός· διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον ⸂ἐμὲ λιθάζετε⸃;پ
۳۳
ἀπεκρίθησανا
αὐτῷ οἱ ⸀Ἰουδαῖοι· Περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάζομένب
σε ἀλλὰ περὶ βλασφημίας,پ
καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢνت
ποιεῖςث
σεαυτὸν θεόν.
۳۴
ἀπεκρίθηا
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ ἔστινب
γεγραμμένονپ
ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν ⸀ὅτι Ἐγὼ εἶπα·ت
Θεοί ἐστε;ث
۳۵
εἰ ἐκείνους εἶπενا
θεοὺς πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐγένετο,ب
καὶ οὐ δύναταιپ
λυθῆναιت
ἡ γραφή,
۳۶
ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασενا
καὶ ἀπέστειλενب
εἰς τὸν κόσμον ὑμεῖς λέγετεپ
ὅτι Βλασφημεῖς,ت
ὅτι εἶπον·ث
Υἱὸς τοῦ θεοῦ εἰμι;ج
۳۷
εἰ οὐ ποιῶا
τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέب
μοι·
۳۸
εἰ δὲ ποιῶ,ا
κἂνب
ἐμοὶ μὴ πιστεύητεپ
τοῖς ἔργοις ⸀πιστεύετε,ت
ἵνα γνῶτεث
καὶ ⸀γινώσκητεج
ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν ⸂τῷ πατρί⸃.
۳۹
ἐζήτουνا
οὖν ⸂πάλιν αὐτὸν⸃ πιάσαι·ب
καὶ ἐξῆλθενپ
ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν.
۴۰
Καὶ ἀπῆλθενا
πάλιν πέρανب
τοῦ Ἰορδάνουپ
εἰς τὸν τόπον ὅπου ἦνت
Ἰωάννης τὸ πρῶτον βαπτίζων,ث
καὶ ἔμεινενج
ἐκεῖ.
۴۱
καὶ πολλοὶ ἦλθονا
πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγονب
ὅτι Ἰωάννης μὲν σημεῖον ἐποίησενپ
οὐδέν, πάντα δὲ ὅσα εἶπενت
Ἰωάννης περὶ τούτου ἀληθῆث
ἦν.ج
۴۲
καὶ ⸂πολλοὶ ἐπίστευσανا
εἰς αὐτὸν ἐκεῖ⸃.