Ἰωάννου αʹ

۱
Ὃ ἦνا ἀπ’ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν,ب ὃ ἑωράκαμενپ τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθαت καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν,ث περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς—
۲  καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη,ا καὶ ἑωράκαμενب καὶ μαρτυροῦμενپ καὶ ἀπαγγέλλομενت ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον ἥτις ἦνث πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθηج ἡμῖν—
۳  ὃ ἑωράκαμενا καὶ ἀκηκόαμενب ἀπαγγέλλομενپ ⸀καὶ ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίανت ἔχητεث μεθ’ ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνίαج δὲ ἡ ἡμετέραچ μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ·
۴  καὶ ταῦτα γράφομενا ⸀ἡμεῖς ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖب πεπληρωμένη.پ
۵  Καὶ ἔστινا αὕτη ἡ ἀγγελίαب ἣν ἀκηκόαμενپ ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομενت ὑμῖν, ὅτι ὁ θεὸς φῶς ἐστινث καὶ σκοτίαج ⸂ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν⸃چ οὐδεμία.
۶  ἐὰν εἴπωμενا ὅτι κοινωνίανب ἔχομενپ μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατῶμεν,ت ψευδόμεθαث καὶ οὐ ποιοῦμενج τὴν ἀλήθειαν·
۷  ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμενا ὡς αὐτός ἐστινب ἐν τῷ φωτί, κοινωνίανپ ἔχομενت μετ’ ἀλλήλων καὶ τὸ αἷμα ⸀Ἰησοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζειث ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.
۸  ἐὰν εἴπωμενا ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν,ب ἑαυτοὺς πλανῶμενپ καὶ ἡ ἀλήθεια ⸂οὐκ ἔστινت ἐν ἡμῖν⸃.
۹  ἐὰν ὁμολογῶμενا τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστινب καὶ δίκαιος ἵνα ἀφῇپ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃت ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας.ث
۱۰  ἐὰν εἴπωμενا ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν,ب ψεύστηνپ ποιοῦμενت αὐτὸν καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστινث ἐν ἡμῖν.
۲
Τεκνίαا μου, ταῦτα γράφωب ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτητε.پ καὶ ἐάν τις ἁμάρτῃ,ت παράκλητονث ἔχομενج πρὸς τὸν πατέρα Ἰησοῦν Χριστὸν δίκαιον,
۲  καὶ αὐτὸς ἱλασμόςا ἐστινب περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, οὐ περὶ τῶν ἡμετέρωνپ δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου.
۳  Καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομενا ὅτι ἐγνώκαμενب αὐτόν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν.پ
۴  ὁ λέγωνا ⸀ὅτι Ἔγνωκαب αὐτὸν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μὴ τηρῶνپ ψεύστηςت ἐστίν,ث καὶ ἐν τούτῳ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν·ج
۵  ὃς δ’ ἂν τηρῇا αὐτοῦ τὸν λόγον, ἀληθῶςب ἐν τούτῳ ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ τετελείωται.پ ἐν τούτῳ γινώσκομενت ὅτι ἐν αὐτῷ ἐσμεν·ث
۶  ὁ λέγωνا ἐν αὐτῷ μένεινب ὀφείλειپ καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησενت καὶ ⸀αὐτὸς περιπατεῖν.ث
۷  ⸀Ἀγαπητοί, οὐκ ἐντολὴν καινὴν γράφωا ὑμῖν, ἀλλ’ ἐντολὴν παλαιὰνب ἣν εἴχετεپ ἀπ’ ἀρχῆς· ἡ ἐντολὴ ἡ παλαιάت ἐστινث ὁ λόγος ὃν ⸀ἠκούσατε.ج
۸  πάλιν ἐντολὴν καινὴν γράφωا ὑμῖν, ὅ ἐστινب ἀληθὲςپ ἐν αὐτῷ καὶ ἐν ὑμῖν, ὅτι ἡ σκοτίαت παράγεταιث καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸνج ἤδη φαίνει.چ
۹  ὁ λέγωνا ἐν τῷ φωτὶ εἶναιب καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῶνپ ἐν τῇ σκοτίᾳت ἐστὶνث ἕως ἄρτι.
۱۰  ὁ ἀγαπῶνا τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,ب καὶ σκάνδαλονپ ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν·ت
۱۱  ὁ δὲ μισῶνا τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτίᾳب ἐστὶνپ καὶ ἐν τῇ σκοτίᾳت περιπατεῖ,ث καὶ οὐκ οἶδενج ποῦ ὑπάγει,چ ὅτι ἡ σκοτίαح ἐτύφλωσενخ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.
۱۲  Γράφωا ὑμῖν, τεκνία,ب ὅτι ἀφέωνταιپ ὑμῖν αἱ ἁμαρτίαι διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ·
۱۳  γράφωا ὑμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατεب τὸν ἀπ’ ἀρχῆς· γράφωپ ὑμῖν, νεανίσκοι,ت ὅτι νενικήκατεث τὸν πονηρόν.
۱۴  ⸀ἔγραψαا ὑμῖν, παιδία, ὅτι ἐγνώκατεب τὸν πατέρα· ἔγραψαپ ὑμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατεت τὸν ἀπ’ ἀρχῆς· ἔγραψαث ὑμῖν, νεανίσκοι,ج ὅτι ἰσχυροίچ ἐστεح καὶ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐν ὑμῖν μένειخ καὶ νενικήκατεد τὸν πονηρόν.
۱۵  Μὴ ἀγαπᾶτεا τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ. ἐάν τις ἀγαπᾷب τὸν κόσμον, οὐκ ἔστινپ ἡ ἀγάπη τοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ·
۱۶  ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονείαا τοῦ βίου,ب οὐκ ἔστινپ ἐκ τοῦ πατρός, ἀλλὰ ἐκ τοῦ κόσμου ἐστίν·ت
۱۷  καὶ ὁ κόσμος παράγεταιا καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, ὁ δὲ ποιῶνب τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μένειپ εἰς τὸν αἰῶνα.
۱۸  Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστίν,ا καὶ καθὼς ἠκούσατεب ⸀ὅτι ἀντίχριστοςپ ἔρχεται,ت καὶ νῦν ἀντίχριστοιث πολλοὶ γεγόνασιν·ج ὅθενچ γινώσκομενح ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν.خ
۱۹  ἐξ ἡμῶν ἐξῆλθαν,ا ἀλλ’ οὐκ ἦσανب ἐξ ἡμῶν· εἰ γὰρ ⸂ἐξ ἡμῶν ἦσαν⸃,پ μεμενήκεισανت ἂν μεθ’ ἡμῶν· ἀλλ’ ἵνα φανερωθῶσινث ὅτι οὐκ εἰσὶνج πάντες ἐξ ἡμῶν.
۲۰  καὶ ὑμεῖς χρῖσμαا ἔχετεب ἀπὸ τοῦ ἁγίου ⸀καὶ οἴδατεپ ⸀πάντες·
۲۱  οὐκ ἔγραψαا ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατεب τὴν ἀλήθειαν, ἀλλ’ ὅτι οἴδατεپ αὐτήν, καὶ ὅτι πᾶν ψεῦδοςت ἐκ τῆς ἀληθείας οὐκ ἔστιν.ث
۲۲  τίς ἐστινا ὁ ψεύστηςب εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενοςپ ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστινت ὁ χριστός; οὗτός ἐστινث ὁ ἀντίχριστος,ج ὁ ἀρνούμενοςچ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν.
۲۳  πᾶς ὁ ἀρνούμενοςا τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει·ب ⸂ὁ ὁμολογῶνپ τὸν υἱὸν καὶ τὸν πατέρα ἔχει⸃.ت
۲۴  ⸀ὑμεῖς ὃ ἠκούσατεا ἀπ’ ἀρχῆς, ἐν ὑμῖν μενέτω·ب ἐὰν ἐν ὑμῖν μείνῃپ ὃ ἀπ’ ἀρχῆς ἠκούσατε,ت καὶ ὑμεῖς ἐν τῷ υἱῷ καὶ ἐν τῷ πατρὶ μενεῖτε.ث
۲۵  καὶ αὕτη ἐστὶνا ἡ ἐπαγγελία ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατοب ἡμῖν, τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον.
۲۶  Ταῦτα ἔγραψαا ὑμῖν περὶ τῶν πλανώντωνب ὑμᾶς.
۲۷  καὶ ὑμεῖς τὸ χρῖσμαا ὃ ἐλάβετεب ἀπ’ αὐτοῦ ⸂μένειپ ἐν ὑμῖν⸃, καὶ οὐ χρείαν ἔχετεت ἵνα τις διδάσκῃث ὑμᾶς· ἀλλ’ ὡς τὸ ⸀αὐτοῦ χρῖσμαج διδάσκειچ ὑμᾶς περὶ πάντων, καὶ ἀληθέςح ἐστινخ καὶ οὐκ ἔστινد ψεῦδος,ذ καὶ καθὼς ἐδίδαξενر ὑμᾶς, ⸀μένετεز ἐν αὐτῷ.
۲۸  Καὶ νῦν, τεκνία,ا μένετεب ἐν αὐτῷ, ἵνα ⸀ἐὰν φανερωθῇپ ⸀σχῶμενت παρρησίαν καὶ μὴ αἰσχυνθῶμενث ἀπ’ αὐτοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳج αὐτοῦ.
۲۹  ἐὰν εἰδῆτεا ὅτι δίκαιός ἐστιν,ب γινώσκετεپ ⸀ὅτι πᾶς ὁ ποιῶνت τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται.ث
۳
ἴδετεا ποταπὴνب ἀγάπην δέδωκενپ ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν,ت ⸂καὶ ἐσμέν⸃.ث διὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ γινώσκειج ⸀ἡμᾶς ὅτι οὐκ ἔγνωچ αὐτόν.
۲  ἀγαπητοί, νῦν τέκνα θεοῦ ἐσμεν,ا καὶ οὔπωب ἐφανερώθηپ τί ἐσόμεθα.ت ⸀οἴδαμενث ὅτι ἐὰν φανερωθῇج ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα,چ ὅτι ὀψόμεθαح αὐτὸν καθώς ἐστιν.خ
۳  καὶ πᾶς ὁ ἔχωνا τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ’ αὐτῷ ἁγνίζειب ἑαυτὸν καθὼς ἐκεῖνος ἁγνόςپ ἐστιν.ت
۴  Πᾶς ὁ ποιῶνا τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀνομίανب ποιεῖ,پ καὶ ἡ ἁμαρτία ἐστὶνت ἡ ἀνομία.ث
۵  καὶ οἴδατεا ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθηب ἵνα τὰς ⸀ἁμαρτίας ἄρῃ,پ καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.ت
۶  πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ μένωνا οὐχ ἁμαρτάνει·ب πᾶς ὁ ἁμαρτάνωνپ οὐχ ἑώρακενت αὐτὸν οὐδὲ ἔγνωκενث αὐτόν.
۷  τεκνία,ا μηδεὶς πλανάτωب ὑμᾶς· ὁ ποιῶνپ τὴν δικαιοσύνην δίκαιός ἐστιν,ت καθὼς ἐκεῖνος δίκαιός ἐστιν·ث
۸  ὁ ποιῶνا τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν,ب ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει.پ εἰς τοῦτο ἐφανερώθηت ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἵνα λύσῃث τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.
۹  πᾶς ὁ γεγεννημένοςا ἐκ τοῦ θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ,ب ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει,پ καὶ οὐ δύναταιت ἁμαρτάνειν,ث ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται.ج
۱۰  ἐν τούτῳ φανεράا ἐστινب τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου· πᾶς ὁ μὴ ποιῶνپ δικαιοσύνην οὐκ ἔστινت ἐκ τοῦ θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶνث τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
۱۱  Ὅτι αὕτη ἐστὶνا ἡ ἀγγελίαب ἣν ἠκούσατεپ ἀπ’ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμενت ἀλλήλους·
۱۲  οὐ καθὼς Κάϊνا ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦνب καὶ ἔσφαξενپ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ· καὶ χάρινت τίνος ἔσφαξενث αὐτόν; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν,ج τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.
۱۳  ⸀μὴ θαυμάζετε,ا ⸀ἀδελφοί, εἰ μισεῖب ὑμᾶς ὁ κόσμος.
۱۴  ἡμεῖς οἴδαμενا ὅτι μεταβεβήκαμενب ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμενپ τοὺς ἀδελφούς· ὁ μὴ ⸀ἀγαπῶνت μένειث ἐν τῷ θανάτῳ.
۱۵  πᾶς ὁ μισῶνا τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνοςب ἐστίν,پ καὶ οἴδατεت ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνοςث οὐκ ἔχειج ζωὴν αἰώνιον ἐν ⸀αὐτῷ μένουσαν.چ
۱۶  ἐν τούτῳ ἐγνώκαμενا τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκεν·ب καὶ ἡμεῖς ὀφείλομενپ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς ⸀θεῖναι.ت
۱۷  ὃς δ’ ἂν ἔχῃا τὸν βίονب τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇپ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχονταت καὶ κλείσῃث τὰ σπλάγχναج αὐτοῦ ἀπ’ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ μένειچ ἐν αὐτῷ;
۱۸  ⸀Τεκνία,ا μὴ ἀγαπῶμενب λόγῳ μηδὲ τῇ γλώσσῃ ἀλλὰ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ.
۱۹  ⸀ἐν τούτῳ ⸀γνωσόμεθαا ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμέν,ب καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πείσομενپ ⸂τὴν καρδίαν⸃ ἡμῶν
۲۰  ὅτι ἐὰν καταγινώσκῃا ἡμῶν ἡ καρδία, ὅτι μείζων ἐστὶνب ὁ θεὸς τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ γινώσκειپ πάντα.
۲۱  ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ⸂μὴ καταγινώσκῃا ἡμῶν⸃, παρρησίαν ἔχομενب πρὸς τὸν θεόν,
۲۲  καὶ ὃ ⸀ἐὰν αἰτῶμενا λαμβάνομενب ⸀ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμενپ καὶ τὰ ἀρεστὰت ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.ث
۲۳  καὶ αὕτη ἐστὶνا ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα ⸀πιστεύσωμενب τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμενپ ἀλλήλους, καθὼς ἔδωκενت ἐντολὴν ⸀ἡμῖν.
۲۴  καὶ ὁ τηρῶνا τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένειب καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ· καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομενپ ὅτι μένειت ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν.ث
۴
Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε,ا ἀλλὰ δοκιμάζετεب τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν,پ ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆταιت ἐξεληλύθασινث εἰς τὸν κόσμον.
۲  ἐν τούτῳ ⸀γινώσκετεا τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ· πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖب Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθόταپ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν,ت
۳  καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖا ⸀τὸν ⸀Ἰησοῦν ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἔστιν·ب καὶ τοῦτό ἐστινپ τὸ τοῦ ἀντιχρίστου,ت ὃ ἀκηκόατεث ὅτι ἔρχεται,ج καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶνچ ἤδη.
۴  ὑμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστε,ا τεκνία,ب καὶ νενικήκατεپ αὐτούς, ὅτι μείζων ἐστὶνت ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ·
۵  αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσίν·ا διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσινب καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἀκούει.پ
۶  ἡμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐσμεν·ا ὁ γινώσκωνب τὸν θεὸν ἀκούειپ ἡμῶν, ὃς οὐκ ἔστινت ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἀκούειث ἡμῶν. ἐκ τούτου γινώσκομενج τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης.چ
۷  Ἀγαπητοί, ἀγαπῶμενا ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν,ب καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶνپ ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηταιت καὶ γινώσκειث τὸν θεόν.
۸  ὁ μὴ ἀγαπῶνا οὐκ ἔγνωب τὸν θεόν, ὅτι ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν.پ
۹  ἐν τούτῳ ἐφανερώθηا ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆب ἀπέσταλκενپ ὁ θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμενت δι’ αὐτοῦ.
۱۰  ἐν τούτῳ ἐστὶνا ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ⸀ἠγαπήκαμενب τὸν θεόν, ἀλλ’ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησενپ ἡμᾶς καὶ ἀπέστειλενت τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸνث περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.
۱۱  ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ θεὸς ἠγάπησενا ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομενب ἀλλήλους ἀγαπᾶν.پ
۱۲  θεὸν οὐδεὶς πώποτεا τεθέαται·ب ἐὰν ἀγαπῶμενپ ἀλλήλους, ὁ θεὸς ἐν ἡμῖν μένειت καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ ⸂ἐν ἡμῖν τετελειωμένηث ἐστιν⸃.ج
۱۳  Ἐν τούτῳ γινώσκομενا ὅτι ἐν αὐτῷ μένομενب καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ δέδωκενپ ἡμῖν.
۱۴  καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθαا καὶ μαρτυροῦμενب ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέσταλκενپ τὸν υἱὸν σωτῆραت τοῦ κόσμου.
۱۵  ὃς ⸀ἐὰν ὁμολογήσῃا ὅτι ⸀Ἰησοῦς ἐστινب ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ μένειپ καὶ αὐτὸς ἐν τῷ θεῷ.
۱۶  καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμενا καὶ πεπιστεύκαμενب τὴν ἀγάπην ἣν ἔχειپ ὁ θεὸς ἐν ἡμῖν. Ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν,ت καὶ ὁ μένωνث ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ θεῷ μένειج καὶ ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ ⸀μένει.چ
۱۷  ἐν τούτῳ τετελείωταιا ἡ ἀγάπη μεθ’ ἡμῶν, ἵνα παρρησίαν ἔχωμενب ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ὅτι καθὼς ἐκεῖνός ἐστινپ καὶ ἡμεῖς ἐσμενت ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ.
۱۸  φόβος οὐκ ἔστινا ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ’ ἡ τελείαب ἀγάπη ἔξω βάλλειپ τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασινت ἔχει,ث ὁ δὲ φοβούμενοςج οὐ τετελείωταιچ ἐν τῇ ἀγάπῃ.
۱۹  ἡμεῖς ⸀ἀγαπῶμεν,ا ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησενب ἡμᾶς.
۲۰  ἐάν τις εἴπῃا ὅτι Ἀγαπῶب τὸν θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ,پ ψεύστηςت ἐστίν·ث ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶνج τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὃν ἑώρακεν,چ τὸν θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακενح ⸀οὐ δύναταιخ ἀγαπᾶν.د
۲۱  καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομενا ἀπ’ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶνب τὸν θεὸν ἀγαπᾷپ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
۵
Πᾶς ὁ πιστεύωνا ὅτι Ἰησοῦς ἐστινب ὁ χριστὸς ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται,پ καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶνت τὸν γεννήσανταث ἀγαπᾷج ⸀καὶ τὸν γεγεννημένονچ ἐξ αὐτοῦ.
۲  ἐν τούτῳ γινώσκομενا ὅτι ἀγαπῶμενب τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ, ὅταν τὸν θεὸν ἀγαπῶμενپ καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ⸀ποιῶμεν·ت
۳  αὕτη γάρ ἐστινا ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν,ب καὶ αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαιپ οὐκ εἰσίν,ت
۴  ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένονا ἐκ τοῦ θεοῦ νικᾷب τὸν κόσμον. καὶ αὕτη ἐστὶνپ ἡ νίκηت ἡ νικήσασαث τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν·
۵  τίς ⸂δέ ἐστιν⸃ا ὁ νικῶνب τὸν κόσμον εἰ μὴ ὁ πιστεύωνپ ὅτι Ἰησοῦς ἐστινت ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ;
۶  Οὗτός ἐστινا ὁ ἐλθὼνب δι’ ὕδατος καὶ αἵματος, Ἰησοῦς Χριστός· οὐκ ἐν τῷ ὕδατι μόνον ἀλλ’ ἐν τῷ ὕδατι καὶ ⸀ἐν τῷ αἵματι· καὶ τὸ πνεῦμά ἐστινپ τὸ μαρτυροῦν,ت ὅτι τὸ πνεῦμά ἐστινث ἡ ἀλήθεια.
۷  ὅτι τρεῖς εἰσινا οἱ μαρτυροῦντες,ب
۸  τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα, καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν.ا
۹  εἰ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων λαμβάνομεν,ا ἡ μαρτυρία τοῦ θεοῦ μείζων ἐστίν,ب ὅτι αὕτη ἐστὶνپ ἡ μαρτυρία τοῦ θεοῦ ⸀ὅτι μεμαρτύρηκενت περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
۱۰  ὁ πιστεύωνا εἰς τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ ἔχειب τὴν μαρτυρίαν ἐν ⸀αὑτῷ· ὁ μὴ πιστεύωνپ τῷ θεῷ ψεύστηνت πεποίηκενث αὐτόν, ὅτι οὐ πεπίστευκενج εἰς τὴν μαρτυρίαν ἣν μεμαρτύρηκενچ ὁ θεὸς περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
۱۱  καὶ αὕτη ἐστὶνا ἡ μαρτυρία, ὅτι ζωὴν αἰώνιον ἔδωκενب ⸂ὁ θεὸς ἡμῖν⸃, καὶ αὕτη ἡ ζωὴ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ ἐστιν.پ
۱۲  ὁ ἔχωνا τὸν υἱὸν ἔχειب τὴν ζωήν· ὁ μὴ ἔχωνپ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει.ت
۱۳  Ταῦτα ἔγραψαا ⸀ὑμῖν ἵνα εἰδῆτεب ὅτι ζωὴν ⸂ἔχετεپ αἰώνιον⸃, ⸂τοῖς πιστεύουσιν⸃ت εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
۱۴  καὶ αὕτη ἐστὶνا ἡ παρρησία ἣν ἔχομενب πρὸς αὐτόν, ὅτι ἐάν τι αἰτώμεθαپ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ἀκούειت ἡμῶν.
۱۵  καὶ ἐὰν οἴδαμενا ὅτι ἀκούειب ἡμῶν ὃ ⸀ἐὰν αἰτώμεθα,پ οἴδαμενت ὅτι ἔχομενث τὰ αἰτήματαج ἃ ᾐτήκαμενچ ⸀ἀπ’ αὐτοῦ.
۱۶  ἐάν τις ἴδῃا τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁμαρτάνονταب ἁμαρτίαν μὴ πρὸς θάνατον, αἰτήσει,پ καὶ δώσειت αὐτῷ ζωήν, τοῖς ἁμαρτάνουσινث μὴ πρὸς θάνατον. ἔστινج ἁμαρτία πρὸς θάνατον· οὐ περὶ ἐκείνης λέγωچ ἵνα ἐρωτήσῃ.ح
۱۷  πᾶσα ἀδικίαا ἁμαρτία ἐστίν,ب καὶ ἔστινپ ἁμαρτία οὐ πρὸς θάνατον.
۱۸  Οἴδαμενا ὅτι πᾶς ὁ γεγεννημένοςب ἐκ τοῦ θεοῦ οὐχ ἁμαρτάνει,پ ἀλλ’ ὁ γεννηθεὶςت ἐκ τοῦ θεοῦ τηρεῖث ⸀αὐτόν, καὶ ὁ πονηρὸς οὐχ ἅπτεταιج αὐτοῦ.
۱۹  οἴδαμενا ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ ἐσμεν,ب καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται.پ
۲۰  οἴδαμενا δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει,ب καὶ δέδωκενپ ἡμῖν διάνοιανت ἵνα ⸀γινώσκωμενث τὸν ἀληθινόν·ج καὶ ἐσμὲνچ ἐν τῷ ἀληθινῷ,ح ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστινخ ὁ ἀληθινὸςد θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος.
۲۱  Τεκνία,ا φυλάξατεب ἑαυτὰ ἀπὸ τῶν ⸀εἰδώλων.پ